Πολλοί φαίνεται να είναι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν ότι το κουβάρι της νέας συγκυβέρνησης θα αρχίσει να ξετυλίγεται από τη Δημοκρατική Αριστερά, αναμένουν δηλαδή ότι μη μπορώντας να σηκώσει το βάρος ....
των σκληρών μέτρων που τελικά θα ληφθούν, έστω με «ισοδύναμες» ψιλοτροποποιήσεις, θα επιλέξει αργά η γρήγορα να εγκαταλείψει το πλοίο.
Προς το παρόν πάντως η ΔΗΜΑΡ καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να εμφανίζεται ψύχραιμη και έχει δώσει πίστωση χρόνου τόσο στην κυβέρνηση όσο και στον εαυτό της, τουλάχιστον μέχρι τις αρχές το φθινοπώρου.
Παρά την εσωκομματική γκρίνια, τις αποχωρήσεις στελεχών της Κεντρικής Επιτροπής, στελεχών της αυτοδιοίκησης, ή, τέλος, μελών των οργανώσεων, η κατάσταση παραμένει ελεγχόμενη, δεδομένου ότι οι αντιδράσεις και οι αποχωρήσεις δεν είναι μαζικές.
Από την άλλη δεν είναι τόσο βέβαιο ότι ο Κουβέλης μπήκε στην συγκυβέρνηση ελαφρά τη καρδία με την προοπτική να βγει σε δυο μήνες.
Ο ίδιος μιλάει για πλάνα τετραετίας, τοποθετούσε άλλωστε προεκλογικά την ολοκλήρωση της απαγκίστρωσης στα τέλη του 2017 που σημαίνει ότι δεν εμμένει σε άμεσα αποτελέσματα όταν αναφέρεται στην «ανάπτυξη», την «αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας» και από την άλλη στην επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής και την αναδιαπραγμάτευση. Αρκετοί, άλλωστε σημειώνουν ότι οι «μεταρρυθμίσεις» θα αργήσουν να παράξουν αποτέλεσμα.
Πιθανότατα για κάποιο διάστημα κι εφόσον δεχτούμε ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα εντός του 2012 η κατάσταση για τη ΔΗΜΑΡ εντός της κυβέρνησης να είναι διαχειρίσιμη. Έτσι κι αλλιώς το επιχείρημα της «εθνικής προσπάθειας», στο όνομα της οποίας ζητούνται υπομονή και θυσίες, φαίνεται να καλύπτει όλα τ΄άλλα.
Η ηγεσία φαίνεται να πιστεύει ότι αν πετύχει θα έχει αυξημένο ρόλο έναντι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στην διαφαινόμενη ανασύνθεση του πολιτικού τοπίου στην κεντροαριστερά. Όπως καταγράφεται στην απόφαση της ΚΕ η οποία συνεδρίασε το Σαββατοκύριακο:
«Το κόμμα μας διαμορφώνει μία νέα πολική πραγματικότητα, την αριστερά του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Διαμορφώνει την υπεύθυνη αριστερά, την αριστερά που πολιτεύεται και κυβερνά με ένα και μόνο κριτήριο: το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας. Αυτήν την αριστερά μπορούμε σήμερα από πιο δυναμική θέση να την προωθήσουμε, να την αναδείξουμε, να την πλατύνουμε.
Η ΔΗΜΑΡ ενισχύοντας και εμβαθύνοντας τον αυτόνομο πολιτικό της λόγο, αλλά και συγχρόνως προωθώντας τη διεύρυνσή της με δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις».
Το ερώτημα είναι πόσο θα φτουρήσουν οι διάφοροι εξωραϊσμοί των κυβερνητικών επιλογών αν η ψαλίδα μεταξύ ηγεσίας και κόμματος, ανοίξει νωρίτερα απ’ ό,τι προσδοκά η ηγεσία…
Πηγή: topontiki.gr
