Γράφει ο Θεσσαλονικιός:
Συνάδελφοι τον τελευταίο χρόνο όχι μόνο μου ήρθε στο μυαλό, αλλά το έχω πει και σε συζητήσεις, κάτι που έλεγαν οι παλαιότεροι "θα τρίζουν τα κόκαλα του πατέρα του".
Ότι έδωσε απλόχερα ο πατέρας του στα εργασιακά, στους μισθούς, στις συντάξεις, στην ελευθερία, στην υγεία, στο ότι μπορούσαν πάρα πολλοί να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με σωστή διατροφή, με μια σχετικά καλή ένδυση, όλα αυτά που δόθηκαν σε μια εικοσαετία χρειάστηκε λιγότερο από ένας χρόνος για να χαθούν. Και λέω δόθηκαν γιατί εμείς σήμερα ούτε καν προσπαθήσαμε να διαφυλάξουμε κάτι απ' όλα αυτά.
Το παίζανε ορισμένοι μεγάλοι συνδικαλιστές, απ' ότι αποδείχθηκε εκ του ασφαλούς.
Τι κάνατε κύριοι μπροστά σ' αυτήν την λαίλαπα?
Ποια ήταν η αντίδραση σας?
Μήπως δεν μπορείτε?
Μήπως δεν σας επιτρέπουν τα κομματικά επιτελεία?
Μήπως όλα αυτά τα χρόνια το παίζατε λύκοι αλλά στην ουσία είχατε προβιά?
Μήπως δεν τολμάτε να κουνήσετε ούτε το μικρό σας δάκτυλο φοβούμενοι ότι θα σας το κόψουν και μαζί μ' αυτό θα χαθούν και τα προνόμια, οι διάφορες επιτροπές ή οι απαλλαγές από την εργασία?
Σ' αυτούς αρμόζει η διαφήμιση put the kot down.
Τα μήπως δεν τελειώνουν, ας το σκεφθούν αυτοί που σας ψηφίζουν και σας εκλέγουν, εσείς τον εαυτούλη σας, την πάρτη σας και άσε τα πρόβατα να τρέχουν και να μην προλαβαίνουν.
Θυμάμαι τα λόγια γνωστού αοιδού, στην Ελλάδα "τα κορόιδα με την κόσα [το γνωστό δρεπάνι του χάρου] να τα κόβεις, δεν τελειώνουν".
Επειδή παραμένω οπαδός των οραμάτων και των ιδεών του μοναδικού ΠΑΣΟΚ 1974-1996 αρνούμαι να δεχθώ το σημερινό πασοκ.....
Ένα από τα πολλά που με λυπεί είναι ότι, από την επόμενη γενιά όσα παιδιά καταφέρουν να βρουν δουλειά θα είναι είλωτες μεροδούλι, μεροφάι....
