Του Γιώργου Κράλογλου
Βγάζουν από τις ντουλάπες τα ζιβάγκο, στρατολογούν πάλι τους αξύριστους με τις σοσιαλιστικές αρλούμπες και συστρατεύονται δεξιοί και αδέξιοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για να στριμώξουν τους αριστερούς υποσχόμενοι διατήρηση του κράτους αλλά (ταυτόχρονα) και ....
ανάπτυξη και αποκατάσταση
των κοινωνικών αδικιών.Βγάζουν από τις ντουλάπες τα ζιβάγκο, στρατολογούν πάλι τους αξύριστους με τις σοσιαλιστικές αρλούμπες και συστρατεύονται δεξιοί και αδέξιοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για να στριμώξουν τους αριστερούς υποσχόμενοι διατήρηση του κράτους αλλά (ταυτόχρονα) και ....
Όλα αυτά μαζί. Είτε ως αυτοδύναμη κυβέρνηση (που αποκλείεται) είτε ως συγκυβέρνηση (που είναι και το επικρατέστερο σενάριο).
Την ίδια στιγμή όμως καμιά κουβέντα για την συμφωνία τους με την Τρόικα και τους εργοδότες για καταιγίδα νέων μέτρων (βεβαίως μετά τις εκλογές) μεταξύ των οποίων την κατάργηση ή την μεγάλη μείωση του 13ου και 14ου μισθού και το τσεκούρωμα των συλλογικών συμβάσεων στους ήδη εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.
Αυτά όμως για τον Ιούνιο. Και αφού έχουν ήδη φροντίσει να προϊδεάσουν την κοινή γνώμη ότι θα έχουμε και άλλα μέτρα το καλοκαίρι.
Προς το παρόν ο στόχος των διεκδικητών της εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι η συσπείρωση, όλων των πλευρών και τον τάσεων προς μία κατεύθυνση και η αναστροφή του κύματος διαρροών των ψηφοφόρων τους προς τα αριστερά κόμματα και τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις...
Συνεπώς μόνο αφελείς (το ολιγότερον) θα πρέπει να είναι όσοι αναθαρρήσουν σοσιαλιστικά... ακούγοντας το ΠΑΣΟΚ να μιλάει για κατανόηση των κοινωνικών αδικιών και των προβλημάτων στο βιωτικό επίπεδο των Ελλήνων. Για επανεξέταση και αποκατάσταση των αδικιών.... Για ένα σοσιαλιστικό κράτος με κοινωνικές ευαισθησίες και αγωνία για τα λεφτά των φορολογούμενων... Για αξιοκρατία και εκσυγχρονισμό στην δημόσια διοίκηση... Για παρουσία του κράτους στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας... ώστε να υπάρχει, όπως και σήμερα..., κοινωνική δικαιοσύνη στα κρατικά τιμολόγια...
Στην άλλη πλευρά επίσης μόνο φανατικοί δεξιοί και ρομαντικοί Νεοδημοκράτες (το ολιγότερον) θα πρέπει να είναι όσοι αισθανθούν ικανοποίηση ακούγοντας την προεκλογική ΝΔ να επιτίθεται στους αριστερούς και να μιλάει για τις ευθύνες του ΠΑΜΕ ή να χλευάζει του σοσιαλιστικούς σκελετούς του ΠΑΣΟΚ. Να υπόσχεται προσέλκυση επενδύσεων και επενδυτών για την εξασφάλιση θέσεων εργασίας. Να μιλάει για αποκατάσταση των απωλειών του εισοδήματος των χαμηλοσυνταξιούχων και μεροκαματιάρηδων...
Για τα “επαναστατικά” των αριστερών κομμάτων όλων των αποχρώσεων δεν υπάρχει λόγος ούτε να τα συζητήσουμε ούτε να τα σχολιάσουμε μιας και πρόκειται για γνωστά συνθήματα-κονσέρβες που μπορούμε να βρούμε από σήμερα στα ράφια με τα διάφορα σχετικά έντυπα.
