Του Χρήστου Μπούφη:
Φίλες και Φίλοι - παλιοί μου Συνάδελφοι.
Έλεγαν οι φιλελεύθεροι Δεξιοί τα παλιά καλά χρόνια : Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση…. απαντούσαν οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ - τα παλιά καλά και Σοσιαλιστικά Χρόνια : Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες… η Δημοκρατία είναι κυβέρνηση του λαού… από τον λαό… για τον Λαό...
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα….
Πέρασαν από τότε τριάντα χρόνια - τριάντα χρόνια διακυβέρνησης της Χώρας από τα δύο κόμματα εξουσίας - σήμερα που οι μάσκες έπεσαν… ας μας πουν Σοσιαλιστές και Νεοδημοκράτες : Σε ποιόν ανήκει η Ελλάδα έτσι όπως την κατάντησαν!!!!
Η σημερινή Ελλάδα βαδίζει αμέριμνη… από την καταναλωτική αποχαύνωση… την εμπορευματοποίηση των πάντων … την πιο χυδαία χειραγώγηση της λεγόμενης κοινής γνώμης… την κυνική κυριαρχία της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας αλλά και της Γραφειοκρατίας… στην εξαθλίωση και στην εξαφάνιση…. και όλα αυτά από μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται Σοσιαλιστική.
Τα δύο κόμματα εξουσίας άφησαν πίσω τους - ένα κόσμο ένα λαό χωρίς ψυχή… ένα κόσμο ξεψυχισμένο… που έμαθε να ζει με τη δεισιδαιμονία της δανικής ευημερίας… ένα κόσμο ένα Λαό ανάποδο… όπου οι Σοσιαλιστές είναι Δεξιά… ο αφαλός στην πλάτη και το κεφάλι στα πόδια!!
Και τώρα τι γίνεται - διερωτούνται όλοι!!! να αλλάξει η νοοτροπία του Λαού απαντούν τα δύο κόμματα εξουσίας.. να γίνουν άμεσα μεταρρυθμίσεις…. να ξεπουληθούν δηλαδή τα πάντα στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο… η απάντησή μου είναι απείρως πιο μετριοπαθής… να αλλάξει το ίδιο το σύστημα τον εαυτό του… να ξεκουμπιστούν και να φύγουν όλοι αυτοί που ευθύνονται για το σημερινό κατάντημα της Χώρας.
Ποιος κυβερνά σήμερα τη Χώρα… όταν ο Πρωθυπουργός έχει μετατραπεί σε διαχειριστή ξένων συμφερόντων.. όταν ο Υπουργός Οικονομικών είναι ένας καλός διερμηνέας… όταν οι Βιομήχανοι μετατρέπονται σε εισαγωγείς από την ΚΙΝΑ…. όταν οι πολλοί εξαρτώνται ολοένα περισσότερο από τα περισσεύματα των λίγων… όταν οι εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους… όταν οι αγρότες χάνουν τη γη τους… όταν τα παιδιά μας χάνουν την παιδικότητά τους… όταν οι νέοι χάνουν την επιθυμία να πιστεύουν ….. όταν οι ηλικιωμένοι χάνουν τη σύνταξή τους… όταν η ζωή είναι ένα Λαχείο…. όπως ισχυρίζονται αυτοί που κερδίζουν!!!!
Είναι ένα ερώτημα που μας απασχολεί όλους σήμερα - όπου - σε όποιο κόμμα και αν ανήκουμε….
Σαν ένας θνητός - άνθρωπος που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω μας - στοχάζεται - και φιλοσοφεί τη ζωή… ένα μόνο έχω να σας πω :
Θα προτιμούσα να ζω σε ένα φτωχό και ελεύθερο Κράτος… σε μια Ελλάδα που θα ανήκει στους Έλληνες… παρά σε ένα Κράτος… σε μια Ελλάδα με ελεγχόμενη φτώχια που θα πάψει να θεωρεί υπέρτατο αγαθό την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!!
Χρήστος Μπούφης
αθεράπευτα ρομαντικός
