Απεβίωσε στις 02-02-2012 ο αγωνιστής της ζωής και της αντίστασης Γεώργιος Μπασούκος σε ηλικία 91 χρόνων.
Γεννηθείς στο Θεολόγο Ευβοίας το 1921, έχασε νωρίς τον πατέρα του σε ηλικία μόλις δύο χρόνων.
Στα 19 του σχηματίζει το πρώτο ένοπλο τμήμα Εθνικής Αντίστασης της περιοχής, αφού δεν έγινε δεκτός από το ΕΑΜ, καθότι ανήλικος.
Στο ΕΑΜ προσχωρεί με την ενηλικίωσή του και ....
του δίνεται το όνομα καπετάν Φεραίος.
Η ήττα και αποχώρηση των Γερμανών τον βρίσκει στο Ιπποκράτειο με πολλαπλά τραύματα, δώρο από τους κατακτητές.
Χαρακτηρίζεται αποθανών, για να τον αποσπάσουν από το νοσοκομείο που νοσηλευόταν (λόγω Ερυθρού Σταυρού ), και τον στέλνουν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αφρική για δύο χρόνια.
Ακολουθούν οι φυλακές της Γυάρου, της Μυτιλήνης και της Κέρκυρας....
Όταν αποφυλακίζεται, παντρεύεται στον Πειραιά τη Σοφία Χασανάκου-Μπασούκου και συνεχίζει να δίνει "παρών" στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής .
Δούλευε εκ περιτροπής στον ΟΛΠ στο τμήμα φορτηγίδων. Μια μέρα δούλευε, δύο όχι, αφού έτσι ήθελα το παρακράτος για τους ήρωες.
Στη δεκαετία του '80 δημιούργησε εργατικό σωματείο στο χώρο της δουλειάς του και εκλέγεται πρόεδρος.
Σταθμός της συνδικαλιστικής του δράσης υπήρξε η διάταξη μονιμοποίησης του προσωπικού στα 55 έτη, εξαλείφοντας το φαινόμενο της ανασφάλειας, διαφυλάσσοντας τη συνεχή καθημερινή εργασία των συναδέλφων του.
Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζοντας την Εθνική Αντίσταση του απένειμε το βαθμό του Λοχαγού.
Απεβίωσε στον Πειραιά κοντά στα παιδιά του γνωρίζοντας την πλήρη δικαίωση από την μεγάλη του οικογένεια.
