Του Γιώργου Κράλογλου
Ξύπνησε από τον λήθαργο η ΓΣΕΕ. Φόρεσε τα «φυσεκλίκια», πήρε τ’ άρματα και βγαίνει στα βουνά της Χαλκίδας να προστατέψει 236 απολυμένους. Καλά κάνει. Οφείλει όμως να εξηγήσει πως θα τους προστατέψει χωρίς να χάσουν την δουλειά τους οι ....
υπόλοιποι. Και τι θα κάνει με τους 1.500.000
άνεργους που εκπροσωπεί.
Ξύπνησε από τον λήθαργο η ΓΣΕΕ. Φόρεσε τα «φυσεκλίκια», πήρε τ’ άρματα και βγαίνει στα βουνά της Χαλκίδας να προστατέψει 236 απολυμένους. Καλά κάνει. Οφείλει όμως να εξηγήσει πως θα τους προστατέψει χωρίς να χάσουν την δουλειά τους οι ....
Αναγνωρίζω ευθύς εξ αρχής ότι είναι όχι μόνο φυσικό αλλά και επιβεβλημένο να πάρει θέση η ΓΣΕΕ στην περίπτωση των απολύσεων ενός εργοστασίου που κλείνει όπως αυτό της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ στην Χαλκίδα.
Αλίμονο αν δεν αντιδρούσε.
Άλλωστε ο ευφυής πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Γιάννης Παναγόπουλος που διακρίνεται και για την ευρυμάθειά του δεν θα άφηνε σε καμία περίπτωση να δημιουργηθούν εντυπώσεις σε βάρος της Συνομοσπονδίας.
Προς τι όμως οι επισημάνσεις του σημειώματός μου μιας και τα βρίσκω όλα μια χαρά;
Γιατί μου είναι αδύνατον να αφήσω απαρατήρητο ότι η ΓΣΕΕ είναι σχεδόν άφαντη τώρα που οι εργαζόμενοι έχουν το καθημερινό άγχος να ρωτούν αν έχουν την δουλειά που είχαν χθες...
Γιατί μου είναι εξίσου αδύνατον να μην σταθώ στο ότι εκτός από απεργίες άνευ αποτελέσματος δεν παρατήρησα μια εποικοδομητική και ιδίως θεαματική πρωτοβουλία και της ΓΣΕΕ για το πρόβλημα της ανεργίας.
Δεν είδα μια τοποθέτηση καθαρή στάση των συνδικαλιστών για τις ιδιωτικές επενδύσεις και τους επενδύτες. Μια στάση που να διαφέρει από αυτή των αριστερών κομμάτων.
Δεν διαπίστωσα ακόμη και μια αντιπολιτευτική στάση αλλά με αντικείμενο τις καθυστερήσεις, τη γραφειοκρατία και την διαφθορά που διώχνουν επενδύσεις και επενδυτές.
Δεν παρατήρησα πρωτοβουλίες ή διάλογους της ΓΣΕΕ για τις αιτίες που οδηγούν στην πλήρη αποβιομηχάνιση της χώρας, στην μετανάστευση των επιχειρήσεων και στα λουκέτα.
Γκρίνιες και «πυροβολισμούς στον αέρα» βλέπω μόνο με συνθήματα. Εάν αυτό θεωρείται συνδικαλισμός με σκοπό την εξεύρεση λύσεων τότε κάτι δεν πάει καλά...
Τι νομίζει λοιπόν ότι μπορεί να κάνει η ΓΣΕΕ στην συγκεκριμένη περίπτωση των απολύσεων λόγω συρρικνώσεων της παραγωγής;
Εκείνα που έκανε την δεκαετία 1974-1984 μαζί με την αυτόκλητη Ομοσπονδία Βιομηχανικών Εργατών, την «θρυλική» ΟΒΕ», που φόρτωσε στην πλάτη των φορολογούμενων 43 προβληματικά εργοστάσια για να τα διοικήσουν οι κλακαδόροι των κομμάτων και να φεσώσουν τον κρατικό κορβανά με 1 τρισεκατομμύριο δραχμές ώστε να «δικαιώσουν την εθνικοποίηση» των Παπανδρέου-Αρσένη;
Την «εθνικοποίηση» που ξεκίνησε το 1974 από τον Καραμανλή και καλά κράτησε.... και στην θητεία του ανεψιού του από το 2004 μέχρι το 2009 αφού την ανέχθηκαν και ο κ. Σημίτης και ο κ. Μητσοτάκης.
