Οι προθέσεις υπάρχουν, το πλαίσιο του μνημονίου λειτουργεί ενοποιητικά, οι εσωτερικές αντιστάσεις ξεκαθαρίζουν, ορισμένα «πρόβατα ξαναγυρίζουν στο μαντρί», όλο το σκηνικό προδιαγράφει το τι θα ακολουθήσει μετά ....
τις εκλογές.
Θα πει κάποιος, ρε παλικάρι, εσύ τι ζόρι τραβάς, αν αυτοί που ψηφίζουν δώσουν μια τέτοια εντολή για κυβερνητική συνεργασία μετά τις εκλογές;
Εγώ προσωπικά δεν τραβάω κανένα ζόρι, αφού έχω πάρει προ πολλού χαμπάρι ότι τα δυο κόμματα έχουν εδώ και καιρό αποφασίσει ότι μαζί θα πορευτούν μετά τις εκλογές. Και αυτό παρά τις διαβεβαιώσεις των δυο επικεφαλής (Σαμαρά - Βενιζέλου) περί του αντιθέτου. Βγήκε βεβαία ο Λοβέρδος και έβγαλε στον αέρα τον αρραβώνα και τάχα μου ενόχλησε τον αντιπρόεδρο του μνημονίου!
Κανένα θέμα, λοιπόν, εάν τα πράγματα λέγονταν ξεκάθαρα.
Πρώτον, αν έλεγαν «ναι, συμφωνούμε στα βασικά του μνημονίου, θα συνεργαστούμε μετά τις εκλογές, βάσει του τάδε προγράμματος».
Δεύτερον, αν έπαιζαν με ανοιχτά χαρτιά το παιχνίδι της συνεργασίας, για να μπορέσουν οι πολίτες να κρίνουν στις εκλογές τι είδους κυβέρνηση επιθυμούν.
Προφανώς, υπάρχει κόσμος που δεν του αρκούν οι κριτικές και οι διαμαρτυρίες της Αριστεράς, αφού δεν έχει καταφέρει να καταθέσει μια αξιόπιστη και εφικτή πρόταση διακυβέρνησης.
Ως εκ τούτου, μπορεί να καταφύγει σε μια αναγκαστική επιλογή ανάμεσα στα δυο «μεγάλα» κόμματα, αναβάλλοντας για μια ακόμα φορά το... τέλος της μεταπολίτευσης!
Ωστόσο να ξέρει ο κάθε ψηφοφόρος ότι εδώ ισχύει το «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται».
Όμως αυτήν τη φορά, δεν θα χάσει τα ρέστα, αλλά θα του πάρουν και το παντελόνι...
Οπότε, τον νου σας...
Πηγή: http://topontiki.gr/
