Πολλά μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ που ήταν εσωκομματικοί αντίπαλοι στη μάχη για την ηγεσία το 2009 έχουν βρεθεί πλέον στην ίδια πλευρά. Αντίθετα, πολλοί από τους τότε συμμάχους έχουν περάσει πλέον σε αντίπαλα στρατόπεδα. Εδώ και λίγο καιρό, όμως, στο ΠΑΣΟΚ έχει ξεκινήσει μια ιδεολογική διαμάχη που ανακατατάσσει τα στρατόπεδα με βάση πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Οι αλλαγές αυτές περιέχουν αρκετές ανατροπές, καθώς σήμερα πολλοί πρώην εσωκομματικοί αντίπαλοι βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο και πρώην σύμμαχοι στο αντίθετο.
Οι βασικές πολιτικές ομάδες αυτή τη στιγμή είναι τρεις, με κάποιες υποδιαιρέσεις και ανεξάρτητους «δορυφόρους».
1Είναι οι «μεταρρυθμιστές-σοσιαλδημοκράτες» που συμφωνούν με το μνημόνιο, οι «αντιμνημονιακοί - σοσιαλιστές» που διαφωνούν με αυτό ( παρ' ότι το έχουν ψηφίσει) και οι «κεντρώοι» που το θεωρούν αναγκαίο κακό. Ο διαχωρισμός αυτός δεν σχετίζεται αποκλειστικά με το μνημόνιο, καθώς με αφορμή αυτό αρχίζει να φουντώνει ξανά η πολιτική συζήτηση για το ποια γραμμή πρέπει να ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ. Οι περισσότεροι βουλευτές ανήκουν στη μία ή την άλλη ομάδα, ενώ υπάρχουν και οι παπανδρεϊκοί, οι οποίοι -ανεξάρτητα από την πολιτική τους άποψη- υποστηρίζουν τις επιλογές του προέδρου της κυβέρνησης (σχεδόν προσωπολατρικά) και θα αποφασίσουν με ποιους θα πάνε στη μετά Παπανδρέου εποχή, όσοι απ' αυτούς φυσικά καταφέρουν να επιβιώσουν πολιτικά. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι οι «παπανδρεϊκοί» Γ. Παπακωνσταντίνου και Μ. Καρχιμάκης δύσκολα στο μέλλον θα βρεθούν ξανά στο ίδιο εσωκομματικό στρατόπεδο.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που δεν αντιτίθενται στην εφαρμογή του μνημονίου και ζητούν επίσπευση των μεταρρυθμίσεων που ζητάει η τρόικα, είναι οι «μεταρρυθμιστές» για τους φίλους τους και «μνημονιακοί», «νεοφιλελεύθεροι» ή «δεξιοί σοσιαλδημοκράτες» για τους εσωκομματικούς τους αντιπάλους.
Εδώ, ξεχωρίζει ήδη ως ηγετική ομάδα η τριάδα των Αννας Διαμαντοπούλου, Ανδρέα Λοβέρδου και Γιάννη Ραγκούση, που επιχείρησαν να διαφοροποιηθούν πρώτοι από το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ, δίνοντας το στίγμα τους με την επιστολή που συνέταξαν πριν από λίγες ημέρες. Εδώ και πολύ καιρό υπάρχει μία ομάδα βουλευτών και κυβερνητικών που συμφωνεί και συζητά μαζί τους όπως οι Γ. Παπακωνσταντίνου, Φ. Σαχινίδης, Γ. Μανιάτης, Εύη Χριστοφιλοπούλου, Ελπίδα Τσουρή, Χρ. Πρωτόπαπας, Σ. Μερεντίτη, Χαρά Κεφαλίδου, Δ. Κουσελάς, Μ. Κατρίνης, Ν. Αλευράς, Π. Βαρδίκος, Μ. Παντούλας.
Στην ομάδα αυτή ανήκει πολιτικά και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, με τον οποίο οι τρεις είχαν συζητήσεις, αλλά εκείνος τελικά προτίμησε να μην ταυτιστεί μαζί τους και να κρατήσει μία πιο αμφίσημη στάση, προκαλώντας την απογοήτευση των υπολοίπων.
Με την ομάδα αυτή διατηρεί στενή σχέση και ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, ο οποίος έχει επαφές και συνομιλίες με αρκετούς απ' αυτούς.
Στην ίδια πλευρά ανήκει και ο Γ. Φλωρίδης, ο οποίος είχε διαφοροποιηθεί πιο νωρίς, όταν παραιτήθηκε από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και άρχισε να εργάζεται για τη συγκρότηση πολιτικού ομίλου. Στο ΠΑΣΟΚ μάλιστα λέγεται ότι ο Γ. Φλωρίδης ήταν σε συνεννόηση με την ομάδα των τριών, με σκοπό να κινηθούν παράλληλα σε δύο μέτωπα: εντός του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού και στην κοινωνία, όπου θα επιχειρούσαν να προσεγγίσουν πρόσωπα άφθαρτα από την πολιτική διαχείριση. Βουλευτής που πρωταγωνιστεί στο στρατόπεδο αυτό, διαβεβαιώνει ότι πράγματι υπάρχει σχέση ανάμεσα στην κίνηση των τριών και τον Γ. Φλωρίδη, αλλά διατηρεί κάποιες επιφυλάξεις για το εάν θα συγκροτηθεί ενιαίο μέτωπο τελικά όπως σχεδιαζόταν ή θα το εμποδίσουν ηγετικές φιλοδοξίες και προσωπικές διαφορές.
