Εκτενές αφιέρωμα στο “απίστευτο λάθος των ειδικών του ΔΝΤ” δημοσιεύει το εβδομαδιαίο περιοδικό Marianne, που επικαλείται και αναλύει την έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 3 Ιανουαρίου και κάνει λόγο για υπολογιστικό λάθος στο... πρόγραμμα της Ελλάδας, αλλά και σε αυτό της Πορτογαλίας.
“Πρόκειται για απίστευτη ομολογία”, σχολιάζουν οι συντάκτες του
άρθρου. “Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της μεγάλης κρίσης που
κλυδωνίζει τις δυτικές οικονομίες, ένας από τους σημαντικότερους
ειδικούς οικονομολόγους του πλανήτη, ο Ολιβιέ Μπλανσάρ, διευθυντής του
ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, έδωσε στη δημοσιότητα μια μελέτη στην
οποία ομολογεί ότι το ΔΝΤ και μαζί του το σύνολο των Ευρωπαίων ηγετών,
των υπουργών οικονομίας, της Κομισιόν και της ΕΚΤ, έκαναν σοβαρό λάθος
στους υπολογισμούς τους. Υποτίμησαν τις καταστροφικές συνέπειες των
πολιτικών λιτότητας που επέβαλαν στα υπερχρεωμένα κράτη”.
Το λάθος αυτό αφορά σε έναν συντελεστή, γνωστό στην οικονομία με την ονομασία “πολλαπλασιαστής” (multiplicateur). Μεταξύ του 1970 και του 2007, οι ασχολούμενοι με τις προβλέψεις είχαν διαπιστώσει ότι η μείωση κατά 1% στις δημόσιες δαπάνες, ή κατά 1% επιπλέον έσοδα από τη φορολογία, οδηγούσαν, κατά μέσον όρο, σε 0,5% μείωση της ανάπτυξης στις προηγμένες χώρες. Εξ αυτού διαμόρφωσαν τον πολλαπλασιαστή 0,5 τον οποίο και χρησιμοποίησαν στις προκαταρκτικές εργασίες τους για τα προγράμματα που επιβλήθηκαν σε Ελλάδα και Πορτογαλία.
Το πρόβλημα είναι ότι τα δεδομένα αυτά ίσχυαν πριν από την κρίση, η οποία με την ανασφάλεια που έφερε στις χώρες, επηρέασε τη συμπεριφορά των καταναλωτών. Στο “Πανόραμα της Παγκόσμιας Οικονομίας” που δημοσίευσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τον περασμένο Οκτώβριο, αναγνωρίζει ότι με τις σημερινές συνθήκες, οι πολλαπλασιαστές κινούνται ανάμεσα στο 0,9 έως και το 1,7, είναι δηλαδή δύο με τρεις φορές μεγαλύτεροι από το 0,5.
Υποχρεώνοντας τις κυβερνήσεις της νότιας Ευρώπης σε δραστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των συντάξεων, αναγνωρίζει η έκθεση, προκλήθηκε μία πτώση της εσωτερικής ζήτησης δύο με τρεις φορές ταχύτερη απ' ό,τι αναμενόταν. Οι συνέπειες ήταν αβυσσαλέες: σειρά πτωχεύσεων, εκτίναξη της ανεργίας, τεράστιες διαδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας και της Λισαβώνας.
“Ο πολλαπλασιαστής δεν είναι κάτι που πέφτει εξ ουρανού”, εξηγεί ο Ερίκ Εγέρ, οικονομολόγος στο Γαλλικό Παρατηρητήριο Οικονομικών Συγκυριών (OFCE). “Μεταβάλλεται ανάλογα με τις συγκυρίες: εξαρτάται από το σημείο του οικονομικού κύκλου στο οποίο βρισκόμαστε πάνω ή κάτω, από την πολιτική των γειτονικών χωρών, από το εάν μπορούμε να κάνουμε υποτίμηση στο νόμισμά μας. Μόνο συνυπολογίζοντας όλα αυτά τα στοιχεία μπορούμε να εκτιμήσουμε τις συνέπειες μιας θεραπείας λιτότητας, και όχι εφαρμόζοντας έναν πολλαπλασιαστή επειδή λειτούργησε προηγούμενα”, υποστηρίζει ο Εγέρ.
