Τη στήριξη του Αλέξη Τσίπρα στο έργο που επιτελεί η Εκκλησία για την
ανακούφιση των εχόντων ανάγκη, έλαβε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος κατά
την επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο «Δημήτριο Κέντρο Δημιουργικής
Απασχόλησης»... της φιλανθρωπικής οργάνωσης «Αποστολή».
Τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποδέχθηκαν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος και τα παιδιά που φιλοξενούνται στο κέντρο.
Ο κ. Τσίπρας γνώρισε τους χώρους δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών, γευμάτισε μαζί με τα παιδιά και άκουσε τα κάλαντα και στη συνέχεια χριστουγεννιάτικα τραγούδια από τους μικρούς μας φίλους σε μία χαρούμενη εορταστική ατμόσφαιρα γεμάτη παιδικές φωνές και χαμόγελα.
Ο κ. Τσίπρας, δήλωσε:
«Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για την υποδοχή και την ξενάγηση στο Δημήτρειο Κέντρο που έχει αγκαλιάσει παιδιά και τους προσφέρει δημιουργική απασχόληση, κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, κυρίως όμως τους προσφέρει αγάπη, φροντίδα, ένα ζεστό πιάτο φαγητό, γιατί στις μέρες μας αυτό δεν είναι αυτονόητο.
Μακαριότατε, ακολούθησα κι εγώ την προτροπή του Απόστολου Φίλιππου “Έρχου και Ίδε”. Ήρθα να δω ιδίοις όμμασι το πώς η Εκκλησία προσπαθεί να αντιμετωπίσει ένα τεράστιο πρόβλημα, το πώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει, με όσες δυνάμεις διαθέτει, το πρόβλημα της κοινωνικής περιθωριοποίησης, του αποκλεισμού, που δεν απασχολεί δυστυχώς ένα μικρό μέρος του ελληνικού πληθυσμού, των ελληνικών νοικοκυριών, αλλά ένα μεγάλο μέρος.
Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μπορεί να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό χωρίς να αλλάξουμε τις κοινωνικές δομές και την παρέμβαση του κράτους και της πολιτείας, ωστόσο, οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται στις μέρες μας προκειμένου να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους που το έχουν περισσότερο ανάγκη, στους πιο αδύναμους, είναι προσπάθεια αξιέπαινη και χρειάζεται τη στήριξή μας. Και μία τέτοια προσπάθεια είναι αυτή που εδώ και καιρό, εδώ και χρόνια, διεξάγεται από τον φιλανθρωπικό οργανισμό “Αποστολή” που σύστησε η Εκκλησία της Ελλάδος προκειμένου να μπορέσει να σταθεί δίπλα, με όσες δυνάμεις μπορεί να έχει, στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Πριν από λίγες ημέρες ήρθε στα χέρια μου η έκθεση της Unicef, Μακαριότατε, για τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια στην Ελλάδα, και διαπίστωσα ότι τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης είναι τα νέα παιδιά, τα μικρά παιδιά. Πάνω από 600.000 παιδιά στη χώρα μας βρίσκονται στον κοινωνικό αποκλεισμό, στη φτώχεια, πάνω από 600.000 παιδιά αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες οι οικογένειές τους ώστε να τους παρέχουν τα στοιχειώδη, ακόμα και το φαγητό. Και το πρόβλημα κυρίως εστιάζεται στα παιδιά μονογονεϊκών και πολύτεκνων οικογενειών. Οφείλουμε λοιπόν όλοι μας να σκύψουμε σε αυτό το πρόβλημα, διότι αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα της κρίσης. Το πραγματικό πρόβλημα της κρίσης, αν μου επιτρέπετε, δεν θα πολιτικολογήσω αλλά θα πω ότι το πρόβλημα της κρίσης είναι ότι τόσα χρόνια, τέσσερα και πλέον χρόνια, μας ανάγκασαν να ακολουθήσουμε ένα αδιέξοδο πρόγραμμα για την έξοδο από την κρίση, οικονομικό πρόγραμμα, που έχει διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, έχει διευρύνει την κοινωνική αδικία και έχει δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Πώς θα αντιμετωπίσουμε λοιπόν αυτή την πραγματικότητα σήμερα;
Εγώ, Μακαριότατε, πιστεύω βαθιά ότι μόνο αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα. Χρειάζεται λοιπόν να έχουμε στο μυαλό μας ότι ενώνοντας τις δυνάμεις μας, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Με το κεφάλι ψηλά και με αξιοπρέπεια, κυρίως όμως αν αναζητήσουμε πρωταρχικές αξίες. Πρωταρχικές αξίες και ιδέες και οράματα, όπως η αξία της αλληλεγγύης, της αγάπης στο συνάνθρωπο, όπως η αξία της γενναιοδωρίας, όπως η αξία της προσφοράς. Της προσφοράς χωρίς αντάλλαγμα. Αυτές οι αξίες, σε συνδυασμό με την πίστη ότι μπορούμε να βάλουμε τα δυνατά μας για να δημιουργήσουμε μία κοινωνία δικαιοσύνης, μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αυτά τα δύο είναι ο κοινός μας παρονομαστής».
