Μέχρι το 18ο αιώνα η αποστολή γραμμάτων μεταξύ δύο πόλεων
της ίδιας χώρας ήταν πράγμα πολύ δύσκολο να γίνει. Κι αυτό ακριβώς
γιατί, για να σταλεί μια επιστολή, έπρεπε να τη σφραγίσουν με βουλοκέρι,
να περάσει από πολλές διαδικασίες και τελικά να στοιχίζει η όλη υπόθεση
στον αποστολέα ένα αρκετά σεβαστό ποσό.
Αυτή η κατάσταση είχε σαν αποτέλεσμα να μη στέλνει ο κόσμος γράμματα παρά σε ....
εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις.
Το γραμματόσημο όμως για να πάρει τη σημερινή του μορφή άργησε πολύ. Το 1837 ο Άγγλος Ρόουλαντ Χιλλ προτείνει στο αγγλικό κοινοβούλιο να καταργηθούν οι διάφορες τιμές του και να χρεώνεται μέσα στην Αγγλία μία πένα. Η πρότασή του θεωρήθηκε ριζοσπαστική και έτσι δεν έγινε δεκτή. Εκείνος όμως επέμενε και τελικά πέρασε το 1840 η πρότασή του.
Την 1 Μαΐου του 1840 τυπώνεται το πρώτο γραμματόσημο στον κόσμο, το περίφημο μαύρο της μιας πένας που είχε την εικόνα της βασίλισσας Βικτωρίας και την επιγραφή “ταχυδρομικό τέλος μιας πένας” (Ρostage one penny).
Πρέπει εδώ να τονιστεί ότι τα κέρδη στο Δημόσιο Ταμείο δε μεγάλωσαν αμέσως. Μάλιστα, ενώ το 1838 το Δημόσιο Ταμείο είχε 1.600.000 λίρες, το 1840 και μετά την έκδοση του γραμματοσήμου έπεσε στις 500.000 λίρες. Έπρεπε να περάσουν 35 ολόκληρα χρόνια, για να φθάσουν τα χρήματα του ταμείου στις τιμές του 1838. Αλλά από κει και πέρα τα έσοδα άρχισαν να κάνουν γιγαντιαία άλματα προς τα εμπρός.
Από αυτό το σημείο και μετά άρχισαν οι χώρες, η μία μετά την άλλη, να βγάζουν γραμματόσημα. Πρώτη η Ελβετία που ήταν τότε χωρισμένη σε καντόνια. Και πρώτα απ’ αυτά τα καντόνια της Ζυρίχης και της Γενεύης το 1843 και αμέσως μετά ακολούθησε η Βραζιλία. Μετά απ’ αυτά ακολούθησαν το καντόνιο της Βασιλείας (1845), η Φιλανδία (1845), οι Η.Π.Α (1847), η Γαλλία, το Βέλγιο, η Βαυαρία (1849) και πολύ αργότερα η Ελλάδα (1861).
Στην Ελλάδα τα πρώτα ταχυδρομικά γραφεία ιδρύθηκαν το 1828 από τον Καποδίστρια,
Το γράμμα ήταν σφραγισμένο και με βουλοκέρι, το δε αντίτιμο το πλήρωνε ο παραλήπτης, τέλος το πρώτο γραμματόσημο που κυκλοφόρησε ήταν η μεγάλη κεφαλή του Ερμή το 1861έκδοση Παρισίων.
Πηγή: alithina.gr
Αυτή η κατάσταση είχε σαν αποτέλεσμα να μη στέλνει ο κόσμος γράμματα παρά σε ....
εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις.
Το γραμματόσημο όμως για να πάρει τη σημερινή του μορφή άργησε πολύ. Το 1837 ο Άγγλος Ρόουλαντ Χιλλ προτείνει στο αγγλικό κοινοβούλιο να καταργηθούν οι διάφορες τιμές του και να χρεώνεται μέσα στην Αγγλία μία πένα. Η πρότασή του θεωρήθηκε ριζοσπαστική και έτσι δεν έγινε δεκτή. Εκείνος όμως επέμενε και τελικά πέρασε το 1840 η πρότασή του.
Την 1 Μαΐου του 1840 τυπώνεται το πρώτο γραμματόσημο στον κόσμο, το περίφημο μαύρο της μιας πένας που είχε την εικόνα της βασίλισσας Βικτωρίας και την επιγραφή “ταχυδρομικό τέλος μιας πένας” (Ρostage one penny).
Πρέπει εδώ να τονιστεί ότι τα κέρδη στο Δημόσιο Ταμείο δε μεγάλωσαν αμέσως. Μάλιστα, ενώ το 1838 το Δημόσιο Ταμείο είχε 1.600.000 λίρες, το 1840 και μετά την έκδοση του γραμματοσήμου έπεσε στις 500.000 λίρες. Έπρεπε να περάσουν 35 ολόκληρα χρόνια, για να φθάσουν τα χρήματα του ταμείου στις τιμές του 1838. Αλλά από κει και πέρα τα έσοδα άρχισαν να κάνουν γιγαντιαία άλματα προς τα εμπρός.
Από αυτό το σημείο και μετά άρχισαν οι χώρες, η μία μετά την άλλη, να βγάζουν γραμματόσημα. Πρώτη η Ελβετία που ήταν τότε χωρισμένη σε καντόνια. Και πρώτα απ’ αυτά τα καντόνια της Ζυρίχης και της Γενεύης το 1843 και αμέσως μετά ακολούθησε η Βραζιλία. Μετά απ’ αυτά ακολούθησαν το καντόνιο της Βασιλείας (1845), η Φιλανδία (1845), οι Η.Π.Α (1847), η Γαλλία, το Βέλγιο, η Βαυαρία (1849) και πολύ αργότερα η Ελλάδα (1861).
Στην Ελλάδα τα πρώτα ταχυδρομικά γραφεία ιδρύθηκαν το 1828 από τον Καποδίστρια,
Το γράμμα ήταν σφραγισμένο και με βουλοκέρι, το δε αντίτιμο το πλήρωνε ο παραλήπτης, τέλος το πρώτο γραμματόσημο που κυκλοφόρησε ήταν η μεγάλη κεφαλή του Ερμή το 1861έκδοση Παρισίων.
Πηγή: alithina.gr