Οι «μεταρρυθμιστές» πιστεύουν ότι μόνο αν επικρατήσει η δική τους πολιτική στο ΠΑΣΟΚ «υπάρχει περίπτωση να πάμε μπροστά» και ότι «πρέπει κάποτε να ξεμπερδεύουμε με τον λαϊκισμό και τις συντεχνίες». Την ομάδα αυτή υποστηρίζουν αρκετές προσωπικότητες από τον χώρο της ελληνικής οικονομίας , τον επιχειρηματικό κόσμο και πανεπιστημιακοί.
2«Το ΠΑΣΟΚ είμαστε εμείς. Οι νεοφιλελεύθεροι σοσιαλδημοκράτες μπορούν να φύγουν και να φτιάξουν δικό τους κόμμα, αν θέλουν», σχολίαζε την περασμένη εβδομάδα ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ σε συνάντηση με βουλευτές και στελέχη του κόμματος που δηλώνουν «σοσιαλιστές». Πρόκειται για μία άποψη με την οποία συμφωνούν αρκετοί από την ομάδα των βουλευτών που διαφωνούν με το μνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική, που χαρακτηρίζουν ως νεοφιλελεύθερη. Τους βουλευτές αυτούς τους αποκαλούν συχνά και «κοινωνιστές», ενώ για τους αντιπάλους τους είναι οι «λαϊκιστές» ή το «βαθύ ΠΑΣΟΚ». Ολοι τους, ωστόσο, έχουν ψηφίσει το μνημόνιο, με τη δικαιολογία ότι εκβιάστηκαν και ότι δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά.
Στην πλευρά αυτή δεν υπάρχει η οργάνωση και η συγκρότηση που υπάρχει ήδη στους «μεταρρυθμιστές», ούτε έχει προκύψει ηγετική ομάδα, καθώς όλα είναι πολύ πιο ρευστά.
Εδώ συνυπάρχουν βουλευτές που το 1995-96 ήταν ακραιφνώς σημιτικοί με βουλευτές που ήταν ακραιφνώς τσοχατζοπουλικοί. Αμφότεροι σήμερα πιστεύουν -τουλάχιστον αρκετοί απ' αυτούς- ότι ο πρωθυπουργός έπρεπε να διαπραγματευτεί σκληρά, χρησιμοποιώντας όλους τους άσους, ακόμα και εκβιάζοντας τους Ευρωπαίους, όπως έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου τη δεκαετία του '80. Κοντά στην ομάδα αυτή βρίσκεται και η υποομάδα Σκανδαλίδη που αποτελείται από τον ίδιο και τρεις τέσσερις βουλευτές ακόμα.
Πολιτικά στην ομάδα αυτή ανήκουν και κάποιοι προεδρικοί, όπως ο Μ. Καρχιμάκης, ο οποίος όμως βάζει την προσήλωσή του στον πρόεδρο του κόμματος πάνω από την πολιτική. Στην ομάδα αυτή βρίσκονται οι Χ. Καστανίδης, Δ. Ρέππας, Χρ. Παπουτσής, Π. Οικονόμου, Ν. Κατσέλη, Μ. Ξενογιαννακοπούλου, Χρ. Αράπογλου, Γ. Ντόλιος, Σ. Βαλυράκης, Μ. Τιμοσίδης, Θ. Τσούρας, Γ. Μαγκριώτης, Μ. Μπόλαρης, Μ. Μπεντενιώτης, Γ. Κουτρουμάνης, Γρ. Νιώτης, Γ. Νικητιάδης, Γ. Δριβελέγκας, Π. Ασπραδάκης, Β. Εξαρχος κ.ά. Μαζί τους συντάσσεται και η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ.
3 Το τρίτο στρατόπεδο είναι αυτό των «κεντρώων» και βενιζελικών. Οι βουλευτές της ομάδας αυτής δεν υπερασπίζονται τη μνημονιακή πολιτική ως «μονόδρομο», αλλά τη θεωρούν αναγκαίο κακό. «Ούτε εμείς θέλουμε το μνημόνιο» λένε πολλοί απ' αυτούς, «αλλά δεν γίνεται αλλιώς». Κι εδώ συναντά κανείς πρώην εκσυγχρονιστές όπως τη Μιλένα Αποστολάκη και τον Κώστα Καρτάλη (που διατηρεί επαφές όμως και με τους «μεταρρυθμιστές») μαζί με την Τόνια Αντωνίου του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ.
Στην ομάδα αυτή ανήκουν επίσης οι βουλευτές Γ. Αμοιρίδης, Β. Γερανίδης, Λ. Γρηγοράκος, Ρ. Ζήση, Ε. Καϊλή, Π. Κουκουλόπουλος, Ν. Σαλαγιάννης, Β. Κεγκέρογλου και Ο. Κωνσταντινόπουλος.
Εκτός από τους Κ. Σκανδαλίδη και Μ. Χρυσοχοΐδη, ανεξάρτητο ρόλο προσπαθεί να παίξει και η Βάσω Παπανδρέου, η οποία διατηρεί όμως πολιτική επαφή με τον Β. Βενιζέλο. Ολοι τους ετοιμάζονται ήδη για την επόμενη μέρα που δεν φαίνεται να αργεί και για τον ρόλο που επιθυμούν να παίξουν στο ΠΑΣΟΚ, με την προϋπόθεση φυσικά να έχει επιβιώσει τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και οι ίδιοι.
Πηγή: http://www.enet.gr/