Άλλωστε όσο δεν επιστρέφουμε στην δραχμή ούτε κυβέρνηση του βουνού δεν πρόκειται να δούμε...
Τι πρέπει όμως να περιμένουμε χωρίς να ξαφνιαζόμαστε και να νομίζουμε ότι βρεθήκαμε σε ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή χώρα και δεν ζούμε πια στην αφρικανική χώρα μας;
Κατά την γνώμη μου δεν θα έχουμε ανένδοτο μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Επίσης να μην μας ξαφνιάσουν κάποιες “πολιτικές πάσες”, και των δύο, προς τον ΣΥΡΙΖΑ για να στριμωχτεί το ΚΚΕ.
Είναι επίσης κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ ή πτερύγων του ΠΑΣΟΚ ,που προετοιμάζουν εξόδους ή εισόδους εντός και επί των αυτών κομμάτων, θα επανέλθουν (κακές αντιγραφές) των συνθημάτων του ΠΑΣΟΚ της εποχής Ανδρέα Παπανδρέου για αποκατάσταση του ρόλου του κράτους στην κοινωνία.
Θα ακούσουμε ακόμη ανύπαρκτα πεπραγμένα και συνθήματα συσπείρωσης των συντεχνιών των κρατικών υπαλλήλων.
Όλα αυτά θα είναι βέβαια τόσο προσεγμένα που από μόνα τους θα προδίδουν την αδυναμία να γίνουν πράξη.
Από την Νέα Δημοκρατία θα έχουμε εμπόριο ελπίδας για τους ανέργους και την επιχειρηματική κοινότητα του τόπου σε όλα τα μεγέθη.
Θα ξεθαφτούν ακόμη μια φορά συνθήματα και μηνύματα για τους μικρομεσαίους. Και θα ανατριχιάσουμε ακούγοντας ότι θα ξαναχτιστεί το κράτος που θα έχτιζε ο κ. Κ. Καραμανλής αλλά ξέχασε να βάλει έστω και την πρώτη πέτρα...
Όπως από το ΠΑΣΟΚ έτσι και από την Ν.Δ. οι υποσχέσεις (μόνο για ρομαντικούς και αφελείς) θα είναι προσεγμένες και θα επιδέχονται (με φροντισμένο τρόπο) πολλές ερμηνείες.
Αυτά όμως που δεν πρόκειται να ακούσουμε με παστρικά λόγια και επιχειρήματα που να πείθουν θα είναι δυστυχώς τα εξής:
Αν το κράτος θα σταματήσει τις σπατάλες ώστε να περισσέψουν πόροι για να χρηματοδοτηθεί η οικονομία με έργα και δημόσιες επενδύσεις για να βρεθούν δουλειές και να ανακάμψει η αγορά.
Αν οι πολιτικοί και τα κόμματα θα σταματήσουν να γδέρνουν τους φορολογούμενους για να έχον τεράστιους μισθούς, αυτοκίνητα και ογκώδεις καταθέσεις στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Αν τελείωσαν και πότε θα τελειώσουν τα χαράτσια, οι συνεχείς φορολογήσεις το κυνήγι των ακινήτων και των αμοιβών.
Αν τελειώσαμε με τα μνημόνια και πότε και πως θα ανασάνει ο μισθωτός και ο συνταξιούχος.
Αν έχουν συγκεκριμένο αναπτυξιακό όραμα, ποιο είναι και με τι χρονοδιάγραμμα θα το εφαρμόσουν ώστε μέσω επενδύσεων και νέων υπηρεσιών θα μειώσουν την ανεργία σε ποσοστό που τουλάχιστον να σταματήσουμε να βλέπουμε οικογένειες να τρώνε μεσημεριανό και βραδινό στα σκουπίδια.
Πηγή: http://www.capital.gr/
Από τη Μαρία
