Του Γιώργου Κράλογλου
Κουρεμένοι σε ποσοστό που δεν θέλαμε, ρεζιλεμένοι σαν ανίκανοι και αδιόρθωτοι και δακτυλοδεικτούμενοι ως παράδειγμα χώρας προς αποφυγή φύγαμε από τις Βρυξέλλες με τους κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλο να πανηγυρίζουν, ακόμη μία φορά, για την επιτυχία τους κάνοντας ότι...
δεν βλέπουν τις σφαλιάρες που πέφτουν βροχή μετά το κούρεμα. Κουρεμένοι σε ποσοστό που δεν θέλαμε, ρεζιλεμένοι σαν ανίκανοι και αδιόρθωτοι και δακτυλοδεικτούμενοι ως παράδειγμα χώρας προς αποφυγή φύγαμε από τις Βρυξέλλες με τους κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλο να πανηγυρίζουν, ακόμη μία φορά, για την επιτυχία τους κάνοντας ότι...
Η πρώτη σφαλιάρα έπεσε από τον «προστάτη μας και υποστηρικτή μας» κ. Σαρκοζί με την δήλωσή του ότι η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ με ψεύτικα στοιχεία ενώ δεν έπρεπε να μπει και δεν θα είχε μπει αν τότε αποφάσιζαν εκείνος και η κ. Μέρκελ.
Η δεύτερη σφαλιάρα έπεσε από το Γερμανικό κοινοβούλιο που αποδέχθηκε την εισήγηση της κ. Μέρκελ μόνο επειδή έγινε ξεκάθαρο ότι δυστυχώς θα πρέπει να προστατευθούν τόσο οι Γερμανοί όσο και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι από τον βάραθρο της ελληνικής κρίσης. Απάντησαν έτσι και στους κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλο που ξαφνικά ανακάλυψαν ότι οι «λαμογιές» της Ελλάδας είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα... και πρέπει να το λύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την τρίτη σφαλιάρα την έριξαν όλοι μαζί οι δανειστές ξεκαθαρίζοντας ότι λεφτά στα ελληνικά Ταμεία δεν θα μπαίνουν αν δεν περνάνε πρώτα από τους διαχειριστές του χρέους και της ελληνικής οικονομίας που θα είναι η Επιτροπεία των δανειστών.
Η ειρωνικού ύφους διευκρίνιση του κ. Μπαρόζο ότι αυτό προτάθηκε από την ελληνική κυβέρνηση και η ερμηνεία του κ. πρωθυπουργού ότι έτσι θα σταματήσουν τα συνεχή σχόλια για παρεμβάσεις των δανειστών ήταν για να «γλυκάνουν» την διαταγή των δανειστών για αναγκαστική απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας στην οικονομική και κοινωνική πολιτική.
Αλίμονο αν χρηματοδοτούσαν την «ελληνική μαγκιά» με άλλά 100 και πλέον δισεκ. ευρώ αφήνοντας την διαχείριση στις ελληνικές κυβερνήσεις και ιδίως στην σημερινή.
Την τέταρτη σφαλιάρα την έριξε ο Μπερλουσκόνι που με την επιστολή του προς του ευρωπαίους ηγέτες, όπου ξεπερνώντας την πραγματικότητα του γιγαντιαίου χρέους της Ιταλίας, ξεκαθάρισε ότι η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα και τα μέτρα θα τα πάρει μόνη της και χωρίς υποδείξεις.
Σειρά στις σφαλιάρες πήρε η Πορτογαλία με την επισήμανση ότι εμείς δεν είμαστε σαν την Ελλάδα και ούτε θέλουμε να γίνουμε γιατί μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας.
Και η κατάντια μας επέτρεψε ακόμη και τον Βούλγαρο πρωθυπουργό να προβλέψει ότι οι Έλληνες θα πληρώνουν όσο ζουν.
Από εδώ και πέρα θα αρχίσουν να «ρίχνουν ξύλο» και όχι απλές σφαλιάρες οι γνωστοί οίκοι αξιολόγησης , οι αναλυτές- προφήτες και κάθε ένας που δεν θα χάσει την ευκαιρία να προβάλλει διεθνώς η «διορατικότητά» του .
Γιατί όμως αυτή η διεθνής διαπόμπευση;
Γιατί αυτοί που σήμερα μας χλευάζουν είναι οι ίδιοι που εμείς από το 1980 και μετά τους χαρακτηρίζαμε κουτόφραγκους και ηλίθιους ευρωπαίους αφού μας «χάριζαν» επιδοτήσεις και δάνεια για τα σπαταλάμε στην εξαγορά ψήφων και στην πολυτελή ζωή οποιουδήποτε κατάφερνε να χωθεί είτε σε κόμματα είτε στην απύθμενη και απίθανη κρατική μηχανή παραγωγής μόνο πλούτου.
Το 1981 όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση μας υποδείκνυε εφαρμογή Προγράμματος Σταθερότητας η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου μοίραζε χρήματα στους Συνεταιρισμούς για να τα φάνε οι εγκάθετοι του κόμματος και έδινε αυξήσεις μέχρι και 60% για να δικαιολογήσουν οι συντεχνίες τα «σύμφωνα μη επιθέσεων» προς τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ.
Όταν μας ζήτησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απολογισμό για το Πρόγραμμα Σταθερότητας κ Ανδρέας Παπανδρέου σκοτωνότανε με τον Κ. Σημίτη και φώναζε από τα μικρόφωνα το «αξέχαστο» Τσοβόλα δώστα όλα...
Όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μας έστελνε οδηγίες για άνοιγμα της ενεργειακής αγοράς και άνοιγμα των επαγγελμάτων εμείς παραδίδαμε τις οδηγίες στην ΓΕΝΟΠ και στους φορτηγατζήδες ανταλλάσσοντας τις υπηρεσίες αυτές με ψήφους και κομματικές υπηρεσίες.
Αλλά ακόμη και σήμερα στάθηκε αδύνατον να αποφύγουμε το ρεζιλίκι μέσα και έξω από την Ευρώπη καθώς αποδείξαμε στην πράξη ότι δεν έχουμε την ικανότητα και εκ του λόγου τούτου δεν επιχειρούμε ακόμη και τώρα περιορισμό της σπατάλης του κρατικού τομέα.
Αποφεύγουμε συστηματικά την μείωση τους υδροκέφαλου κράτους και τους απίθανους κρατικούς Οργανισμούς του.
Αδυνατούμε να συλλάβουμε τους φοροφυγάδες και γι αυτό καταφεύγουμε στην κλοπή (γιατί περί αυτού πρόκειται) μισθών και συντάξεων όλων εκείνων που πλήρωσαν ή μόχθησαν για να έχουν την δυνατότητα μιας στοιχειώδους διαβίωσης.
Και ενώ ο κ. Σαρκοζί και η κ. Μέρκελ μας κουνάνε το δάκτυλο και μας λένε βρείτε τα λεφτά που σας χρωστάνε οι φοροφυγάδες κ. Παπανδρέου καλεί τους εξαθλιωμένους συνταξιούχους , τους άθλια αμειβόμενους τους ιδιωτικού τομέα και τους ξεζουμισμένους μικρομεσαίους να πιστέψουν ότι η σημερινή εξουσία είναι ικανή να μας οδηγήσει σε έξοδο από την κρίση έστω και μετά το 2020.
Ντροπή πια.
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή: http://www.capital.gr/
