Αντιγράφουμε από τη σελίδα της ΔΑΚΕ ΕΛΤΑ
ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ!
ΕΜΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ ΤΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡOYΜΕ;
ΣΤΙΣ 14 ΜΑΗ ΛΗΓΕΙ Η ΙΣΧΥΣ ΟΣΩΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΙ ΜΕ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΣΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ «ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΦΥΛΛΟ»!
Στην τωρινή δύσκολη συγκυρία.Όλοι είμαστε υποψιασμένοι για τις εξελίξεις που έχουν προγραμματιστεί.
Γνωρίζουμε τι προβλέπεται να συμβεί και πότε.
Το γνωρίζουν και τα μέλη μας!
Που μέχρι πρότινος, ίσως πίστευαν πως είναι τυχεροί που συνδικαλιστικά βρίσκονται στους κόλπους μιας μεγάλης Ομοσπονδίας.
Ότι τα επαγγελματικά τους συμφέροντα, τα ....
προστατεύει με ικανοποιητικό τρόπο η ΠΟΣΤ.
Αυτά μέχρι πρότινος...
Γιατί πλέον απολογιστικά οι περισσότεροι συνάδελφοι εκφράζουν σοβαρό αντίλογο.
Με επιχειρήματα και παραδείγματα ο καθένας τους σκέφτεται:
•Φοβόμουνα τις μειώσεις των αποδοχών μου και έχω «φάει» μέχρι τώρα τέσσερις(4) τέτοιες περικοπές, εν μέσω καταγέλαστων διαψεύσεων.
•Ανησυχούσα για τον 13ο και 14ο μισθό και δικαιώθηκα για την ανησυχία μου αυτή.
•Θεωρούσα τη θέση εργασίας μου στον ΕΛΤΑ σταθερής απασχόλησης και πλέον προδήλως δεν είναι.
•Αγωνίστηκα για να μην «απολαύσουν» οι νεοπροσλαμβανόμενοι «700άρι» μηνιάτικο και «πέτυχα» να παίρνουν «400άρι».
•Πλήρωνα και πληρώνω τα διπλά στον ασφαλιστικό μου φορέα (από αυτά που πληρώνει ένας τυπικός ασφαλισμένος στο ΙΚΑ), χωρίς να έχω κανένα ιδιαίτερο πλεονέκτημα.
•Νόμιζα πως θα έπαιρνα αξιοπρεπή σύνταξη και διαψεύδομαι.
•Προσδοκούσα στην βελτίωση του μισθολογίου μου μέσω της λεγόμενης «ωρίμανσης», που πλέον είναι παρελθόν.
•Ζητούσα αξιοκρατία και συνεχίζω να αντιμετωπίζω την αξιολογική κρίση αιρετών (και με τη δική μου ψήφο) σε συνδικαλιστικά αξιώματα! Αυτά περίπου σκέφτεται ο απλός εργαζόμενος στο Ταχυδρομείο!
Διαβάζει παραταξιακές ανακοινώσεις για σοβαρές εξελίξεις, αναρωτιέται για την αντίδραση της ΠΟΣΤ, το «ψάχνει» και διαπιστώνει ότι δεν υφίσταται!
Αναρωτιέται γιατί δίνει 150 ΕΥΡΩ το χρόνο…
Ψάχνει να βρει τι περισώθηκε και διαπιστώνει ότι ματαιοπονεί.
Σιχτιρίζει βέβαια και τον εαυτό του που σχεδόν πάντα, υποκύπτοντας στους δρώντες μηχανισμούς στηρίζει εντέλει αυτό που κατηγορεί και απεχθάνεται.
Παρόλο που, όπως περίτρανα αποδεικνύεται, ως Οργάνωση και με τους συσχετισμούς που έχουν διαμορφωθεί, δεν έχει πλέον να προσφέρει τίποτα και σε κανέναν…
