Το επίμαχο σχέδιο διατάγματος αφορά τους υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι οποίοι θα χαρακτηριστούν ως πλεονάζον προσωπικό, ενώ δεν υπάγεται στις διατάξεις του επίμαχου διατάγματος το προσωπικό που απασχολείται με σύμβαση μίσθωσης έργου, καθώς και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου.
Ειδικότερα, με το διάταγμα αυτό, μεταξύ των άλλων, καθορίζονται τα κριτήρια με βάση τα οποία κατατάσσεται το προσωπικό σε πίνακες, οι διαδικασίες για την κατάρτιση των πινάκων κατάταξης, οι προϋποθέσεις υποβολής ενστάσεων, η κύρωση των πινάκων κ.λπ.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας στην υπ΄ αριθμ. 43/2012 γνωμοδότησή τους (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Κ. Μενουδάκος και εισηγητής ο πάρεδρος Α. Σκούφαλος) επισημαίνουν: «Το σχέδιο διατάγματος δεν αποτελεί κανονιστικό έρεισμα ή πλαίσιο για τον προσδιορισμό του τιθέμενου σε εφεδρεία προσωπικού των φορέων, επιχειρήσεων ή οργανισμών του δημόσιου τομέα, οι οποίοι καταργούνται ή συγχωνεύονται ή λύονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 56-64 και 66 του ν. 4002/201», ενώ «η εφαρμογή των ρυθμίσεων του σχεδίου διατάγματος προϋποθέτει, πάντως, τον καθορισμό του προσωπικού των φορέων που τίθεται σε εφεδρεία, με βάση τις ειδικές διατάξεις».
Και συνεχίζει το ΣτΕ: «Περαιτέρω, δοθέντος ότι, η κίνηση ή η ολοκλήρωση της διαδικασίας για τον προσδιορισμό του προσωπικού το οποίο τίθεται σε εφεδρεία δεν αποτελεί προϋπόθεση για την πρόταση του παρόντος Προεδρικού Διατάγματος, το υπό επεξεργασία σχέδιο νομίμως προτείνεται ασυνδέτως προς οποιαδήποτε διαδικασία θέσεως του προσωπικού των προαναφερομένων φορέων σε καθεστώς εφεδρείας».
Παράλληλα, οι δικαστές επισημαίνουν ότι πρέπει να συμπληρωθεί στο σχέδιο διατάγματος η δαπάνη που προκαλείται από την εφαρμογή του σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ κάνουν ακόμη οκτώ παρατηρήσεις για τη βελτίωση του περιεχομένου του.
