του αγγέλου το σώμα
πως στα χέρια μου βρέθηκε
στης ψυχής μου τα μάτια
Ένας Έρωτας δάκρυσε
της ζωής μου το χρώμα
τη στιγμή που μ' αρνήθηκε
θλίψη έγινε θλίψη
.........
δε φοβάμαι το θάνατο
όταν νύχτα μ' ασήμι , σ' αγγίζω
σαν λουλούδι αθάνατο
στο άρωμα σου μεθώ και λυγίζω.
Σ' αγκαλιάζω μιά θάλασσα γίνεσαι
Σε κοιτάζω, χελιδόνια στο βλέμα Σου
χελιδόνι κι εγώ στ' άσπρο κύμα πετάω
σαν παιδί Σ' αγαπώ στην καρδιά μου αφήνεσαι.
Σε ζητώ και φοβάμαι να πω
πως για Εσένα πονώ και γερνάω.
........
των ανέμων τ' αρώματα
διπλό κόμπο κρατώ στο μαντήλι μου
στ' ουρανού τα πατώματα
τραγουδούν μεθυσμένα τα χείλη μου
τη σιωπή μου τη νύχτα
ξέρω πως μόνο Εσύ αφουγκράζεσαι
τρυφερά να μου λες καληνύχτα
δεν ξεχνάς.... μυστικά με χρειάζεσαι.
...........
αχ ποιές είναι οι λέξεις
του έρωτα άλλα
τραγούδια ονειρεύτηκα
μέσ' το φως ,
με το φως πως να παίξεις
στων ματιών Σου
τη θύμηση μπλέχτηκα.
.........
η βροχή θα σε φέρει
Αύριο.....
μ' ένα άστρο ταπεινό στο στερέωμα
θα βρεθούμε ξανά
πλάι πλάι και χέρι με χέρι
στης Αγάπης
το μεγάλο ξημέρωμα.
μακάρι ,αύριο με το βλέμμα μόνο προσπαθώντας ν' ανακαλύψεις την άθικτη αιωνιότητα του έρωτα, στις παρυφές μιας κορφής λουσμένης στο φως , να σε βρει με πρόσχημα την ωδή του φεγγαριού, η Αγάπη.
από καρδιάς και πάντα με την αγάπη μου
Χαρούλα Βερίγου
Μια διευκρίνιση από τον Γιάννη Βερίγο:
Μάλλον λόγω επιθέτου της κυρίας Χαρούλας Βερίγου έχει γίνει κάποια παρανόηση και αν κρίνω από τα μηνύματα σας, πιστεύετε πως είναι κάποιο συγγενικό μου πρόσωπο.
Η κυρία Χαρούλα Βερίγου δεν είναι συγγενής μου, απλά εκτιμώ τη δουλειά της και γι’ αυτό έχω αναρτήσει στο blog κάποια κομμάτια του έργου της.
