Τροφοδότης των κοινωνικών εξελίξεων σε όλη την Ευρώπη η ανεργία των νέων, ελπιδοφόρες οι αντιδράσεις στις πλατείες
Η εκτόξευση της ανεργίας των νέων έως 24 ετών στο πρωτοφανές ποσοστό του 42,5% (1 στους 2 νέους είναι άνεργος) αλλά και η επιβεβαίωση από τους...
πρώτους μήνες του 2011 του φαινομένου (για πρώτη φορά μεταπολεμικά) σύμφωνα με το οποίο οι οικονομικά μη ενεργοί είναι περισσότεροι των οικονομικά ενεργών θα επιβεβαιώσουν ότι "το κραχ της ανεργίας θα μετεξελιχθεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε κοινωνικό κραχ" σημειώνει στην"Αυγή" της Κυριακής επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Σάββας Ρομπόλης. Ταυτόχρονα προεξοφλεί την αποτυχία του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, που προβλέπει στο τέλος του 2011 ποσοστό ανεργίας μόλις 14,6%, όταν είναι βέβαιο ότι σε πραγματικό επίπεδο η ανεργία θα αφορά πάνω από 1.000.000 άνεργους και ακόμη και το επίσημο ποσοστό της ΕΛΣΤΑΤ θα διαμορφωθεί στο 18%!
Όπως τονίζει, "τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) για την ανεργία τον Μάρτιο του 2011 έφθασε στα επίπεδο του 16,2% (811.000 άνεργοι) από 11,6% το 2010 (578.00). Η εκτίμησή μας για το τέλος του 2011, όσον αφορά την επίσημη (και όχι την πραγματική) ανεργία είναι ότι θα διαμορφωθεί στα επίπεδα του 17%-18%, που σημαίνει μια απόκλιση σε σχέση με τις προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που προβλέπει ποσοστό 14,6%.
Δηλαδή θα έχουμε μια απόκλιση της τάξης του 3%, πράγμα που σημαίνει ότι οι άνεργοι θα είναι τουλάχιστον 120.000 περισσότεροι από τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών και της τρόικας. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, όσον αφορά είτε την ανεργία είτε τα άλλα μεγέθη της οικονομίας, όχι μόνο ότι δεν θα επιτύχει τους στόχους του, όπως συνέβη και το Μνημόνιο Νο 1, αλλά επιπλέον θα επιδεινωθούν τα μεγέθη και βέβαια θα επιδεινωθεί η κατάσταση φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού σε μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ανεργία των νέων 15-24 από το 29,8% πέρυσι τον Μάρτιο εκτινάχθηκε στο 42,5% τον Μάρτιο του 2011. Πλέον το κραχ της ανεργίας -που επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι από το πρώτο τρίμηνο του 2011 οι απασχολούμενοι στη χώρα είναι λιγότεροι από τον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό- και με αυτά τα δεδομένα θα μετεξελιχθεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε κοινωνικό κραχ! Όσον αφορά τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες, οι δυσμενείς εξελίξεις ειδικά στις κατηγορίες 25-34 ετών και 45-55 ετών αποδεικνύουν το μέγεθος των απολύσεων που συντελούνται την τελευταία διετία εξαιτίας της ύφεσης και της κρίσης, γεγονός που προσδιορίζει την ανεργία ως το σοβαρότερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας".
Πιο δύσκολα από έλλειμμα και χρέος
Ο Σάββας Ρομπόλης θεωρεί ότι για να επιστρέψουμε σε επίπεδα προ Μνημονίου, θα χρειαστεί τουλάχιστον μια δεκαετία, καθώς και με το πλέον αισιόδοξο οικονομικό συνέριο η όποια μικρή ανάπτυξη θα συνοδευτεί από υψηλά ποσοστά ανεργίας, τονίζοντας ότι η περίοδος αυτή θα είναι "περίοδος άνεργης ανάκαμψης".
Όπως προσθέτει, "η δυναμική αυτής της εκρηκτικής αύξησης θα προσδώσει στην ανεργία τον χαρακτηρισμό του σοβαρότερου προβλήματος, ακόμα περισσότερο από τα αντίστοιχα του δημόσιους χρέους και του ελλείμματος. Γιατί είναι πολύ ευκολότερο να περιορίσεις το έλλειμμα και το χρέος απ' ότι, να μειώσεις την ανεργία δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας. Και γίνεται ακόμα σοβαρότερο όταν οι ασκούμενες πολιτικές δεν έχουν στο επίκεντρό τους, αν όχι την καταπολέμησή της, τουλάχιστον την ανάσχεση της εκρηκτικής εξέλιξής της".
Ελπιδοφόρες οι αντιδράσεις στις πλατείες
Τέλος θεωρεί φυσιολογικές τις αντιδράσεις, ιδιαίτερα των νέων, στις μεσογειακές χώρες και προβλέπει ότι σύντομα λόγω της ανεργίας θα γεμίσουν σύντομα και οι πλατείες των χωρών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.
"Η εκρηκτική εξέλιξη της ανεργίας στην Ελλάδα, την Ισπανία (-55% η απασχόληση των νέων και αύξηση της ανεργίας κατά 43%) και την Πορτογαλία εξηγούν, σε πραγματολογικούς οικονομικούς και κοινωνικούς όρους, τις μαζικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις των νέων σε αυτές τις χώρες.
Οι δε προβλέψεις επιδείνωσης της ανεργίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού ιδιαίτερα στους νέους και τις νέες, στο αμέσως επόμενο διάστημα, σηματοδοτούν εντονότερες αντιδράσεις και μαζικότερες κινητοποιήσεις στη Μεσογειακή Ευρώπη και, γιατί όχι, στην υπόλοιπη Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Μην ξεχνάμε ότι η συνολική ανεργία σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει φθάσει τα 23 εκατ. άτομα. Δηλαδή ως πληθυσμός αντιστοιχεί στον συνολικό πληθυσμό Ελλάδας και Πορτογαλίας!
Για τη χώρα μας θα έλεγα ότι προκαλεί οργή ακόμη και τώρα το ότι, ενώ η ύφεση έχει χτυπήσει κόκκινο και οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για πραγματική ανεργία 22% στο τέλος του έτους, που σημαίνει ότι περισσότεροι από 1.000.000 άνθρωποι δεν θα έχουν δουλειά, το επίσημο κράτος δεν φαίνεται να αξιοποιεί τα εργαλεία που έχει στα χέρια του προκειμένου να αναδιοργανώσει και να αξιοποιήσει καλύτερα την παραγωγική βάση δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας, συνθήκες ανάπτυξης και αναδιανομής του εισοδήματος".
Πηγή: http://www.avgi.gr/
