Καμπανάκι . . . .

Γράφει ο Γιάννης Βερίγος

Έχει περάσει μόνο ένας μήνας από τις εκλογές και τα πρώτα αισιόδοξα μηνύματα από τις προγραμματικές δηλώσεις και τις προεκλογικές δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης αντικαθίστανται σιγά – σιγά από προβληματισμό και σκεπτικισμό στο κατά πόσο τελικά θα υλοποιηθούν.
Θα πει κάποιος ότι είναι πολύ γρήγορα για συμπεράσματα και ίσως έχει δίκιο.
Όμως είναι εμφανέστατο πως κάποιες προεκλογικές εξαγγελίες, άρχισαν να ξεθωριάζουν.

Γίνομαι συγκεκριμένος:

1. Όλοι θυμόμαστε τις προεκλογικές απαντήσεις «τα λεφτά υπάρχουν», όταν έμπαινε επιτακτικά το ερώτημα « που θα βρείτε τα χρήματα να υλοποιήσετε τις εξαγγελίες σας». Σήμερα με το πρόσχημα των άδειων ταμείων, βλέπουμε να δανείζεται η χώρα μας με δυσβάσταχτους όρους, βλέπουμε εξαγγελίες για επιβολή άμεσων και έμμεσων φόρων (Καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, έκτακτη εισφορά σε ακίνητα και επιχειρήσεις), βλέπουμε να σταματά το μέτρο της απόσυρσης των παλαιών αυτοκινήτων, βλέπουμε αύξηση των τελών κυκλοφορίας και πολλά άλλα.

2. Οι εξαγγελίες περί πράσινης οικολογικής συνείδησης και σεβασμού του περιβάλλοντος έρχονται σε αντίθεση με την σημερινή πραγματικότητα Τα σαραβαλάκια που θα παραμείνουν στους δρόμους, αφού σταμάτησε η απόσυρση, θα συνεχίσουν να επιβαρύνουν το περιβάλλον. Η ακύρωση της διαδικασίας (λόγω κόστους λένε) αλλαγής των κουφωμάτων στα παλιά σπίτια θα συνεχίσει να αυξάνει την κατανάλωση ενέργειας.

3. Η συμφωνία με τους Κινέζους στον Ο.Λ.Π. ήταν γνωστη εδώ και καιρό, όμως προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ άφηνε να εννοηθεί πως θα επαναεξεταστεί, τώρα καλείται να διαχειριστεί την κρίση.

4. Η επιλογή μέσω διαδικτύου των αρίστων και όχι των αρεστών για τις θέσεις των γενικών γραμματέων των υπουργείων (που όλοι επικροτήσαμε), κινδυνεύει να γίνει μπούμερανγκ με όσα περίεργα ακούγονται και γράφοντα τελευταία. Το δε βαθύ ΠΑΣΟΚ έστειλε το μήνυμα του στον Γιώργο μέσω της διαδικασίας εκλογής γραμματέα του κόμματος.

5. Άφησα τελευταίο το μεγάλο αγκάθι στων εργαζομένων με τα προγράμματα Stage. Να ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής πως οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι (εκπαιδευόμενοι υποτίθεται) δεν φταίνε σε τίποτα. Το πρόβλημα είναι με τις πολιτικές ηγεσίες που τους χρησιμοποίησαν χρόνια τώρα για να κάνουν την δουλειά τους, πουλώντας τους ελπίδα για επαγγελματική αποκατάσταση.
Με τις σημερινές εξαγγελίες δεν λύνεται το πρόβλημα και παραμένουν στο απυρόβλητο αυτοί που το δημιούργησαν. Τη νύφη καλούνται να πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι και είναι προκλητικό να ακούγονται φωνές που λένε να μείνουν ακόμη και απλήρωτοι όσοι προσλήφθηκαν τελευταία.
Το απαράδεκτο φαινόμενο της ανασφάλιστης εργασίας πρέπει να σταματήσει τώρα, το θέμα θέλει λεπτούς χειρισμούς με σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Δεν λύνουμε ένα πρόβλημα, δημιουργώντας ένα μεγαλύτερο!
Οι εργαζόμενοι στα προγράμματα Stage πρέπει να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς πρόσληψης του δημοσίου ή των οργανισμών που πρόκειται να προκηρυχθούν, με μοριοδότηση της προϋπηρεσίας που έχουν αποκτήσει εκεί που εργαζόταν . Άλλωστε είναι σε όλους γνωστό πως οι περισσότεροι εξ αυτών κάλυπταν πάγιες ανάγκες, αφού η προηγούμενη κυβέρνηση δεν έκανε προσλήψεις μονίμων υπαλλήλων.

Δεν γράφω όλα τα παραπάνω για να κατηγορήσω κανένα (άλλωστε το θεωρώ άδικο τόσο νωρίς), τα γράφω για να αφυπνίσω και να χτυπήσω το καμπανάκι του κινδύνου.

Διαβάστε την ανάρτηση http://pak-elta.blogspot.com/2009/10/blog-post_3274.html με τίτλο «Ε σύντροφε!» στις 6 Οκτωβρίου 2009 που γράφαμε:

Αν μας απογοητεύσεις, πρέπει να ξέρεις ότι θα βρεθούμε απέναντι.
Δεν κέρδισες την εξουσία! Δεν σου χαρίσαμε την εξουσία!
Στην δανείσαμε και δεν μας είναι καθόλου δύσκολο να την πάρουμε πίσω.