Γράφει η Μαρία
Φίλοι, Συνάδελφοι...Καλημέρα και Ψυχραιμία
Από το πρωί σήμερα (χθες) στο Γραφείο, αντί τις συνήθεις Καλημέρες και τα πειράγματα που ακολουθούν την επομένη της Πρωτομαγιάς, συνάντησα πρόσωπα με απορημένο βλέμμα, σφιγμένα χείλη, να περιμένουν ένα λόγο από το πουθενά για να βρεθεί η αφορμή να ξεκινήσει η κουβέντα...
-Άκουσες τα νέα μέτρα...καλά εμάς βρήκανε...αυτοί έλεγαν ότι ξέρουν που είναι τα λεφτά και εννοούσαν …..την τσέπη μας;;;;
-Καλά πόσα χρόνια θα δουλεύουμε τελικά, ακούσατε αυτό με "το προσδόκιμο ζωής";
Θα ανεβοκατεβαίνουν λένε τα όρια συνταξιοδότησης σαν το ασανσέρ...
Προσπάθησα να συγκεντρωθώ στη δουλειά. Αρνούμαι πλέον να ακούω, δεν θέλω να ξέρω, κατέβασα τα ρολά...ΚΛΕΙΣΤΟΝ.
Διάβασα κάπου ότι η γενιά των πενήντα, που μίλησε για ελευθερία περισσότερο από όλες, ήταν ...
αυτή που την ξεπούλησε με την πρώτη ευκαιρία στο βωμό του κέρδους…. ΚΛΕΙΣΤΟΝ.
Δικαιοσύνη. Ψάχνουμε τώρα όλοι την αλήθεια. Φταίμε εμείς ,φταίνε αυτοί, φταίνε οι άλλοι...ΚΛΕΙΣΤΟΝ
Ζαλίζομαι γυρίζει το κεφάλι μου, αντιλαλούν στα αυτιά μου συνθήματα: ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε, μέτρα για να βγούμε από τη κρίση, επανίδρυση του κράτους...ΚΛΕΙΣΤΟΝ.
ΔΕ ΘΕΛΩ ΡΕ, ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΤΕ, ΠΑΙΞΤΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΑΣ, στο πολιτικό θέατρο του παραλόγου ΚΙ ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΗΣΥΧΗ!
Άλλωστε εγώ μισθωτός είμαι, δεν έχω και πολλές επιλογές.
Να το σκάσω για αλλού όπως εσείς, δεν μπορώ!!
Σ΄ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΖΩ, ΕΔΩ ΕΖΗΣΑΝ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΟΥ, ΕΔΩ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ. ΕΔΩ ΓΕΛΑΩ ΚΙ ΕΔΩ ΚΛΑΙΩ! ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ ΕΔΩ.
ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΝΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΜΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕΤΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ!
ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΓΕΝΙΑ.
Καλώς ήλθατε
ΠΑΚ - ΕΛΤΑ
!
