Εξάσφαιρο περίστροφο μας κόλλησαν στον κρόταφο και μας διέταξαν να τραβήξουμε τη σκανδάλη. Η ζωή μας στη ρώσικη ρουλέτα. Κοροϊδεύοντας το θάνατο, προκαλώντας την τύχη. Έξι οι σφαίρες στη θαλάμη. Τα μυαλά μας ....
σκορπισμένα στο πάτωμα. Η Ελλάδα σώθηκε. Οι αριθμοί της δεν χρεοκόπησαν. Δεν ζούμε για να δούμε το 8ο θαύμα. Πέσαμε στο πατριωτικό καθήκον. Πολεμήσαμε ηρωικά. Δοξάστε μας.
Δώσαμε όμως τον αγώνα τον καλό, την μάχη τη μεγάλη. Αποδείξαμε σε όλους ότι μπορούμε να ζήσουμε σαν τους προγόνους μας Σπαρτιάτες. Oτι δεν μας έσκιαξε η φοβέρα, δεν μας πλάκωσε η σκλαβιά. Ξοφλήσαμε όλα τα χαράτσια, πληρώσαμε όλους τους φόρους. Μας πήραν το σπίτι, μας πήραν το αμάξι, μας πήραν το μηνιάτικο, μας πήραν ό,τι είχαμε και δεν είχαμε, μαζί και την αξιοπρέπεια, αλλά εμείς δεν κιοτέψαμε.
Κοιτάξαμε κατάματα τους δανειστές μας την ώρα που μας έλεγαν φόρα παρτίδα: «Τα λεφτά μας θέλουμε εμείς, κόψτε το λαιμό σας να τα βρείτε». Μολών λαβέ, τους είπαμε. Και ήρθαν και τα πήραν. Και κόψαμε και το λαιμό μας με λεπίδι που δεν είχε ακονιστεί. Για να είναι μαρτυρικό το τέλος. Σταγόνα -σταγόνα να στάζει το αίμα μέχρι να γίνει λίμνη. Πνιγήκαμε σε αυτή τη λίμνη. Πνιγήκαμε στο αίμα μας.
Ο στόχος ιερός. Η σωτηρία της πατρίδας. Και όταν τα κορμιά έπεφταν το ένα μετά το άλλο δεν λυγίσαμε ούτε τότε. Η εξασφάλιση των δανεικών πάνω από όλα. Δείξαμε τα κότσια μας. Έμαθαν για την ανδρεία μας. Ο βούρδουλας βαρύς, το καθήκον μάς έδινε δύναμη. Ζήσαμε στα χαρτόκουτα, μας έφτασε ένα πιάτο φαΐ. Δεν ζηλέψαμε τα αφεντικά με τις γεμάτες τσέπες. Δεν φθονήσαμε τον πλησίον μας που έβγαινε από το σούπερ μάρκετ.
Προτάξαμε τα στήθη. Κερδίσαμε το θαυμασμό. Με το σπαθί μας. Μας έβαλαν και το περίστροφο στο δόξα πατρί και είπαμε να τα παίξουμε όλα για όλα. Και τα παίξαμε. Η Ελλάδα σώθηκε. Σώθηκαν και οι δανειστές της. Οι Έλληνες όμως πέθαναν. Μικρό το κακό. Έφυγαν από τον μάταιο τούτο κόσμο με μία απορία: Δεν πέρασε από το μυαλό κανενός από τους μεγάλους πατέρες του Έθνους ότι βρεθήκαμε με ένα γεμάτο περίστροφο στο χέρι; Έστω και για λίγο. Μας έδωσαν ένα όπλο με έξι σφαίρες και μας πρόσταξαν να τινάξουμε τα μυαλά μας στον αέρα. Και το κάναμε. Έτσι απλά.
Πηγή: http://www.protothema.gr/
