κάνει λόγο για «Μέγα Διαζύγιο» κερδών και επενδύσεων.
Σε κείμενο του με τίτλο «Το Μέγα Διαζύγιο», ο κ. Βαρουφάκης αναφέρει πως την δεκαετία του 1980 «δύο σημαντικές μεταβλητές που έως τότε αυξομειώνονταν μαζί παγκοσμίως πήραν ξαφνικά διαζύγιο. Η άλλη ήταν οι ιδιωτικές επενδύσεις στις οποίες επιδίδονταν οι επιχειρήσεις αυτές».
Στη συνέχεια, ο κ. Βαρουφάκης υποστηρίζει πως μια από τις αιτίες αυτού του διαζυγίου, είναι πως «από το 1985 έως το Κραχ του 2008, ενώ τα κέρδη αυξάνονται συστηματικά, σε πλανητικό επίπεδο (τόσο σε απόλυτες τιμές όσο και ως ποσοστό του συνολικού εισοδήματος), οι επενδύσεις έμεναν πίσω (και μάλιστα μειώνονταν ως ποσοστό του συνολικού εισοδήματος). Μάλιστα μετά το Κραχ του 2008, οι δύο μεταβλητές ακολούθησαν εντελώς αντίθετους δρόμους – καθιστώντας οριστικό το μεταξύ τους διαζύγιο».
Παράλληλα, ο κ. Βαρουφάκης στρέφεται κατά και των «οικονομολόγων του κατεστημένου», για τους οποίους αναφέρει πως «επισταμένως αγνοούν δύο σοβαρούς λόγους που η υψηλή κερδοφορία δεν οδηγεί στην αύξηση των επενδύσεων».
- Ο πρώτος λόγος κατά τον γνωστό οικονομολόγο, έχει να κάνει με τον φθίνοντα ανταγωνισμό», ο οποίος μεταφράζεται αλλιώς ως «η όλο και αυξανόμενη μονοπωλιακή ή ολιγοπωλιακή ισχύ των επιχειρήσεων».
- Ο δεύτερος λόγος, είναι μετά το 2008, η ίδια η Ύφεση, λέει ο κ. Βαρουφάκης και διευκρινίζει: «Καθώς τα εργοστάσια υπολειτουργούν, λόγω χαμηλής ζήτησης, η υψηλή κερδοφορία δεν τους δίνει κανένα κίνητρο να επενδύσουν σε νέες παραγωγικές μονάδες, εφόσον δεν εκμεταλλεύονται καν τις υπάρχουσες. Μόνο μια γενναία αύξηση της ζήτησης θα κάνει τους επιχειρηματίες να πάρουν από τα κέρδη και να τα επενδύσουν. Όμως, όταν οι άλλοι επιχειρηματίες δεν το κάνουν και, παράλληλα, το κράτος (ή τα κράτη συλλήβδην) μειώνουν δαπάνες και επενδύσεις, η ζήτηση αντί να αυξάνει μειώνεται – και τα συσσωρευόμενα κέρδη συσσωρεύονται χωρίς να επενδύονται».
Διαβάστε εδώ το κείμενο του κ. Βαρουφάκη
