Γράφει ο Στέφανος:
Eπιτέλους οι Συνδικαλιστικές
μας ηγεσίες να σταματήσουν να εμπαίζουν τους εργαζόμενους, ρίχνοντας
άσφαιρες τουφεκιές στον αέρα, σκοπεύοντας τάχα τον αντίπαλο.
Όταν
δηλώνουν ξεκάθαρα ότι υπέρβαση της ....
κόκκινης γραμμής σημαίνει πόλεμος,
κάθε υποχώρηση και υπεκφυγή είναι συμμετοχή σε στημένο παιχνίδι. Αυτός ο
εμπαιγμός με τις 24ώρες απεργίες έφτασε η ώρα να τερματισθεί. Στον
πόλεμο δεν ρίχνεις μία τουφεκιά και μετά συνθηκολογείς.
Οι
συνδικαλιστικές ηγεσίες αυτό κάνουν σήμερα.
Αν πραγματικά επιδιώκουν να
νικήσουν πρέπει να πολεμήσουν. Τώρα όμως είναι ξεκάθαρο ότι ρίχνουν
τουφεκιές για την τιμή των όπλων και όχι για αγώνα και μάχη.
Η απάντηση
των εργαζομένων πρέπει να είναι μία και μοναδική: ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.
Το
επιχείρημα πως οι εργαζόμενοι είναι δύσκολο να ανταποκριθούν σε απεργία
μίας ημέρας, πόσο μάλλον ν' αντέξουν σε απεργία διαρκείας είναι παραμύθι.
Η απεργία διαρκείας, είτε με συμμετοχή ενός και μόνου απεργού, είτε με
τη συμμετοχή χιλιάδων, είναι ο φόβος και ο τρόμος της εργοδοσίας και του
κατεστημένου, γιατί αποδιοργανώνει το σύστημα. Στην απεργία διαρκείας η
μάχη συνεχίζεται καθημερινά μιας και μόνο με έναν ελεύθερο σκοπευτή,
κανένα σύστημα δεν θα μπορεί να κοιμηθεί ήσυχο.
Η 24ωρη απεργία και 100%
συμμετοχή να έχει, μέρα είναι θα περάσει, την επόμενη μέρα ισχύουν οι
νέοι νόμοι και τα κεφάλια μέσα!
Εξ άλλου είναι γνωστό σε όλους ότι η
24ωρη απεργία έχει την έννοια της αποστολής ενός μηνύματος.
Ε, αυτό το
μήνυμα στάλθηκε και ξαναστάλθηκε και οι αποδέκτες του το έγραψαν και το
γράφουν, να μην πούμε που!
Στοπ από δω και πέρα τα μηνύματα, ήρθε η ώρα
της ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.
Να γίνει ξεκάθαρο πως μόνο σε ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
από δω και στο εξής θα ανταποκριθούν οι εργαζόμενοι.
Κάθε κάλεσμα σε
24ωρη παρωδία είναι εμπαιγμός!