«Στο ΣτΕ σήμερα, έγινε η συζήτηση της...
αίτησης αναστολής της ΚΥΑ που θέτει σε διαθεσιμότητα 1.349 διοικητικούς υπαλλήλους 8 πανεπιστημίων, η οποία κατατέθηκε από τις διοικήσεις των πανεπιστημίων αυτών. Παρόντες ήταν εκπρόσωποι των πρυτανικών αρχών και των 8 πανεπιστημίων που πλήττονται από τη διαθεσιμότητα, γεγονός που αποδεικνύει το τεράστιο ενδιαφέρον των πανεπιστημίων για την εξέλιξη αυτής της υπόθεσης.
Εξηγήθηκαν οι καταστροφικές επιπτώσεις της εφαρμογής του μέτρου της διαθεσιμότητας στη λειτουργία των 8 πανεπιστημίων, τα οποία θα υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη, καθώς θα μείνουν χωρίς φύλακες, χωρίς βιβλιοθηκονόμους, χωρίς προσωπικό τεχνικής, διοικητικής και γραμματειακής υποστήριξης, χωρίς προσωπικό υποστήριξης των Φοιτητικών Εστιών κλπ., με ανυπολόγιστες συνέπειες στη λειτουργία και ασφάλεια των πανεπιστημίων. Κι όλα αυτά σε μια εποχή που είναι αδύνατον, λόγω οικονομικής αδυναμίας των πανεπιστημίων, να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις για την υποστήριξη αυτών των λειτουργιών.
Επιπλέον εξηγήθηκε ότι τόσο ο συνολικός αριθμός όσων απομακρύνονται, όσο και η κατανομή τους στα 8 πανεπιστήμια, έγινε χωρίς μελέτη αξιολόγησης των διοικητικών δομών των πανεπιστημίων, ή καλύτερα σε πείσμα των σχεδίων αξιολόγησης που εκπόνησαν κατά παραγγελία του υπουργείου Παιδείας τα ίδια τα πανεπιστήμια και τα οποία αναδείκνυαν την ένδεια των ιδρυμάτων σε διοικητικό προσωπικό. Αντίθετα, η εφαρμογή του μέτρου στηρίχθηκε σε μια σειρά αντιεπιστημονικά και μοναδικά παγκοσμίως κριτήρια, που ετέθησαν ακριβώς για να αποδειχθεί αυτό που προκαταβολικά έθεσε ως στόχο η κυβέρνηση. Κι αυτό καθώς ο αριθμός των 1.400 προς απομάκρυνση υπαλλήλων προαποφασίστηκε πολύ πριν υποβληθούν στο Συμβούλιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης τα όποια αποτελέσματα του αντιεπιστημονικού αυτού αλγορίθμου. Αποδομήθηκε δηλαδή ο μύθος που θέλει τη διαθεσιμότητα στα πανεπιστήμια να εξυπηρετεί ανάγκες διοικητικής μεταρρύθμισης.
Ακόμη, εξηγήθηκε ότι δεν υπάρχει επείγων χαρακτήρας στην εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας, αφού δεν προκύπτει από κανένα μνημόνιο, όπως αναληθώς υποστηρίζεται, ως συμβατική υποχρέωση η διαθεσιμότητα προσωπικού από τα πανεπιστήμια. Αυτό ήταν μια επιλογή της κυβέρνησης, η οποία θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
Τέλος εξηγήθηκε ότι κανένα δημοσιονομικό ή άλλο όφελος δεν αναμένεται να προκύψει από την εφαρμογή αυτού του καταστροφικού μέτρου, ενώ αντίθετα θα χρειαστούν πολλά χρόνια και μεγάλο κόστος για να αποκατασταθεί η βλάβη που θα προκληθεί στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Επί της ουσίας, κανένα από τα επιχειρήματα των πανεπιστημίων δεν αντικρούστηκε από τους εκπροσώπους των υπουργείων Παιδείας και Διοικητικής Μεταρρύθμισης κατά τη διάρκεια της συζήτησης στο ΣτΕ».
Πηγή:http://www.enikos.gr
