οποία κατοικούσε (η μητέρα τους είχε αφήσει όταν η κόρη ήταν 6 μηνών). Ο Σουδανός κατά τη σύλληψή του, αλλά και αργότερα, εκλιπαρούσε να πάει κάποιος στο σπίτι και να φροντίσει το κορίτσι, πλην όμως κανείς δεν ενδιαφέρθηκε... Η τύχη του παιδιού αγνοείται δυόμισι μήνες μετά. Εκείνος είναι υπό κράτηση, προς απέλαση». Ρεπορτάζ της Φωτεινής Λαμπρίδη
Η παραπάνω είδηση κυκλοφόρησε, μέσω Facebook, από τη δικηγόρο και πρόεδρο της Ελληνικής δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα Ηλέκτρα Κούτρα. Είναι μία από τις περιπτώσεις απάνθρωπης μεταχείρισης μεταναστών. Οι δικηγόροι που ασχολούνται με ανάλογες υποθέσεις έχουν πληθώρα τέτοιων στη διάθεσή τους, όπως τονίζει στο tvxs.gr η ίδια η δικηγόρος.
Ωστόσο η περίπτωση αυτή φέρνει στο φως μια ακόμα σοκαριστική πλευρά της πραγματικότητας που έχει σχέση με την σχεδόν μηδενική μέριμνα για τα παιδιά των κρατουμένων μεταναστών και μεταναστριών ή των μεταναστών που βρίσκονται υπό απέλαση. Αν για τις αρχές αυτά είναι ψιλά γράμματα, τότε μέσα σε μία κοινωνία που βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση η αποκτήνωση έχει δείξει ήδη τα δόντια της.
«Στο Σουδανό πατέρα με οδήγησε ένας άλλος μετανάστης πελάτης μου», εξηγεί η κα Κούτρα. «Πρόκειται για ένα παιδί δεύτερης γενιάς μεταναστών που κρατείται, ενώ θα έπρεπε κανονικά να είναι έξω. Ενώ είχαμε συμφωνήσει να του βγάλουν χαρτιά, ξαφνικά τον έστειλαν ένα πρωί στο κέντρο κράτησης μεταναστών στην Κομοτηνή».
...Όπως είναι γνωστό εκεί επικρατεί μια απελπιστική κατάσταση, περίπου εξακόσια άτομα στοιβαγμένα σε έναν χώρο χωρίς ρεύμα χωρίς παράθυρα. Άνθρωποι σε κίνδυνο τόσο οι ίδιοι οι μετανάστες όσο και οι εργαζόμενοι εκεί. Δεν έχουν τηλέφωνα και δυνατότητα να απευθυνθούν σε δικηγόρο. Ανάμεσά τους ήταν και ο Σουδανός πατέρας του οποίου η περίπτωση μας συγκίνησε ιδιαίτερα, να φανταστείτε μου είπε ο πελάτης μου «είναι εδώ ένας που δεν ξέρει αν ζει το παιδί του».
...Ψάξαμε το παιδί, μεταξύ άλλων και για να εξακριβώσουμε την πληροφορία. Από μαρτυρίες γειτόνων μάθαμε ότι φιλοξενείται σε συγγενή του πατέρα του. Πήραμε τα στοιχεία του συγγενή και ενημερώσαμε τον πατέρα ότι το παιδί του ζει και είναι καλά. Ήταν συγκινητική η στιγμή.
Η δικηγόρος διευκρινίζει ότι δεν έχει ακόμα πληροφορία από την αστυνομία για το εάν την επόμενη της σύλληψης πήγε κάποιος αστυνομικός να ψάξει το παιδί στο διαμέρισμα αλλά ακόμα κι αν συνέβη αυτό, ουδέποτε ενημερώθηκε ο πατέρας.
Τι συμβαίνει τελικά με τα παιδιά των μεταναστών οι οποίοι συλλαμβάνονται χωρίς χαρτιά και κρατούνται σε τμήματα ή κέντρα κράτησης; Τι γίνονται τα παιδιά των οποίων οι γονείς συλλαμβάνονται ή οδηγούνται σε απέλαση;
«Δεν υπάρχει οργανωμένο σύστημα μέριμνας για αυτά τα παιδιά» απαντάει ο δικηγόρος Σπύρος Ριζάκος από την ΜΚΟ «Αίτημα», ο οποίος έχει ασχοληθεί εκτενώς με το θέμα. «Αν την ώρα της σύλληψης είναι μαζί τα παιδιά, τα μεταφέρουν συνήθως στο Παίδων. Αν το παιδί βρίσκεται αλλού, συνήθως δεν το αναζητάει κανείς. Δημιουργούνται καθημερινά ανθρώπινα δράματα. Η δική μας άποψη είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, εκεί που υπάρχει ανήλικο παιδί δεν πρέπει να κρατούνται οι γονείς. Κάθε φορά που προκύπτει τέτοιο θέμα προσπαθούμε να το λύσουμε με την αστυνομία, παρεμβαίνουμε ώστε να αφεθεί ο πατέρας ή η μητέρα. Κάποιες φορές το καταφέρνουμε ενώ έχει μεσολαβήσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα βέβαια».
Τι γίνεται στις περιπτώσεις όμως που οι μετανάστες δεν έχουν δυνατότητα να εκπροσωπηθούν από δικηγόρο; «Εκεί δυστυχώς είναι τραγικά τα πράγματα. Είναι δύσκολο να ακουστεί ο άνθρωπος. Εδώ δεν ακουγόμαστε εμείς» απαντά ο κ. Ριζάκος.
Η Ηλέκτρα Κούτρα σημειώνει σχετικά με το κέντρο κράτησης μεταναστών στην Κομοτηνή: «Αν δεν μπορεί η Ελληνική πολιτεία να θέσει υπό κράτηση ανθρώπους σε συνθήκες που σέβονται το μίνιμουμ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αν δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η ζωή των κρατουμένων αλλά και των ίδιων των αστυνομικών δεν κινδυνεύει, τότε πρέπει να απελευθερώσει τους ανθρώπους και να βάλει λουκέτο σε κρατητήρια που δεν έχουν ούτε μία από τις απαιτούμενες προδιαγραφές».
Πηγή: tvxs.gr
