Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι.
"Η ανεργία είναι πριν από όλα ηθικό πρόβλημα…..
Είναι έκφραση ηθικής καταδίκης…. μιας κοινωνίας που επιχειρεί διαλογή της ανθρώπινης αξίας ως χρήσιμης ή άχρηστης και ταπεινώνει με την απαράδεκτη αυτή αποδοκιμασία τον πολίτη…
Είναι δείγμα κοινωνικής χρεοκοπίας…. αφού η οργανωμένη ανθρώπινη συμβίωση αδυνατεί να διασφαλίσει στα μέλη της τα μέσα για την επιβίωσή τους….
Είναι προπαντός οικονομικό αποτέλεσμα προκρούστειας λογικής….. αφού για λόγους συνδεόμενους προς τη δομή της κοινωνικής οργάνωσης, εκτοπίζει από την παραγωγική και ...
αναπτυξιακή διαδικασία τον άνθρωπο, τον αδρανοποιεί… ή ακόμη χειρότερο τον απαξιώνει….."
Αυτά έγραψε πριν από 23 περίπου χρόνια, το 1987 ο αείμνηστος διακεκριμένος καθηγητής αλλά και πολιτικός, Αθανάσιος Κανελλόπουλος ( 1923 – 1994 ) σε ένα του άρθρο για την ΑΝΕΡΓΙΑ.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι.
Τα σχόλια νομίζω πως περιττεύουν….
Μόνο οι προβληματισμοί επιτρέπονται….
Ήθελα να ήξερα :
Ποιος στα αλήθεια νοιάζεται για την ασθένεια της ΑΝΕΡΓΙΑΣ;
Οι Βιομήχανοι… οι πολιτικοί….ή μήπως οι Μεγαλοσυνδικαλιστές μας…
Είναι πιστεύω φανερό και δεν χρειάζεται να το ψάξεις πολύ για να καταλάβεις ότι :
Τίποτε πλέον δεν έχει απομείνει όσιο και ιερό…. σε αυτή τη Χώρα……
Τα πάντα είναι κίβδηλα…..
Χρήστος Μπούφης
ένας απλός εργαζόμενος
από τα Δωδεκάνησα