Τότε «κλέβαμε» τα λεφτά της ΕΟΚ και τα δίναμε στις κλαδικές και τους κλακαδόρους των κομμάτων ως κεφάλαιο κίνησης των προβληματικών του ΟΑΕ που δημιουργήθηκε για να διευκολύνει την Εθνική Τράπεζα. Τελικά όμως έβαλαν μέσα και την Εθνική μαζί με τους υπόλοιπους φορολογούμενους. Για να ομολογούν στην συνέχεια (ως πρώην) οι τότε Διοικητές της Εθνικής (που εισηγήθηκαν την δημιουργία του ΟΑΕ). «...Δεν φανταζόμουνα ότι θα γίνει αυτό το κακό...».
Τι άλλο νομίζει ότι μπορεί να κάνει η ΓΣΕΕ σήμερα;
Να υποχρεώσει την ΑΓΕΤ, αύριο τον ΤΙΤΑΝΑ μεθαύριο την ΒΙΟΧΑΛΚΟ και πάει λέγοντας... να προσλάβει αυτούς που απολύθηκαν για να σωθεί η επιχείρηση ή να πει στο κράτος να αγοράσει την ΑΓΕΤ... για να δικαιωθεί το κίνημά της;
Ας μην αστειευόμαστε λοιπόν με τον συνδικαλισμό και τα εργατικά κινήματα που έχασαν την αξιοπιστία τους εδώ και πολλά χρόνια για συγκεκριμένους λόγους.
Κυρίως δε γιατί τα κινήματα τα εκμεταλλεύτηκαν παρά πολλοί για να εξασφαλίσουν πολιτική σταδιοδρομία με μισθούς και μονιμότητα που δεν είχαν ποτέ στην ζωή τους αφού, στην πράξη, η φτωχή έως ανύπαρκτη αλλά και καταστροφική (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις) «προσφορά» τους δεν δικαιολόγησε το βουλευτιλίκι τους...
Ας ξεχάσουμε λοιπόν το «αντάρτικο» όσο σήμερα προέχει η ανακοπή της ανεργίας που η ίδια η ΓΣΕΕ προβλέπει στα απίθανα ύψη των 2.000.000 μέσα στο 2014.
Τι μπορεί να γίνει λοιπόν.
Η ΓΣΕΕ να πάρει ουσιαστική θέση για ενίσχυση επενδύσεων και ανάπτυξης όχι όμως για να σαμποτάρει (με γραμμή του κόμματος) την όποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία.
Να προτείνει λύσεις για αύξηση των θέσεων εργασίας από τον ιδιωτικό τομέα μιας και οι φορολογούμενοι δεν αντέχουν άλλο βάρος από το κράτος στις πλάτες τους.
Να αποσυνδεθεί (αν είναι δυνατόν στην Ελλάδα...) από την κομματική προστασία, την καθοδήγηση και την προσπάθεια της εκάστοτε αξιωματικής αντιπολίτευσης να ρίχνει τις κυβερνήσεις.
Να αποδείξει ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους με συρρικνώσεις και μεταβολές στην παραγωγική δραστηριότητα διασφαλίζουν πράγματι ή όχι τις υπόλοιπες θέσεις εργασίας.
Και εάν είναι έτσι να συνεργάζεται εποικοδομητικά, ως σοβαρό συνδικάτο, με τις επιχειρήσεις.
Αλλιώς η ΓΣΕΕ, προοδευτικά, θα μείνει με τα φυσεκλίκια και τα άσφαιρα στον αέρα...
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή: capital.gr
