ολόκληρων γενεών. Η κυβέρνηση αδυνατεί να δει την αλήθεια, εγκλωβισμένη στον ναρκισσισμό στελεχών της που αρνούνται να παραδεχτούν τα λάθη τους και να δώσουν διεξόδους…
Η υπερβολική φορολόγηση των ακινήτων
αποτέλεσε την βασική αιτία για την σημερινή κατάρρευση των τιμών. Ο
Έλληνας θεωρούσε πάντοτε το ακίνητο ως ένα ασφαλή επενδυτικό καταφύγιο.
Σήμερα το θεωρεί “κακή κληρονομιά” που του επιβαρύνει σημαντικά το
βιοτικό του επίπεδο. Ένας ατελείωτος κατάλογος από αυθαίρετους φόρους
καθιστά αδύνατον σε πολλές περιπτώσεις να διατηρήσει κανείς ακόμη και
την πρώτη του κατοικία.
Το άνοιγμα στις αγορές του εξωτερικού θα
μπορούσε να είναι μία σοβαρή διέξοδος, αλλά κι εδώ δεν έχει γίνει
δουλειά. Μονάχα κάποιες αποσπασματικές κινήσεις, όπως η αντιγραφή
μοντέλων που υπάρχουν στο εξωτερικό για την παροχή άδειας παραμονής σε
αλλοδαπούς που θα θελήσουν να αγοράσουν ακίνητο στην Ελλάδα. Το
πραγματικό πρόβλημα όμως που δεν έχει επιτρέψει στην ελληνική αγορά να
έχει μία ανάπτυξη ανάλογη με εκείνη που έχει γνωρίσει στο παρελθόν η
αγορά της Ισπανίας είναι το ναρκοπέδιο που συναντούν οι ξένοι επενδυτές,
όταν αποφασίζουν να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Να μην μείνουμε στο γεγονός ότι η Ελλάδα
δεν έχει ακόμη σε πάρα πολλές περιοχές Κτηματολόγιο (μαζί με την Αλβανία
είναι οι μοναδικές χώρες στην Ευρώπη). Να μην αναφερθούμε για άλλη μία
φορά στο καθεστώς της χρησικτησίας που δίδει μεν αντικείμενο εργασίας σε
χιλιάδες δικηγόρους, αλλά απειλεί τον ανυποψίαστο επενδυτή με
ατελείωτες δικαστικές διαμάχες. Η έλλειψη κανόνων για το τι επιτρέπεται
να κτιστεί και σε ποιό ακριβώς μέρος, είναι μία πραγματική ωρολογιακή
βόμβα για το περιβάλλον και την αξία των ακινήτων των επενδυτών. Τι έχει
γίνει για όλα αυτά; Απολύτως τίποτα. Κι έπειτα από δέκα χρόνια τα ίδια
πράγματα θα λέμε…
Η κοινή γνώμη συζητά αν θα ανοίξει τώρα ή
αργότερα το θέμα των πλειστηριασμών. Η τρόικα θέλει εδώ και τώρα, η
κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει λίγο χρόνο. Λες κι αν γίνουν τώρα οι
πλειστηριασμοί θα υπάρξουν αγοραστές ή αν παραταθεί η απαγόρευσή τους θα
σταματήσει η κατρακύλα στις τιμές. Το θέμα των πλειστηριασμών αφορά την
κοινωνική κατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που βρίσκονται σε
αντικειμενική δυσκολία να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Ακόμη και
σε αυτό δεν έγινε και πάλι κάτι, έτσι ώστε να ξεχωρίζουν οι περιπτώσεις
που χρήζουν της βοήθειας της Πολιτείας με εκείνες που επιχειρούν να
επωφεληθούν της κατάστασης (κάτι σαν τους “τυφλούς” της Καλύμνου). Ούτε
και είδαμε πραγματικά μέτρα για το πως θα βοηθηθούν οι ανήμποροι.
Αντίθετα, η συζήτηση όλη μετατοπίζεται στο πότε θα γίνουν οι
πλειστηριασμοί…
Η κατάσταση είναι δύσκολη και δυσκολεύει
ακόμη περισσότερο με τις αστοχίες διαφόρων κυβερνητικών στελεχών. Θα
πρέπει να αντιληφθούν ότι οι τιμές που έχουν στα κιτάπια τους για τα
ακίνητα είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Ότι οι τράπεζες έχουν
περασμένες στα βιβλία τους πλασματικές τιμές για τα ακίνητα που έχουν
χρηματοδοτήσει κι ότι το κραχ είναι γεγονός. Επίσης, ότι δεν πρόκειται
να εισπράξουν χρήματα από νέους φόρους στον βαθμό που τα προϋπολόγιζαν
και ότι η βασική αιτία για ό,τι έχει συμβεί είναι η δική τους
φορομπηχτική πολιτική. Με τα πράγματα να έχουν διαμορφωθεί όπως τώρα, η
αγορά ακινήτων θα κάνει πολλά χρόνια να συνέλθει. Στο μεταξύ, ας
αναζητήσουμε τις σελίδες των μικρών αγγελιών του 2007. Είναι ήδη
ιστορικό ντοκουμέντο και δείχνει ποια ήταν κάποτε η αξία της περιουσίας
των Ελλήνων.
