μετά τις θυσίες των λαών, η ευρωζώνη σήμερα βρίσκεται στο ίδιο σημείο εξαιτίας της εμμονής των χωρών που απαρτίζουν τον λεγόμενο σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης και που επιμένουν αδιαπραγμάτευτα στην πολιτική της σκληρής λιτότητας που μαθηματικά οδηγεί στην καταστροφή της ευρώ-ομάδας.
Το ερώτημα λοιπόν που επικρατεί αυτές τις ώρες στην Ευρώπη είναι που ακριβώς οδηγείται η Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα αν οι εξελίξεις οδηγούν την ζώνη του ευρώ στην διάλυση. Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με ασφάλεια, ούτε στη μία, ούτε στην άλλη ερώτηση. Αυτό ωστόσο που με σχετική ασφάλεια μπορεί να υποστηρίξει κάποιος είναι ότι οι εξελίξεις μπορεί να οδηγήσουν στην διάσπαση της ευρωζώνης και στη δημιουργία μιας νέας ζώνης που το ενιαίο νόμισμα θα έχει διαφορετική αξία στις χώρες που βρίσκονται σε περιβάλλον δημοσιονομικής προσαρμογής και διαφορετική αξία στις υπόλοιπες χώρες. Στην πρώτη ζώνη λοιπόν σήμερα θα εντάσσονταν η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Κύπρος.
Το σενάριο αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, απλά επανέρχεται ως λύση που αρχικά είχε εξεταστεί πριν περίπου ένα χρόνο, όταν τότε η οικονομία της Ελλάδας βρίσκονταν στην δίνη της κρίσης και τότε ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα της ευρωζώνης. Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές η σχέση των χωρών που θα ενταχθούν στο "ευρώ Β" θα καθορίζεται σε με τις χώρες που παραμένουν ως έχουν στο ευρώ με πιθανή υποβάθμιση των ισοτιμιών των χωρών του "ευρώ Β" θα δεχθεί πιθανή υποτίμηση κατά 20% ή ακόμη και 30%.
Σίγουρα μετά το βροντερό "όχι" της Κύπρου στο Eurogroup, όλοι μιλάνε για μια νέα εποχή στην οποία εισέρχεται η ευρώ-ομάδα που πλέον διαχωρίζεται στα δύο, στην ομάδα που προσδιορίζεται ως σκληρός πυρήνας του ευρώ και στην ομάδα των χωρών που θα προσπαθήσει να κερδίσει με γοργούς ρυθμούς το χαμένο έδαφος.
Τέλος, θα πρέπει να πούμε ότι για τους Γερμανούς, που σήμερα αποτελούν τον πιο ισχυρό παίκτη της ζώνης του ευρώ, το ευρώ ακόμη αποτελεί ένα project που ακόμη βρίσκεται σε εξέλιξη.
ΠΗΓΗ: http://www.emea.gr
Από τη Μαρίζα
