πρώιμο στάδιο θυμίζουν το κύβο του Ρούμπικ και αρκετοί ομολογουμένως υποψήφιοι έχουν ο καθένας πολλούς λόγους να απορριφθούν και άλλους τόσους για να εγκριθούν από τα 17 κράτη της ζώνης του Ευρώ. Οι εμπειρότεροι βεβαίως διπλωμάτες προειδοποιούν ότι τα περισσότερα από τα ονόματα πέφτουν στην αρένα «ως λαγοί» και οι σοβαρές υποψηφιότητες θα μείνουν για το τέλος.
Το όνομα του Β. Σόιμπλε «έπαιξε» όντως πολύ για τη θέση, μέχρι τη στιγμή που ο Φρ. Ολάντ έθεσε ρητά βέτο και σε Γερμανό υποψήφιο και στο πρόσωπο του Β. Σόιμπλε συγκεκριμένα. Διπλωματικοί κύκλοι θεωρούν ότι με την ανοιχτή αυτή τοποθέτηση «έκαψε» ταυτόχρονα και το δικό του υποψήφιο, Π. Μοσκοβισί, καθώς εσχάτως κύκλοι του Βερολίνου διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους πως δε θα δεχθούν ποτέ έναν «τέτοιο σοσιαλιστή» για τη θέση. Το μυστικό βεβαίως είναι στη διευκρίνιση «τέτοιο», διότι σοσιαλιστές είναι η κ. Ουρπιλάινεν, υπουργός οικονομικών της Φιλανδίας και ο κ. Ντάησελμπλουμ, υπουργός οικονομικών της Ολλανδίας - και οι δύο έχουν την εκτίμηση και την έγκριση του Βερολίνου, ενώ ταυτόχρονα στις πατρίδες τους μετέχουν σε κυβερνήσεις χριστιανοδημοκρατών.
Ένας ακόμα λόγος που ο Β.Σόιμπλε έχει ελάχιστες πιθανότητες για τη θέση είναι η ύπαρξη του κ. Κλάους Ρέγκλιγκ. Ο Γερμανός τεχνοκράτης προΐσταται όχι μόνο του προσωρινού ταμείου EFSF, αλλά και του μόνιμου ESM, συνεπώς δεύτερος Γερμανός σε αυτή τη φάση δύσκολα μπορεί να γίνει δεκτός από τους 17. Επιπλέον η Γερμανία πάει σε εκλογές το επόμενο Φθινόπωρο και ουδείς επιθυμεί να ξαναψάχνει για πρόεδρο σε 9 μήνες.
Παρόμοιος είναι και ο λόγος που απορρίπτεται προκαταρκτικά και ο Βέλγος υπουργός οικονομικών. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για πόσο θα είναι υπουργός και ταυτόχρονα ένας άλλος συμπατριώτης του είναι ο πρόεδρος της ΕΕ, ο Χ. Βαν Ρόμπεη.
Πορτογάλος, Ισπανός, Έλληνας, Ιρλανδός και Κύπριος αποκλείονται για ευνόητους λόγους. Ο Ιταλός συνάδελφός τους είναι ο Μάριο Μόντι, φοβερή υποψηφιότητα, πλην όμως ο ίδιος επιθυμεί κάποια άλλη θέση, ενώ και η συγκατοίκηση με τον άλλο Ιταλό στην ΕΚΤ, τον Μ. Ντράγκι δημιουργεί άσχημους συνειρμούς στους Βόρειους εταίρους.
Οι υποψήφιοι από τη Μάλτα, τη Σλοβενία, τη Σλοβακία και την Εσθονία απορρίπτονται λόγω έλλειψης μεγέθους και εμπειρίας, ενώ ο Λουξεμβούργιος κ. Άσελμπρον, πρώτον δεν είναι Γιούνκερ και δεύτερον θα θεωρηθεί εντελώς συμβιβαστική και άνευρη λύση.
