Τα σπάνε με Μπαρόζο, Ντράγκι και Λαγκάρντ. Δίνουν καρότο στον Ολάντ
ταγούς της Ευρωζώνης. Σόιμπλε και Μέρκελ πιεζόμενοι από τη Bundesbank προσπαθούν να προλάβουν τη διόγκωση και την ένταση των πιέσεων προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα γι νέα μέτρα νομισματικής χαλάρωσης, απευθύνοντας δημοσίως συστάσεις στην ΕΚΤ και αντιμαχόμενοι τους πολέμιους της λιτότητας.
Πρώτα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ζήτησε με συνέντευξή του από τον Μάριο Ντράγκι να περιορίσει τη ρευστότητα στην Ευρωζώνη και εν συνεχεία επέπληξε δημοσίως τον πρόεδρο της Κομισιόν, επισημαίνοντας με δηκτικό ύφος ότι “κάποιος πρέπει να ενημερώσει τον κ. Μπαρόζο ότι δεν ευθύνεται η λιτότητα για τα δεινά της Ευρωζώνης”.
Εν συνεχεία η Άνγκελα Μέρκελ σε ομιλία της προσπάθησε να ποδηγετήσει εκ νέου την ΕΚΤ, λέγοντας ότι αυτό που χρειάζεται η Γερμανία είναι εκ διαμέτρου αντίθετο από τις ανάγκες των χωρών του Νότου, αναφερόμενη στα επιτόκια. Ενώ παράλληλα επιχείρησε να “κοντύνει το χαλινάρι” λέγοντας ότι η ΕΚΤ πρέπει να περιοριστεί σο σκοπό της και σε συμβατικά μέτρα.
Με αυτό τον τρόπο η Γερμανίδα καγκελάριος απάντησε στις αιτιάσεις του ΔΝΤ για χαλαρότερη νομισματική πολιτική με αναπτυξιακή στόχευση και την παραίνεση στην ΕΚΤ για τη χρήση αντισυμβατικών όπλων στον πόλεμο κατά της ύφεσης και του υποτροπιασμού της κρίσης.
Προσπαθώντας να εξασφαλίσει τη στήριξη της Γαλλίας στις πολιτικές της η Άνγκελα Μέρκελ έδειξε ότι θα έβλεπε θετικά την επιμήκυνση του χρόνου προσαρμογής της Γαλλίας κατά ένα έτος ακόμη, ανοίγοντας ένα ιδιότυπο και επικίνδυνο παζάρι σε δημόσια θέα.
Ισπανία, Ιταλία, ΔΝΤ και Ουάσινγκτον επιμένουν στην αλλαγή στόχων και πολιτικής από την Ευρωζώνη θέτοντας ως βασικό διακύβευμα την πρόκληση συστημικών αναταράξεων και το ισχυρό ενδεχόμενο υποτροπής της κρίσης, που θα είχε ανυπολόγιστο δημοσιονομικό κόστος
