Η
ιστορία των «συμβασιούχων της μίας μέρας» του ΟΔΙΕ είναι παλιά και πλούσια σε κινητοποιήσεις, διαβήματα
στη Βουλή και στην Ευρωβουλή, συνεχείς απειλές, υποσχέσεις υπουργών που έμειναν...
υποσχέσεις, αλλά και πολλές απολύσεις. Πρόκειται για εργαζόμενους που αυτό που
βιώνουν εδώ και χρόνια, δεν είναι άλλο από το να προσλαμβάνονται το μεσημέρι,
και το βράδυ, μετά της λήξη της βάρδιας, να απολύονται από τη διοίκηση.
Άνθρωποι που στερούνται τα στοιχειώδη δικαιώματα του εργαζόμενου όπως είναι το
ταμείο ανεργίας, τα ένσημα που επιτρέπουν τη συνταξιοδότηση ακόμα και τις
νόμιμες άδειες.
Για 3η εβδομάδα συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των συμβασιούχων του ΟΔΙΕ –Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος- ύστερα από τις πρόσφατες απολύσεις εργαζομένων. Μετά από τουλάχιστον 20 χρόνια «ευκαιριακής απασχόλησης» με σύμβαση μίας μέρας για 24 ευρώ αμοιβή, 127 εργαζόμενοι βρήκαν την πόρτα της εξόδου λίγες μέρες πριν
ολοκληρωθεί η διαδικασία του ΑΣΕΠ, που θα μετέτρεπε τις συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου. Το tvxs.gr ήρθε σε επικοινωνία με την κα. Ελένη Καλαμπόκα εργαζόμενη του ΟΔΙΕ η οποία μίλησε για έναν μακροχρόνιο αγώνα εργασιακής αξιοπρέπειας ενάντια στις αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης και διοίκησης του οργανισμού.
ολοκληρωθεί η διαδικασία του ΑΣΕΠ, που θα μετέτρεπε τις συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου. Το tvxs.gr ήρθε σε επικοινωνία με την κα. Ελένη Καλαμπόκα εργαζόμενη του ΟΔΙΕ η οποία μίλησε για έναν μακροχρόνιο αγώνα εργασιακής αξιοπρέπειας ενάντια στις αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης και διοίκησης του οργανισμού.
Οι
εργαζόμενοι που απολύθηκαν, στη συντριπτική πλειοψηφία τους γυναίκες, κάλυπταν τις ανάγκες των ιπποδρομιών, τόσο
πριν όσο και μετά την διεξαγωγή των αγώνων. Μέχρι τον Ιούλιο του 2010
απασχολούνταν περίπου 3 με 4 ημέρες την εβδομάδα. Ωστόσο, από
τον Σεπτέμβρη και έπειτα, ύστερα από τη μείωση του αριθμού των ιπποδρομιών,
τους επιβλήθηκε ένα μόνο ημερομίσθιο την εβδομάδα που αντιστοιχεί σε 96 ευρώ
μηνιαίο μισθό.
Συγκεκριμένα,
μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου η διοίκηση του οργανισμού ανακοίνωσε σε 126
εργαζόμενες και 1 εργαζόμενο ότι «δεν θα ξανά χρειαστούμε τις υπηρεσίες σας».Όπως
μας τόνισε η κα. Καλαμπόκα, «πρόκειται για ένα σχεδιασμένο έγκλημα καθώς και οι
127 απολυμένοι δεν μπορούν να μπουν στο ταμείο ανεργίας. Δεν έχουν τα
απαιτούμενα 125 ένσημα το τελευταίο 15μηνο». Την ίδια ώρα, η διοίκηση έχει
αφήσει απλήρωτους όλους τους συμβασιούχους -και τους απολυμένους και αυτούς που
συνεχίζουν να εργάζονται- για τον περασμένο μήνα Ιούνιο. «Δεν έχουμε πληρωθεί.
Τα μεροκάματα που κάναμε όλο το μήνα, εκκρεμούν. Μέχρι πριν δύο, τρεις μέρες
είχαμε πάρει στα χέρια μας μόλις το ένα ημερομίσθιο».
Όπως
επισήμανε η κα. Καλαμπόκα, «έχουμε
να κάνουμε με έναν εργασιακό Μεσαίωνα τον οποίο ζούμε εδώ και 30 σχεδόν χρόνια.
Δεν έχουμε καμία κυβερνητική στήριξη όλο αυτό το διάστημα. Όλες οι κυβερνήσεις
τόσο τον ιππόδρομο όσο και τον ΟΠΑΠ, τους χρησιμοποιούν για να εξυπηρετούν τις
εκλογικές τους ανάγκες και μόνο».
Οι
εργαζόμενοι με βάση το νομικό καθεστώς που είχε θεσπίσει η Χούντα δούλευαν για
30 χρόνια με σύμβαση μίας μέρας. Σε άρθρο της στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»
η δημοσιογράφος Μαρία Λούκα ένα χρόνο πριν είχε γράψει: «πολύ πριν εισέλθει το
ΔΝΤ στη ζωή μας, πολύ πριν οι εγχώριοι θασιώτες του νεοφιλελευθερισμού
καταστήσουν την ανασφάλεια συστατικό στοιχείο των εργασιακών σχέσεων, η
ελληνική χούντα με το νόμο 598/1968 επανέφερε δουλοκτητικές μορφές εργασίας
θεσπίζοντας την «ευκαιριακή απασχόληση» και τις συμβάσεις μιας μέρας και στο
δημόσιο τομέα. Το μοντέλο αυτό επιβιώνει έως σήμερα στον ΟΔΙΕ (και μέχρι
προσφάτως στον ΟΠΑΠ) προσφέροντας ζωντανά υποδείγματα σε όσους επιδιώκουν (και
είναι πολλοί) την απαξίωση της μισθωτής
εργασίας και την εξατομίκευση της διαπραγμάτευσης».
εργασίας και την εξατομίκευση της διαπραγμάτευσης».
Πηγή:http://www.tvxs.gr
