Γράφει ο Χρήστος Μπούφης:
"Η πορεία της Οικονομίας στο δρόμο του μέλλοντος είναι ένα ζήτημα που απασχολεί ιδιαίτερα τους εργαζόμενους….
Τους απασχολεί γιατί είναι καθοριστικός παράγοντας για την εξέλιξη του δικού τους αύριο αλλά και γιατί μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι, πάντα με προσφορά και θυσίες στήριξαν ή ακόμη και πλήρωσαν την ανάπτυξη της χώρας…
Θα μου επιτρέψετε να προχωρήσω σε ένα φάσμα γενικών ή και ειδικότερων παρατηρήσεων, με στόχο να καταδείξω την ανάγκη ουσιαστικής διαφοροποίησης της ακολουθούμενης πολιτικής.
Η διεθνοποίησης της οικονομίας με κατεύθυνση την παγκοσμιοποίηση, συντελείται με όρους τους οποίους καθοριστικά επηρεάζουν οι αρχές και τα πρότυπα του Νεοφιλελευθερισμού, που οδηγούν στην απορρύθμιση και αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής συνοχής, με υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, της απασχόλησης και επιδείνωσης των συνθηκών υγείας και κοινωνικής ασφάλισης.
Η ανασφάλεια στην απασχόληση, η επίθεση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και ...
στις Συλλογικές Συμβάσεις, η αποθέωση της ανταγωνιστικότητας με κύριο μέσο τη μείωση του εργατικού κόστους,
στις Συλλογικές Συμβάσεις, η αποθέωση της ανταγωνιστικότητας με κύριο μέσο τη μείωση του εργατικού κόστους,
είναι χαρακτηριστικά και της Ελληνικής Κοινωνίας…
Η πολιτική λιτότητας θα συνεχιστεί…… οι ανισότητες όχι μόνο δεν μειώνονται αλλά μεγεθύνονται σε βάρος των αδυνάτων.
Αυτή η ανισότητα όχι μόνο δεν θεραπεύεται, αλλά δια της φορολογίας ενισχύεται….
Ο προϋπολογισμός αυτός είναι άδικος…. Είναι φοροεισπρακτικός….. Είναι ταξικά μονομερής…..
Ο παραγόμενος πλούτος, διοχετεύεται προνομιακά υπέρ των ολίγων, αποστερώντας από τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα τη δίκαιη ανταμοιβή τους για τη συμβολή τους στην παραγωγική διαδικασία…
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι είναι στο επίκεντρο της φορολογίας, που συμπιέζει προς τα κάτω το εισόδημά τους……
Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε επίσης στην πρωτοφανή μεθόδευση ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και ασφαλιστικών δεδομένων από την στιγμή που επιχειρείται:
Αφενός η νομιμοποίηση της παράνομης συμπεριφοράς αυθαίρετου χαρακτηρισμού της αληθούς σύμβασης εξαρτημένης εργασίας ως σύμβασης έργου και
Αφετέρου η νομοθετική κάλυψη της διαιώνισης της συμπεριφοράς αυτής …
Σχετικά με το Ασφαλιστικό, αναπτύσσεται μια αντιφατική πολυγλωσσία από πλευράς Κυβέρνησης, δημιουργώντας αβεβαιότητα και ανασφάλεια στους εργαζόμενους που σπεύδουν να υποβάλλουν αιτήσεις πρόωρης συνταξιοδότησης, με προφανή ζημιά τόσο των ίδιων όσο και των Ασφαλιστικών Οργανισμών και ευρύτερα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Για αυτό και εμείς προωθούμε αξιόπιστα ως κοινωνικός διαπραγματευτής και υπερασπιζόμαστε αγωνιστικά τις θέσεις μας…
Τεκμηριώνουμε και υποστηρίζουμε την ανάγκη μιας πολιτικής για την αναβάθμιση της εργασίας ως αξίας…. Την ενίσχυση της απασχόλησης, την καταπολέμηση των ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού, με σεβασμό και βελτίωση του κοινωνικού κατεστημένου…
Για μας ένα προοδευτικό και κοινωνικό κράτος, εγγυάται για όλους ικανοποιητικό επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, δημόσια Υγεία, Παιδεία και Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία του περιβάλλοντος, αειφόρο και ανθρωποκεντρική Ανάπτυξη !!!!!! ισότητα πρόσβασης στην απασχόληση….
Διεκδικούμε… η οικονομία και η πολιτική να υπηρετούν αυτούς τους στόχους και η οικονομία στο δρόμο του μέλλοντος να στηρίζει και να υποστηρίζει αυτές τις αξίες και αρχές…… Σας ευχαριστώ"
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι.
Το παραπάνω κείμενο πιστεύω ότι σήμερα είναι επίκαιρο όσο ποτέ και πρέπει να εκφράζει την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων.
Σας ομολογώ ότι δεν κουράστηκα καθόλου μα καθόλου να το γράψω είναι ένα απόσπασμα που το αντέγραψα, από την ομιλία - τοποθέτηση του Εκπροσώπου της ΓΣΕΕ, του γνωστού σε όλους μας Γραμματέα Οικονομικού, συναδέλφου μας κ. Φίλιππου Θωμά, στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας…….. με θέμα « ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2007 » και για όσους αμφιβάλλουν υπάρχει αυτούσια στον « ΑΓΩΝΙΣΤΗ » των Ταχυδρομικών, τεύχος ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2006…
***Αγαπητέ Συνάδελφε - Σύντροφε και παλιέ μας φίλε.
Εγώ προσωπικά αλλά και η παράταξή μας, συμφωνούσαμε και τότε αλλά και τώρα με τα όσα αναγράφονται στην ομιλία σου πριν από τέσσερα ( 4 ) χρόνια, σε αυτά πιστεύαμε και αγωνιστήκαμε μαζί σου τότε, σε αυτά πιστεύουμε και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε και σήμερα, με μια μικρή διαφορά τότε τα λέγαμε μαζί, ενώ σήμερα τα γράφουμε και τα λέμε μόνοι μας.
Χρήστος Μπούφης
αθεράπευτα ρομαντικός
