Μες την καλή χαρά ο μελλοντικός υπουργός του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ότι πέτυχε στις σκληρές διαπραγματεύσεις με το ΣΕΒ να μειώσει την αγοραστική δύναμη των εργαζόμενων κατά 30% τουλάχιστον.
Ήταν πράγματι μια κοσμοϊστορική νίκη του εργατικού κινήματος και του αδέσμευτου συνδικαλισμού.
Το κουλουράκι που έδινε κάποτε ο Κινέζος και το σουσάμι που έδινε ο Κουρασμένος θεωρούνται... πλέον αυξήσεις πάνω και από τα πιο τρελά όνειρα των μισθωτών.
Γιατί όμως φτάσαμε σε αυτήν την νίκη των εργαζόμενων που έφεραν πράγματι σε δύσκολη θέση τους εργοδότες;
Η επίσημη μπαρούφα λέγεται «ανταγωνιστικότητα».
Και έρχεσαι τώρα εσύ, ο Έλληνας με τον καμένο εγκέφαλο και αναρωτιέσαι: τι στο διάολο παράγει ετούτη η χώρα που θα πρέπει να γίνει ανταγωνιστική;
Το μόνο που παράγει είναι αντιλαϊκά μέτρα. Και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι σε αυτά δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί κανένας.
Κατά τα άλλα ή δημόσιους υπάλληλους έχουμε ή προσφέρουμε υπηρεσίες. Δεν παράγουμε τίποτα που να αξίζει τον κόπο.
Άσε που αν το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας ήταν απλά οι μισθοί πείνας που υπάρχουν στην Ελλάδα θα ήμασταν ευτυχείς.
Όμως μέσα στον γενικότερο χαμό, την προπαγάνδα και την πράσινη ανάπτυξη ήταν μια καλή ευκαιρία να εφαρμόσουμε εμμέσως αυτό που θέλουν οι τραπεζίτες. Μείωση των εισοδημάτων των μισθωτών.
Η χώρα μας γνωρίζει την πιο βίαιη και πιο άγρια αναδιανομή πλούτου με τα χρήματα να συγκεντρώνονται σε λίγα χέρια ενώ παράλληλα γνωρίζει την πιο βίαιη και άγρια απόσυρση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων.
Και η καταστροφή δεν έχει τέλος. Ακολουθούν και άλλα μέτρα. Και επειδή αυτά τα μέτρα τα παίρνουν σοσιαλιστές που είναι ευαίσθητοι (κρυώνουν εύκολα αν κάθονται σε ρεύματα αέρα) να ετοιμάζονται και οι άνεργοι. Το επίδομα ανεργίας θα γίνει επίδομα άγριας κοροϊδίας. Θα μειωθεί δηλαδή…
Από την υπόσχεση ότι θα φτάσει στο 70% - 80% του βασικού μισθού θα καταλήξει να είναι το 20% του βασικού μισθού.
Βρε λες να είναι ύπουλο σχέδιο των σοσιαλιστών ώστε από την αγανάκτηση ο κόσμος να επαναστατήσει και να γκρεμίσει τον καταραμένο καπιταλισμό;
Από την άλλη, οι βουλευτές όλο σε επιτροπές συμμετέχουν και συμπληρώνουν το πενιχρό εισόδημα τους. Βλέπεις έχουν επιπλέον έξοδα αυτήν την εποχή. Πρέπει να αγοράζουν και χαρτομάντιλα για να σκουπίζουν τα δάκρυα τους από τον πολύ πόνο που νιώθουν για αυτά που τραβάνε οι πολίτες.
Η Ντόρα καταγγέλλει την αύξηση της χρηματοδότησης των κομμάτων. Βλέπεις δεν έχει ιδρύσει ακόμα το δικό της κόμμα.
Θα φοβάται ότι θα τα μοιραστούν όλα οι άλλοι και δεν θα μείνει τίποτα γι΄ αυτήν.
Και ας υποθέσουμε ότι αναζητάς τον πολιτικό που θα τον εμπιστευτείς και πιστεύεις ότι δεν θα είναι ένα απλό όργανο της τρόικας αλλά θα έχει τον τσαμπουκά και την εξυπνάδα να εναντιωθεί και να δουλέψει για το καλό του λαού και όχι των τραπεζών.
Από τους ήδη γνωστούς πολιτικούς ποιος έχει αυτά τα χαρακτηριστικά;
…. Σιωπή!
Διάβασα σε ένα άρθρο ότι το 90% του χρέους της Ελλάδας ήταν με βάση το ελληνικό δίκαιο. Αυτό σημαίνει (αν καταλαβαίνω καλά, δεν είμαι και οικονομολόγος) ότι η Ελλάδα μπορούσε να αποφασίσει και να επιλέξει το πώς και το πότε θα έκανε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με τους όρους που η ίδια θα επέλεγε. Το δάνειο που παίρνουμε τώρα μας το δίνουν για να εξοφλήσουμε προηγούμενα δάνεια. Ουσιαστικά ανταλλάσουμε προηγούμενα δάνεια με αυτό της τρόικας. Μόνο που το δάνειο της τρόικας δεν διέπεται από το ελληνικό δίκαιο αλλά από το αγγλικό. Και έχουμε βάλει υποθήκη όλη την περιουσία και τα έσοδα του ελληνικού κράτους.
Δηλαδή εκεί που είχαμε στα χέρια μας το παιχνίδι το δώσαμε στην τρόικα… και μας παίρνουν και τα μέτρα.
Αν αναλογιστούμε ότι η Ελλάδα χρωστάει στις μεγαλύτερες και σε κάποιες περιπτώσεις κρατικές τράπεζες της Ευρώπης, μια ενδεχόμενη πτώχευση θα παρέσερνε την παγκόσμια οικονομία. Αυτό είναι ένα όπλο. Αλλά δεν το χρησιμοποιήσαμε. Βγάλαμε το νεροπίστολο μόνο για να γελάνε και τα παρδαλά κατσίκια μαζί μας….
