Μαθαίνουμε πως εντός των επομένων ημερών πρόκειται να βγουν
στον αέρα οι προκηρύξεις για πρόσληψη 800 και πλέον εποχικών υπαλλήλων στα
ΕΛΤΑ. Άργησαν λέει να εγκριθούν οι προσλήψεις από τους αρμοδίους υπουργούς και έτσι φτάσαμε
Οκτώβρη μήνα και άντε με ....
το καλό να προσληφθούν παραμονές Χριστουγέννων.
Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Ή η χώρα μας μετακόμισε στο
νότιο ημισφαίριο και οι κανονικές άδειες των Εργαζομένων θα χορηγούνται πλέον
τους μήνες Δεκέμβριο – Μάρτιο για να κάνουμε μπάνια στις παραλίες της Νότιας
Αφρικής και της Αυστραλίας, ή ήταν ένα δυνατό "crash test" για να συνειδητοποιήσουμε πως
προσλήψεις εποχικών υπαλλήλων για αναπλήρωση των αδειούχων Συναδέλφων δεν πρόκειται
να ξαναγίνουν στο μέλλον.
Και επειδή καλό είναι το χιούμορ στην πρώτη περίπτωση, αλλά
η αδυσώπητη πραγματικότητα έχει να κάνει με τη δεύτερη, ας δούμε το πραγματικό
πρόβλημα.
Στα ΕΛΤΑ εργάζονται σήμερα 7.300 Συνάδελφοι, από 11.500
μόνιμους και περίπου 2.500 εποχικούς(ανά έτος) πριν από λίγα χρόνια. Μπορεί
βέβαια κάποιος να ισχυριστεί πως ο όγκος της δουλειάς μας μειώθηκε κατά 35 έως
40% αυτά τα χρόνια, όμως ούτε η διαδρομή του Ταχυδρόμου μειώθηκε (ανεξάρτητα αν
η τσάντα του περιέχει λιγότερες επιστολές), ούτε τα χιλιόμετρα του Οδηγού
(άσχετα αν τα φορτία είναι μικρότερα), ούτε οι ουρές στις θυρίδες συναλλαγής
(που η δουλειά είναι αυξημένη λόγω νέων υπηρεσιών, εφορίες, κλπ).
Ανεξάρτητα όμως από αυτά, ο αριθμός των 7.300 μονίμων
Συναδέλφων σήμερα υπολείπεται κατά πολύ (1.400 θέσεις) ακόμη και από τις 8.697
οργανικές θέσεις που συμφώνησαν στο Δ.Σ. του ΕΛΤΑ, Διοίκηση και ΠΟΣΤ, τον
Δεκέμβριο του 2010 (Διαβάστε εδώ) και έκριναν πως είναι αρκετοί (;) για να λειτουργήσει ο Οργανισμός μας, παρά την
αντίδραση της δικής μας παράταξης .
Η πρόσληψη λοιπόν
(όταν ολοκληρωθεί, γιατί οι αιτήσεις των ενδιαφερομένων θα είναι δεκάδες
χιλιάδες) 800 εποχικών δεν καλύπτει ούτε τα οργανικά κενά που υπάρχουν,
επιβεβαιώνοντας την άποψη πως, προσλήψεις για αναπλήρωση αδειούχων δεν πρόκειται
να ξαναγίνουν.
Το δε οικονομικό κόστος που δημιουργεί αυτή η εξέλιξη είναι
τεράστιο, αφού αφενός ο Οργανισμός θα κληθεί να αποζημιώσει τις κανονικές άδεις
που δεν χορήγησε στο προσωπικό αφετέρου, καταβάλει τεράστια ποσά σε υπερωρίες
προκειμένου να καλύψει τις λειτουργικές ανάγκες του.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, είδε κανείς καμιά σοβαρή αντίδραση του συνδικάτου;
Μάλλον δεν είναι στραβός ο γυαλός, αλλά στραβά αρμενίζουμε!
