Την πτώση του τείχους του Βερολίνου την ξέρετε όλοι-ες.
Το τι ακολούθησε όσον αφορά την επανένωση της Γερμανίας όμως ποιός-α το γνωρίζει; (οποιαδήποτε ομοιότητα με άλλο «γνωστό μας» κράτος, είναι συμπτωματική)
1) Έγινε ανταλλαγή του ανατολικογερμανικού με ....
το δυτικογερμανικό μάρκο. Ενώ σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές μία ρεαλιστική ισοτιμία θα ήταν ένα προς 7-8, για πολιτικούς λόγους(και όχι μόνο) η ανταλλαγή έγινε στην ισοτιμία ένα προς ένα(1-1).
Με λίγα λόγια, δια μίας αυξήθηκε τρομακτικά η αξία του ανατολικογερμανικού νομίσματος. Απόρροια αυτού του γεγονότος ήταν ότι τα εγχώρια προϊόντα της Ανατολικής Γερμανίας δεν έβρισκαν πλέον αγορές και έτσι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν άνεργοι.
Υπολογίζεται ότι περίπου δύο εκατομμύρια ανατολικογερμανοί εγκαταστάθηκαν στη δυτική Γερμανία αναζητώντας εργασία.το δυτικογερμανικό μάρκο. Ενώ σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές μία ρεαλιστική ισοτιμία θα ήταν ένα προς 7-8, για πολιτικούς λόγους(και όχι μόνο) η ανταλλαγή έγινε στην ισοτιμία ένα προς ένα(1-1).
Με λίγα λόγια, δια μίας αυξήθηκε τρομακτικά η αξία του ανατολικογερμανικού νομίσματος. Απόρροια αυτού του γεγονότος ήταν ότι τα εγχώρια προϊόντα της Ανατολικής Γερμανίας δεν έβρισκαν πλέον αγορές και έτσι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν άνεργοι.
2) Η ανελέητη φιλελεύθερη πολιτική οδήγησε σε λίγους μήνες στην κατάρρευση των βασικών δομών της ανατολικογερμανικής οικονομίας. Οι επενδύσεις από τη Δύση δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Από τις 8.000 επιχειρήσεις μόνο 1.000 βρήκαν δυτικό αγοραστή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την εισαγωγή της δυτικογερμανικής "κοινωνικής οικονομίας της αγοράς" είναι η υπόθεση του εργοστασίου ΙΦΑ, κοντά στο Βερολίνο, που παράγει αυτοκίνητα ("Βάρτμπουργ"). Μέχρι το τέλος του πολέμου ανήκε στη "Ντάιμλερ-Μπεντς" και οι εργαζόμενοι αισιοδοξούσαν ότι η Ντάιμλερ θα διέσωζε τις θέσεις εργασίας ξανα-αγοράζοντας το εργοστάσιο. Τελικά όμως η Ντάιμλερ αποφάσισε να μην αναλάβει το εργοστάσιο αλλά να χτίσει καινούριο, κοντά στην ίδια περιοχή. Ενα τέταρτο των εργαζομένων υπόγραψε σύμβαση εργασίας στην αρχή του '93. Με αυτό τον τρόπο καταστράφηκαν έτσι,ολόκληροι κλάδοι της ανατολικογερμανικής βιομηχανίας καθώς και η αγροτική οικονομία.
3) Ο διπλασιασμός των ενοικίων διά μέσου των αυξήσεων των κοινοχρήστων και ιδιαίτερα του ρεύματος αποτέλεσε μια άλλη de facto πτώση του βιοτικού επιπέδου του ανατολικού πληθυσμού.
Έτσι, δεν ήταν τυχαίο που ο κόσμος άρχισε να αντιδρά και να κινητοποιείται.Έγιναν οι πρώτες καταλήψεις εργοστασίων, πλήθος διαδηλώσεων στη Λειψία, στην Ερφούρτη κλπ., που είναι αυτή τη φορά στραμμένες ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης Κολ. Οι ανατολικογερμανοί νιώθουν βαθύτατα εξαπατημένοι.
