Γράφει ο Χρήστος Μπούφης:
Χρειάστηκαν κατά μέσο όρο τριάντα περίπου χρόνια για να φτάσουν τρεις νέοι άνθρωποι στη παραγωγική διαδικασία, για να είναι εργαζόμενοι και όμως χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά για να χάσουν τη ζωή τους.....
Αυτή είναι δυστυχώς, Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι η τραγική ιστορία, η τραγική πραγματικότητα, η τραγική μοίρα αν θέλετε, που επιφύλαξε η ζωή για το τέλος των τριών αυτών νέων ανθρώπων.
Από την κακιά αυτή στιγμή και μετά ακολούθησαν :
Η πληροφόρηση, το θράσος, η υπερβολή, η υποκρισία, η παραπληροφόρηση, και η εκμετάλλευση...
του τραγικού αυτού γεγονότος.
Ακούσαμε:
“Δεν έπρεπε να βρίσκονται μέσα στη Τράπεζα, την ώρα που ήταν σε εξέλιξη μια πορεία διαμαρτυρίας με συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων....
Ήταν για κάποιους δεδομένο ότι η συγκεκριμένη Τράπεζα Ιδιωτικών συμφερόντων, θα γινόταν στόχος κάποιων διαδηλωτών – αναρχικών......
Υπάρχουν ευθύνες στη Διοίκηση της Τράπεζας γιατί δεν φρόντισε για την ασφάλεια των εργαζομένων της.....
Οι αυτοσχέδιες βόμβες μολότοφ πρέπει να πάψουν κάποτε να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των διαδηλώσεων...
Οι διαδηλωτές και οι γνωστοί άγνωστοι είναι αυτοί που ευθύνονται για το τραγικό αυτό γεγονός.....
Η Αστυνομία ευθύνεται από τη στιγμή που χρόνια τώρα τους γνωρίζει και δεν τους συλλαμβάνει..... ή τους συλλαμβάνει και μετά από λίγο τους αφήνει ελεύθερους...
Ο Πρωθυπουργός, οι αρχηγοί των κομμάτων στη Βουλή αλλά και πολλοί Υπουργοί και βουλευτές, τόσο σε απευθείας σύνδεση με το κοινοβούλιο όσο και από τα παράθυρα των δελτίων ειδήσεων, εξέφρασαν τη βαθιά οδύνη τους για τον άδικο χαμό τριών νέων ανθρώπων..
Τη δύσκολη αυτή στιγμή για τη χώρα μας, δεν πρέπει να γίνονται διαδηλώσεις και ταραχές γιατί θίγουν το κύρος μας παγκοσμίως....”
Ακούστηκαν και γράφτηκαν και άλλα πολλά, τις δύο μέρες που ακολούθησαν μετά το τραγικό αυτό γεγονός.
Δυό μέρες τώρα βασανίζω το μυαλό μου να βάλει μια τάξη στις χιλιάδες διαφορετικές πληροφορίες που δέχθηκε προκειμένου να καταλήξω σε κάποιους προβληματισμούς και συμπεράσματα για το τι ακριβώς συνέβηκε και ποιοι τελικά ευθύνονται για αυτό το τραγικό γεγονός.
1.- Η Βασική αρχή ότι η βία γεννάει βία, έπαιξε και θα συνεχίζει να παίζει ένα βασικό παράγοντα σε γεγονότα σαν και αυτό.
2.- Δέχομαι ότι οι βόμβες μολότοφ που χρησιμοποιούν οι γνωστοί άγνωστοι, είναι κάτι το τραγικό και απαράδεκτο, πόσοι όμως δέχονται ότι και τα χημικά - δακρυγόνα που χρησιμοποιεί η Αστυνομία είναι και αυτά ένα τραγικό και απαράδεκτο γεγονός.
3.- Σε μια τέτοια διαδήλωση με συμμετοχή εργαζομένων αυτού του μεγέθους, θεωρείται κατά την άποψή μου, ότι η πιθανότητα να συμβεί ένα τέτοιο τραγικό γεγονός έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες για να μην πω τη λέξη δεδομένο.. για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν μπορεί να περιφρουρηθεί μια τέτοια διαδήλωση έτσι ώστε να μην εισχωρήσουν σε αυτή κακοποιά στοιχεία.
4.- Θεωρώ υποκρισία το γεγονός να ομιλούν κάποιοι πολιτικοί ότι διαδηλώσεις σαν και αυτή δυσφημίζουν τη Χώρα μας Παγκοσμίως , από την στιγμή που αυτό έχει γίνει ήδη εδώ και αρκετό καιρό με αποκλειστική ευθύνη των ίδιων, οι οποίοι δημιούργησαν το τεράστιο χρέος των 360 δις ευρώ.
5.- Το να εκφράζει κάποιος - κάποιοι την βαθιά οδύνη τους για τον άδικο χαμό τριών νέων ανθρώπων, είναι κατά την άποψή μου μια τυπική διαδικασία - εθιμοτυπική από τη στιγμή που κανένας, μα κανένας δεν θα μπορούσε να διανοηθεί και να εκφράσει κάτι διαφορετικό ή το αντίθετο...
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη για αυτό το τραγικό γεγονός, αλλά ένα είναι αυτό που πλημμυρίζει αυτή τη στιγμή το μυαλό μου :
Οι τρεις αυτοί νέοι άνθρωποι, δεν είναι για μένα τρεις αδικοχαμένοι εργαζόμενοι .... είναι για μένα τρεις νέοι σύγχρονοι ήρωες..... που τα ονόματά τους πρέπει να μείνουν και θα μείνουν γραμμένα στην σύγχρονη ιστορία του Εργατικού Κινήματος.
Μια μαρμάρινη πλάκα στο σημείο που άφησαν την τελευταία τους πνοή με τα ονόματά τους, θα ήταν το λιγότερο για τη μνήμη αυτών των τριών νέων ανθρώπων.
Ένα μνημείο που θα θύμιζε σε όλους, ότι τίποτε δεν κερδίζεται χωρίς θυσίες και αγώνες.
Χρήστος Μπούφης
Καλώς ήλθατε
ΠΑΚ - ΕΛΤΑ