Οι συντάκτες του Μarianne παρατηρούν ότι τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Βερολίνο συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η λύση θα έλθει μέσα από τη θεραπεία λιτότητας και συνεχίζουν να υποτιμούν τις αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη, ενώ το άρθρο καταλήγει λέγοντας ότι είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει έρευνα χωρίς να γίνονται λάθη, το σοβαρό όμως, είναι η επανάληψη του λάθους. Το δε ασυγχώρητα σοβαρό, είναι η διαιώνιση του λάθους.
Πηγή:http://www.news.gr
Το λάθος αυτό αφορά σε έναν συντελεστή, γνωστό στην οικονομία με την ονομασία “πολλαπλασιαστής” (multiplicateur). Μεταξύ του 1970 και του 2007, οι ασχολούμενοι με τις προβλέψεις είχαν διαπιστώσει ότι η μείωση κατά 1% στις δημόσιες δαπάνες, ή κατά 1% επιπλέον έσοδα από τη φορολογία, οδηγούσαν, κατά μέσον όρο, σε 0,5% μείωση της ανάπτυξης στις προηγμένες χώρες. Εξ αυτού διαμόρφωσαν τον πολλαπλασιαστή 0,5 τον οποίο και χρησιμοποίησαν στις προκαταρκτικές εργασίες τους για τα προγράμματα που επιβλήθηκαν σε Ελλάδα και Πορτογαλία.
Το πρόβλημα είναι ότι τα δεδομένα αυτά ίσχυαν πριν από την κρίση, η οποία με την ανασφάλεια που έφερε στις χώρες, επηρέασε τη συμπεριφορά των καταναλωτών. Στο “Πανόραμα της Παγκόσμιας Οικονομίας” που δημοσίευσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τον περασμένο Οκτώβριο, αναγνωρίζει ότι με τις σημερινές συνθήκες, οι πολλαπλασιαστές κινούνται ανάμεσα στο 0,9 έως και το 1,7, είναι δηλαδή δύο με τρεις φορές μεγαλύτεροι από το 0,5.
Υποχρεώνοντας τις κυβερνήσεις της νότιας Ευρώπης σε δραστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των συντάξεων, αναγνωρίζει η έκθεση, προκλήθηκε μία πτώση της εσωτερικής ζήτησης δύο με τρεις φορές ταχύτερη απ' ό,τι αναμενόταν. Οι συνέπειες ήταν αβυσσαλέες: σειρά πτωχεύσεων, εκτίναξη της ανεργίας, τεράστιες διαδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας και της Λισαβώνας.
“Ο πολλαπλασιαστής δεν είναι κάτι που πέφτει εξ ουρανού”, εξηγεί ο Ερίκ Εγέρ, οικονομολόγος στο Γαλλικό Παρατηρητήριο Οικονομικών Συγκυριών (OFCE). “Μεταβάλλεται ανάλογα με τις συγκυρίες: εξαρτάται από το σημείο του οικονομικού κύκλου στο οποίο βρισκόμαστε πάνω ή κάτω, από την πολιτική των γειτονικών χωρών, από το εάν μπορούμε να κάνουμε υποτίμηση στο νόμισμά μας. Μόνο συνυπολογίζοντας όλα αυτά τα στοιχεία μπορούμε να εκτιμήσουμε τις συνέπειες μιας θεραπείας λιτότητας, και όχι εφαρμόζοντας έναν πολλαπλασιαστή επειδή λειτούργησε προηγούμενα”, υποστηρίζει ο Εγέρ.
Οι συντάκτες του Μarianne παρατηρούν ότι τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Βερολίνο συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η λύση θα έλθει μέσα από τη θεραπεία λιτότητας και συνεχίζουν να υποτιμούν τις αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη, ενώ το άρθρο καταλήγει λέγοντας ότι είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει έρευνα χωρίς να γίνονται λάθη, το σοβαρό όμως, είναι η επανάληψη του λάθους. Το δε ασυγχώρητα σοβαρό, είναι η διαιώνιση του λάθους.
Πηγή:http://www.news.gr