«Κάτω η THG», «Κολ: Καγκελάριος των ψεμάτων», «Δε θέλουμε να γίνουμε αποικία της Δύσης», ήταν τα συνθήματα στις διαδηλώσεις. Ένα μόλις χρόνο μετά την πολυθρύλητη νομισματική ενοποίηση, δηλαδή την εισαγωγή του δυτικού μάρκου στην Ανατολή, όλες οι προϋποθέσεις ωρίμασαν για το ξεσκέπασμα ενός ευρύτερου λαϊκού κινήματος ενάντια στην υποταγή της Ανατολής κάτω από τις διαταγές του δυτικού μεγάλου κεφαλαίου.
4) Ο «καγκελάριος της γερμανικής ένωσης» , ο χριστιανοδημοκράτης Χέλμουτ Κολ είχε υποσχεθεί σε όλους τους Γερμανούς κυρίως στους Ανατολικούς ότι στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας θα υπάρξουν άνθηση στην οικονομία, στην κοινωνική διαβίωση και στην κουλτούρα. Ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ στις πρώτες κυβερνητικές δηλώσεις του, το 1998, είχε εκφράσει το ενδιαφέρον του για την Ανατολική Γερμανία χαϊδεύοντας για μια ακόμη φορά τους αθώους ταλαιπωρημένους και απελπισμένους Ανατολικογερμανούς.
Τα χρόνια όμως πέρασαν και οι Γερμανοί πολίτες της πρώην Ανατολικής Γερμανίας είδαν όλα τα παραπάνω λόγια να μένουν λόγια και να μην μετατρέπονται σε πράξεις ανάπτυξης και άνθησης .Δεν έβλεπαν την άνθηση και διαπίστωναν πως οδηγούνταν σε αδιέξοδο χωρίς να υπολογίζονται ως πραγματικοί Γερμανοί πολίτες αλλά ως συμπλήρωμα της Ευρωπαϊκής Δυτικής Γερμανίας .
5) Σήμερα, λόγω της οικονομικής κρίσης φεύγουν πολλοί, προπάντων νέοι άνθρωποι. Απειλείται μια δραματική υπεργήραση της κοινωνίας στην πρώην Ανατολική Γερμανία και μια επικίνδυνη απώλεια καλά εκπαιδευμένων ανθρώπων και δημιουργικών κεφαλιών... Όσες επιχειρήσεις επιβίωσαν στην Ανατολή είναι πολύ μικρές και κατά κανόνα με λίγο κεφάλαιο. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι με τον οξύτερο ανταγωνισμό μετά τη διεύρυνση της ΕΕ θα κερδίσει προπάντων η υψηλά παραγωγική δυτικογερμανική βιομηχανία αγαθών επένδυσης.
Το κατά κεφαλήν εισόδημα της ανατολικής Γερμανίας είναι μόλις το 69% του εισοδήματος της δυτικής, έναντι 60% που ήταν το 1995 και ο βασικός λόγος για αυτή την μέτρια αύξησή του είναι η μετανάστευση πολλών χαμηλόμισθων στη δύση.
Η αγοραστική ισχύς του ΑΕΠ της ανατολικής Γερμανίας που παράγεται από τον ιδιωτικό τομέα σήμερα είναι μικρότερη και από της Σλοβενίας, «αν και η Σλοβενία προσχώρησε στην ΕΕ 14 χρόνια αργότερα και δεν είχε ανάλογη υποστήριξη από το εξωτερικό.
Ακόμα και πριν τον τερματισμό της τελευταίας περιόδου ανάπτυξης το 2008, η ανεργία στην ανατολική Γερμανία ποτέ δεν έπεσε κάτω του 12%.!!
ΠΗΓΕΣ: http://el.wikipedia
http://www.bbc
http://www.haberi.gr
http://spartakos
http://www.newsbeast
http://reviews
