Οι μεγάλες γαλλικές και γερμανικές τράπεζες
είναι υπεύθυνες για τη μετατροπή της αμερικανικής κρίσης των subprime
(επισφαλών δανείων) σε κρίση χρέους στην Ευρώπη. Στο αποτέλεσμα αυτό
καταλήγει η μελέτη του γερμανικού Ινστιτούτου Μακροοικονομίας και
Ερευνας (ΙΜΚ), η οποία ....
δημοσιεύτηκε προχθές.
Στη μελέτη, ο οικονομολόγος Fabian Lindner καταδεικνύει ότι οι τράπεζες αυτές, καθώς και μεγάλα χρηματοπιστωτικά ινστιτούτα από τη Βρετανία και την Ελβετία, συγκαταλέγονταν στους βασικούς επενδυτές στην αμερικανική αγορά ακινήτων και άρχισαν από τα τέλη του 2007 να υφίστανται σημαντικές απώλειες, με αποτέλεσμα να μειωθούν σημαντικά τα ίδια κεφάλαιά τους. Επειδή όμως οι τράπεζες ήταν υποχρεωμένες από τις προδιαγραφές Βασιλεία ΙΙ (για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών) να διατηρούν σε ορισμένη αναλογία τα ίδια κεφάλαιά τους σε σχέση με τις απαιτήσεις που αντιμετωπίζουν, αναγκάστηκαν να μειώσουν δραστικά τις απαιτήσεις τους. Η εμπλοκή των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών στις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης ήταν σημαντική και συνίστατο σε μεγάλο βαθμό σε δάνεια προς τις «περιφερειακές τράπεζες», τα οποία μειώθηκαν απότομα. Ετσι, σύμφωνα με την έρευνα, η κρίση των ακινήτων στις ΗΠΑ οδήγησε σε ακραία κρίση ρευστότητας σε Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία.
Ολα αυτά ξεκίνησαν πριν από την κατάρρευση της Lehman το 2008 και σαφώς πριν την παραδοχή της ελληνικής κυβέρνησης, το φθινόπωρο του 2009, ότι τα στατιστικά στοιχεία του ελλείμματος των περασμένων ετών είχαν αλλοιωθεί. Ακριβώς όμως επειδή ξαφνικά έκλεισε η στρόφιγγα, οι τράπεζες διέκοψαν την παροχή δανείων, πλήττοντας διττά την οικονομία των υπερχρεωμένων κρατών. Από τη μία πλευρά, τα κράτη κλήθηκαν να συνδράμουν το τραπεζικό τους σύστημα με κεφάλαια, για να αποτρέψουν την κατάρρευση των πληρωμών, αυξάνοντας έτσι υπέρμετρα το χρέος τους. Από την άλλη πλευρά, όλη η οικονομική δραστηριότητα μειώθηκε λόγω της πιστωτικής κρίσης. Τα έσοδα από τη φορολογία μειώθηκαν, οι κοινωνικές δαπάνες αυξήθηκαν και οι δημοσιονομικοί δείκτες επιδεινώθηκαν ραγδαία. Αυτό με τη σειρά του είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια εμπιστοσύνης των αγορών και την κρίση χρέους.
Αλλά και στην πώληση των κρατικών ομολόγων οι αλλοδαπές τράπεζες ήταν πρωταγωνίστριες. Σύμφωνα με την έρευνα, ήδη από το τρίτο τρίμηνο του 2009 είχαν αρχίσει την πώληση κρατικών ομολόγων, την ώρα που ιδιώτες επενδυτές και επιχειρήσεις επί μήνες συνέχιζαν να αγοράζουν ομόλογα.
Γ.Μ.
ΠΗΓΗ: www.enet.grΑπό τη Μαρίζα