Δε φτάνει μόνο η σκέψη να γλυκάνει την καρδιά
δε φταίει η αγάπη όταν ξυπνάει σε μια βραδιά,
κι ούτε που τόλμησε η ψυχή να αναστηθεί...
απ' τα κρυμμένα και στο φως να γεννηθεί.
************
Σα τον κεντάς τον έρωτα σε κόκκινο μαντήλι
παίρνει φωτιά η λαβωματιά στα σφραγισμένα χείλη
του ονείρου δρόμο άπιαστο ανοίγω να περάσεις
στην αγκαλιά σου να χαθώ, ποτέ να μη με χάσεις.
************
Δίχτυα στα πέλαγα του νου πια δεν απλώνει ο χρόνος
σκούριασε στην παλιά πληγή το παρελθόν κι ο πόνος
καίγεται απόψε η μοναξιά με τa δικά σου αστέρια
σ' έχασα, μα δε ξέχασα ποτέ τα δυο σου χέρια.
πρωί μόνη κι έρημη στη σχολή
παγωνιά παντού... μόνο μια φλόγα στην καρδιά,
καίει και την καίει παράλληλα
ευτυχώς ακόμη... καίει δεν τρεμοσβήνει
από καρδιάς
εν' ονόματι της Αγάπης
Χαρούλα Βερίγου
