Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια ήταν αυτή που μας οδήγησε από την Κοινωνία της παραγωγής… στην Κοινωνία της πληροφορίας και της γνώσης….
Αυτή είναι ουσιαστικά και η βασική αιτία που έκανε όλο τον κόσμο… Οικονομικά τουλάχιστον, ενιαίο.
Αυτή ήταν και η βασική αιτία που μας παραπλάνησε… που μας έκανε να πιστέψουμε ότι :
Αν η τεχνολογία… σε μια Κοινωνία της πληροφορίας και της γνώσης… μέσα σε ένα... κόσμο οικονομικά ενιαίο…. λειτουργούσε ως ρυθμιστικός παράγοντας της εργασίας - της διανομής των αγαθών…. και της δίκαιης κατανομής του πλούτου, τότε ήταν σίγουρο ότι θα μπορούσε να βελτιώσει την Παγκόσμια Κοινωνία… να την καταστήσει ανεκτικότερη… παραγωγικότερη… και πλουσιότερη… θα μπορούσε να υπάρξει ένα είδος καινούργιας συμφωνίας, ανάμεσα στην εργασία και στο κεφάλαιο.. θεωρώντας τον ανταγωνισμό στην εργασία ως βασικό κέντρο για την βελτίωση των αμοιβών και για τη μείωση της ανεργίας.
Αυτός ήταν ο Δημιουργικός Καπιταλισμός - ο Καπιταλισμός με το ανθρώπινο πρόσωπο, τον οποίο θέλησαν να μας παρουσίασαν κάποιοι ανεγκέφαλοι… ονειροπόλοι προκειμένου να μας πείσουν, ότι είχαν καλές προθέσεις… για το μέλλον του Κόσμου… για το μέλλον του πλανήτη.
Αντί όμως να συμβούν αυτά… συνέβησαν ακριβώς τα αντίθετα….
Η διεθνής οικονομική κρίση αποκάλυψε τις αδυναμίες του συστήματος της θεοποίησης της ελεύθερης Οικονομίας - Αγοράς.
Αποδεδειγμένα χάθηκαν θέσεις εργασίας, αποδεδειγμένα μειώθηκαν οι αμοιβές των εργατών…. αποδεδειγμένα χάθηκαν οικονομίες μικρών αλλά και μεγάλων επενδυτών… ακόμη και οικονομίες Κρατών!!!!!
Ο Δημιουργικός Καπιταλισμός … ο Καπιταλισμός με το ανθρώπινο πρόσωπο…. δεν είναι σε θέση σήμερα να εξασφαλίσει, ούτε καν ένα μίνιμουμ επίπεδο αξιοπρεπούς ζωής στον Παγκόσμιο πληθυσμό.
Οι οικονομικές ανισότητες έφθασαν σε τόσο υψηλό επίπεδο… έτσι ώστε ο μισός πληθυσμός του πλανήτη να ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης και να πεθαίνει από αρρώστιες του περασμένου αιώνα… ενώ ο άλλος μισός πληθυσμός να ασφυκτιά από τον δανικό πλούτο… τον οποίο σήμερα καλείται να τον επιστρέψει με το αζημίωτο βέβαια…. και παράλληλα να πάσχει από ψυχοσωματικές ασθένειες που του δημιούργησε ή εικονική πραγματικότητα η ανία της υποτιθέμενης ευημερίας.
Τα δύο μεγάλα πολιτικά συστήματα, ο Καπιταλισμός και ο Σοσιαλισμός απέτυχαν από την στιγμή που δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα από τη στιγμή που δεν κατάφεραν ούτε τον ανταγωνισμό να εξασφαλίσουν.. να τον ελέγξουν…. αλλά ούτε και την κερδοσκοπία να περιορίσουν.
Δυστυχώς τα Κράτη καταρρέουν… βουλιάζουν… με τον πολιτικό τους κόσμο να μη μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε τις βασικές ανάγκες των πολιτών.. των απλών ανθρώπων.. των απλών εργαζομένων.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν…. τα οποία θα μας προβληματίσουν και θα μας απασχολήσουν τα αμέσως επόμενα χρόνια …αυτά που καλούμαστε να δώσουμε απαντήσεις - λύσεις, είναι :
1.- Ποιός - ποιοί ,που και πότε… καθορίζει - καθορίζουν τους όρους του παιχνιδιού;
2.- Ποιο πολιτικό - ιδεολογικό σύστημα είναι αυτό που μπορεί να μας βγάλει από το σημερινό Παγκόσμιο αδιέξοδο που έχουμε οδηγηθεί;
3.- Να είμαστε ονειροπόλοι σε δράση… ή μάρτυρες σε αναμονή;
Φίλες και Φίλοι.
Εκ των πραγμάτων, λόγω της ανικανότητας των Κρατών και των πολιτικών… οι πρωτοβουλίες των πολιτών και ο εθελοντισμός… πρέπει να αποκτήσουν κεντρικό ρόλο για την λειτουργία των Κρατών.
Οι πολίτες - οι απλοί εργαζόμενο - οι λογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι… σε συνεργασία με ότι υγιές έχει απομείνει - όπως επιχειρήσεις και κοινωνικούς φορείς - οφείλουν να σηκώσουν το ανάστημά τους… να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων… οφείλουν να παρακάμψουν το άχρηστο κράτος και τους πολιτικούς που μας οδήγησαν μέχρις εδώ.. και να βρουν νέες και δημιουργικές λύσεις στα προβλήματά τους.
Τελειώνοντας θα δανειστώ ένα στοίχο από ένα τραγούδι της εποχής μου, την εποχή της αμφισβήτησης
Η γραμμή έχει χαραχτεί..η κατάρα έχει πέσει..
Ο αργός σήμερα… αύριο θα είναι γρήγορος..
Όπως τώρα το παρόν.. αύριο θα είναι παρελθόν…
Η σειρά γρήγορα άρχισε να ξεθωριάζει….
Και ο πρώτος τώρα… αργότερα θα είναι τελευταίος..
Γιατί οι καιροί αλλάζουν….
Χρήστος Μπούφης
αθεράπευτα ρομαντικός