Κάπου εδώ η συζήτηση επιστρέφει στην Φιλανδία. Ένα από τα σενάρια που ακούγονται περιέχει το όνομα του επιτρόπου Ρεν. Το σενάριο έχει δύο παραλλαγές: στη μεν πρώτη ο Ρεν κρατάει και τα δύο καπέλα (και πρόεδρος και επίτροπος) στη δεύτερη παραιτείται από επίτροπος και η Φιλανδία ορίζει έναν νέο. Η δεύτερη παραλλαγή ενδέχεται να δημιουργήσει φοβερές ενστάσεις στο εσωτερικό της Φιλανδίας, διότι όπως έχει πληροφορηθεί το Real.gr αρμοδίως, τα φιλανδικά κόμματα ανεξαρτήτως ποσοστού έχουν αποφασίσει ποιόν θέλουν για επίτροπο ως το 2015 - και αυτός μπορεί να είναι μόνο ο Ρεν.
Ο ίδιος ο επίτροπος μάλιστα δεν φαίνεται και πολύ διατεθειμένος να αφήσει το γνωστό του γήπεδο για να αναλάβει μια θέση που καλώς ή κακώς θα μετεξελιχθεί σε θέση υπουργού οικονομικών της ευρωζώνης και ενδέχεται να ξαναμοιραστεί. Το δε σενάριο του διπλού καπέλου συναντά πολλές θεσμικές αντιδράσεις.
Τα πράγματα δεν έχουν ξεκαθαρίσει ωστόσο για τον έτερο Φινλανδό, τον πρωθυπουργό και πρώην υπουργό Οικονομικών, Γ. Κατάινεν. Αλλά όπως έλεγε και μια πηγή του Συμβουλίου «δύο Φιλανδοί στα πηδάλια της οικονομίας;»
Τα πράγματα ήρθε σαφώς να περιπλέξει μια σιβιλική δήλωση της Αυστριακής υπουργού Μ. Φέκτερ: «Ο νέος πρόεδρος του Εurogroup πρέπει να είναι αρχηγός κυβέρνησης». Η δήλωση αυτή αποκλείει σαφώς την ίδια, που θα ήταν και η τελευταία υποψήφια που θα είχε μείνει, δείχνει όμως σαφώς στον Αυστριακό καγκελάριο κ. Φάινμαν που έχει όλα τα προσόντα.
Ο Σοσιαλιστής Φάινμαν, δεν είναι αυτό που λένε οι Γερμανοί «τέτοιος σοσιαλιστής», έχει την οικονομία της χώρας του σε τάξη, έχει χαμηλά ποσοστά ανεργίας και αρκετό χρόνο μπροστά του χωρίς εκλογές. Είναι οικονομολόγος, γερμανόφωνος και συνομιλητής του κ. Ολάντ στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, που συνεδριάζει πριν από τις Συνόδους Κορυφής. Στη δεδομένη φάση δεν βρίσκεται μάλιστα κανείς που να τον κοντράρει ανοικτά - εκτός και αν πέσει στο τραπέζι το όνομα της καγκελαρίου Μέρκελ, άγνωστο όμως το πόσο πιθανό είναι κάτι τέτοιο.
Όσο για την παράταση της θητείας Γιούνκερ - που σημειωτέον αν θέλει μπορεί να μείνει καθώς έχει εκλεγεί για πλήρη θητεία - αυτό το ενδεχόμενο μάλλον απομακρύνεται γιατί ο Ζαν Κλωντ έχει κουραστεί και δείχνει. Ερχόμενος μάλιστα οδικώς από το Λουξεμβούργο έχει φάει τη μισή ζωή του στους δρόμους και τη στιγμή που έχει αρχίσει να αισθάνεται πως «δεν τον ακούνε», δεν σκοπεύει να χαριστεί σε κανέναν. Εκτός και αν του ζητηθεί πολύ, πολύ ευγενικά...
Βρυξέλλες: Του Θάνου Αθανασίου
Πηγή: real.gr
Πηγή:http://www.enikos.gr
