Τι έχουμε ακούσει αυτές τις μέρες για την ΕΡΤ δεν
περιγράφεται. Η φωνή της Ελλάδας λένε οι μεν. Άσε ρε οι χαραμοφάηδες λένε οι
δε. Το ένα κομμάτι που εξιλεώνεται μέσα
από έναν αναγεννημένο πατριωτισμό ή μια επαναστατική οργή που διψάει για
θορυβώδη τηλεοπτικά πάνελ, μπανεράκια στο ίντερνετ και βρισίδι στους
τοίχους του σπιτιού, και το άλλο κομμάτι, που σκίζεται να αποδείξει πως δεν τα
έφαγε με τους υπόλοιπους, κι έχει μια κρυφή χαρά σαν τα σπασικλάκια της τάξης , να σηκώσει ο δάσκαλος τον άτακτο στο πίνακα
και να τον ξεφτιλίσει. Μια ακόμη αγωνία
έχει γεννηθεί μέσα μας. Να πάμε για διαμαρτυρία στην Αγ.Παρασκευή ή να
ευχηθούμε να ψοφήσουν οι βολεμένοι?
Είναι αυτά τα μνημονιακά διλήμματα που τα
καταπίνουμε σαν χαπάκια συνέχεια. Να
μισήσω τους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ ή να ευχηθώ να πάνε στο διάολο? Να υποστηρίξω
να μην απολυθούν ΔΥ ή να βγω έξω να χορέψω κι ένα τσάμικο στην υγειά της
Τρόικας? Να νιώσω πως αργά ή γρήγορα όλους θα μας έχουν κάνει κιμά ή να βγω
στο μπαλκόνι και να κοιτάξω τη μουράκλα της γειτόνισσας που μέχρι πριν λίγο
καιρό κοκορευόταν?
Αντιλήψεις,
συνήθειες, συμπεριφορές που φτιάχτηκαν με κόπο,
λιθαράκι λιθαράκι από ένα μάτσο καραγκιόζηδες στα μεσημεριανάδικα,
πρωινάδικα,
βραδινάδικα, που προώθησαν στο έπακρο σαν ίνδαλμα, κουτσομπόλες,
μωρόδοξους, ηλίθιους
ή απλά τενεκέδες ξεγάνωτους , ιδανικές συντροφιές για τους σκλαβωμένους
τηλεθεατές, που ήταν πολύ ωχαρερφιστές και παρτάκηδες για να κοιτάξουν
εκτός από τη γλάστρα που λικνιζόταν μέσα στο κουτί, κι έξω από το
παράθυρο μήπως κάποιος τρελός έχει φέρει μπουλντόζες να γκρεμίσει το
σπίτι και δεν το πάρουν χαμπάρι...
Κι έτσι αυτό που θα έπρεπε να είναι για όλους απαράδεκτο, που
δεν θα έπρεπε καν να συζητιέται αν και πως και γιατί..... τραβιέται δεξιά και
αριστερά κι όπως χωρέσει, όπου χωρέσει. Το αν η ΕΡΤ ήταν μια ακόμα φωλιά των
πελατών του συστήματος είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να μας απασχολεί
όλους μια και ναι κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα φρένο στην ασυδοσία που
βασιλεύει σε όλα τα μήκη και πλάτη της κοινωνίας μας, το αν οι δημοσιογράφοι επί τρία χρόνια λειτουργούσαν
σαν παπαγαλάκια των σφαγέων όπως και σε όλα τα άλλα κανάλια είναι επίσης
πρόβλημα και πρέπει να σκεφτούμε πολύ γιατί ακόμα τους δίνουμε βήμα με τη
τηλεθέαση αντί να το κλείσουμε το ρημάδι και να τους καταστήσουμε άχρηστους, το αν ο μισθοσυντήρητος των πεντακοσίων κι
επτακοσίων ευρώ βλέπει αυτά τα τέσσερα-πέντε χιλιάρικα το μήνα και παθαίνει
παράκρουση είναι κι αυτό ανθρώπινο, γιατί νισάφι, τον νοιώθω...
Το κατέβασμα όμως του διακόπτη του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού
δελτίου από σήμερον και μέχρι νεωτέρας διαταγής, γιατί το αποφάσισα ή γιατί δεν
μου βγαίναν τα τεφτέρια σε όσα έχω υποσχεθεί στους πατερούληδές μου είναι μακρά
σοβαρότερο ζήτημα από όλα τα παραπάνω. Γιατί
σε ένα κράτος που οι απεργίες έχουν κηρυχθεί παράνομες, που τα χαράτσια επιβάλλονται δια ροπάλου κι
όποιος αντέξει, που οι νόμοι και τα διατάγματα ψηφίζονται ερήμην της Βουλής ,
που ο εθνικός πλούτος θα ξεπουληθεί όπως και με ότι τίμημα αποφασίσει η Μιχαλού
που της χρωστάμε, η λογική του έλα μωρέ
τους χαραμοφάηδες και τι έκαναν εκεί μέσα, κλείστε την ...αναφερόμενοι στην εθνική ραδιοφωνία και τηλεόραση, μπορεί άνετα
να γίνει στη συνέχεια..
Έλα μωρέ και μέσα στο Κοινοβούλιο τι κάνουν.. κλείσε και τη Βουλή, και κάποιος άλλος να πει και μήπως η
Κυβέρνηση κάνει τίποτα, εξαφάνισε και τη
κυβέρνηση...και πριν προλάβεις να το ευχαριστηθείς πως είσαι καλύτερος άνθρωπος από το Μήτσο το
γείτονα που στη δίνει στα νεύρα με το τροχοφόρο που σέρνει και μια βάρκα από
πίσω....
Μπορεί να βρεθείς ξαφνικά σ΄ενα κράτος που με το έτσι θέλω
θα έχει καταργήσει τη Βουλή που επέλεξες, τη κυβέρνηση που επέλεξες, το
σύνταγμα που πίστεψες, και να δεις στις οθόνες σου ξαφνικά κάποιον που δεν
ξέρεις ούτε από που ήρθε ούτε τι γλώσσα μιλάει και να σου λέει τι ώρες θα έχει
δελτίο φαγητού και τι ώρες θα ξεκινάει η συσκότιση και η απαγόρευση
κυκλοφορίας...
Κι εσύ ακόμα να ονειρεύεσαι φώτα στο τούνελ.Πηγή: vasiliskos2