Κατόπιν, ο κ. Τσίπρας συνεχάρη τη διοίκηση και όσους προσφέρουν υπηρεσίες στο Δημήτρειο Κέντρο, ενώ δεσμεύτηκε ότι «η προσπάθεια της Εκκλησίας περιβάλλει όχι μονάχα την υποστήριξή μας αλλά θα περιβάλλει και την αγάπη μας και την εμπιστοσύνη μας». «Κάθε προσπάθεια να προσφέρεται έργο για το καλό των συνανθρώπων μας θα πρέπει να ανταμείβεται κυρίως με την αναγνώριση της Πολιτείας, ταυτόχρονα να ενισχύεται και από την βούληση των συνανθρώπων μας που έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν σε αυτή την κατεύθυνση, διότι είμαι βέβαιος πως εάν δείξουμε όλοι μας το καλό κομμάτι του εαυτού μας και το βγάλουμε προς τα έξω, που υπάρχει σε καθέναν από εμάς και προσφέρουμε έστω τα ελάχιστα που μπορούμε, όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα», σημείωσε.
Τέλος, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ευχαρίστησε τον αρχιεπίσκοπο και την εκκλησία «για τη συνδρομή και την άμεση ανταπόκριση στην προσπάθειά μας να δείξουμε αλληλεγγύη στους Κούρδους στο Κομπάνι, στους ανθρώπους εκεί που δίνουν μία μάχη να επιβιώσουν και να κρατήσουν ψηλά αξίες, να ζήσουν, να επιβιώσουν και να κρατήσουν ψηλά την αξία της ανθρωπιάς απέναντι στην επέλαση της φρίκης».
Από την πλευρά του, ο Αρχιεπίσκοπος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο έργο που προσφέρουν οι εθελοντές και ζήτησε τη συμπαράσταση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο έργο της Εκκλησίας.
«Ένας μεγάλος λογοτέχνης, Έλληνας, ο Γιώργος Θεοτοκάς, γράφει ένα κομμάτι στους στοχασμούς του, ρωτούν πολλοί νέοι, τι μας χρειάζεται η εκκλησία, τι προσφέρει η εκκλησία σήμερα; Εγώ, λέει, που πέρασα από διάφορα στάδια και περιπλανήθηκα και διάβασα και μελέτησα, θα ήθελα να πω το εξής: Η εκκλησία ήταν, είναι και θα είναι για δύο σκοπούς. Πρώτα από όλα, να ημερώσει τον άνθρωπο, να τον μάθει από πού έρχεται, πού πηγαίνει, να τον καλλιεργήσει, να μη γίνει εμπόδιο για την ελευθερία, να τον αφήσει να δημιουργήσει και, ύστερα, τον όποιο άνθρωπο υποφέρει, είναι πλάι του, έχει δυσκολίες, είναι χτυπημένος, να τον συνδράμει, να τον βοηθήσει. Δεν είπε όμως τίποτε άλλο, παρά μόνο επανέλαβε αυτό που είχε ρωτήσει κάποιος το Χριστό μας, για πες μου, του είπε, Κύριε, εγώ θέλω να ζήσω ευτυχισμένος, θέλω φεύγοντας από αυτή τη ζωή να είμαι ήρεμος, πες μου ποιο είναι το νόημα της ζωής. Και ο Χριστός του είπε: Αγάπα με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, τη διάνοια, το Θεό, και ύστερα τον άνθρωπο, το συνάνθρωπο, όποιος είναι πλάι μας. Αν αυτά τα δύο πράγματα τα τηρήσεις, αυτό είναι το νόημα της ζωής», σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος και συνέχισε:
«Εμείς λοιπόν δεν κάνουμε τίποτα άλλο, και ο διευθυντής της αποστολής και οι εθελοντές και οιεργαζόμενοι, προσπαθούμε να τηρήσουμε αυτό το θέμα. Μιλήσαμε εδώ και το υπογράμμισε ο κύριος Πρόεδρος, το είπε και ο κύριος Δήμτσας, ότι είναι περίπου 10-15 οι εθελοντές. Δεν μπορούμε να τους μετρήσουμε πια. Εννιακόσιες γυναίκες μαγειρεύουν κάθε μέρα στα μαγειρεία της εκκλησίας. Με τη σοφία που έχει κοσμήσει ο Θεός τη γυναίκα, έκαναν πρόγραμμα κυλιόμενο 20-30 γυναίκες σε ένα χώρο, που κάθε μία, κάθε δέκα ημέρες δίνει ένα κομμάτι από το χρόνο της».
«Να ευχηθούμε, κύριε Πρόεδρε, να μην κάνουμε συσσίτια σε δύο χρόνια και τρία, αλλά να τα έχουμε αυτά τα κτίρια για να παίζουν τα παιδιά, να χορεύουν, να μαθαίνουν και να ερχόμαστε εμείς οι μεγαλύτεροι να τα διασκεδάζουμε. Σας ευχαριστούμε λοιπόν πάρα πολύ και σας παρακαλούμε να αγαπάτε αυτά τα παιδιά όπως το είπατε, αλλά και όλους τους άλλους, όπου βρίσκονται, κάτω από δύσκολες συνθήκες, να τα αγαπάτε, να λέτε καλά λόγια για αυτά και να τα ενθαρρύνετε», κατέληξε.
Τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποδέχθηκαν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος και τα παιδιά που φιλοξενούνται στο κέντρο.
Ο κ. Τσίπρας γνώρισε τους χώρους δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών, γευμάτισε μαζί με τα παιδιά και άκουσε τα κάλαντα και στη συνέχεια χριστουγεννιάτικα τραγούδια από τους μικρούς μας φίλους σε μία χαρούμενη εορταστική ατμόσφαιρα γεμάτη παιδικές φωνές και χαμόγελα.
Ο κ. Τσίπρας, δήλωσε:
«Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για την υποδοχή και την ξενάγηση στο Δημήτρειο Κέντρο που έχει αγκαλιάσει παιδιά και τους προσφέρει δημιουργική απασχόληση, κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, κυρίως όμως τους προσφέρει αγάπη, φροντίδα, ένα ζεστό πιάτο φαγητό, γιατί στις μέρες μας αυτό δεν είναι αυτονόητο.
Μακαριότατε, ακολούθησα κι εγώ την προτροπή του Απόστολου Φίλιππου “Έρχου και Ίδε”. Ήρθα να δω ιδίοις όμμασι το πώς η Εκκλησία προσπαθεί να αντιμετωπίσει ένα τεράστιο πρόβλημα, το πώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει, με όσες δυνάμεις διαθέτει, το πρόβλημα της κοινωνικής περιθωριοποίησης, του αποκλεισμού, που δεν απασχολεί δυστυχώς ένα μικρό μέρος του ελληνικού πληθυσμού, των ελληνικών νοικοκυριών, αλλά ένα μεγάλο μέρος.
Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μπορεί να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό χωρίς να αλλάξουμε τις κοινωνικές δομές και την παρέμβαση του κράτους και της πολιτείας, ωστόσο, οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται στις μέρες μας προκειμένου να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους που το έχουν περισσότερο ανάγκη, στους πιο αδύναμους, είναι προσπάθεια αξιέπαινη και χρειάζεται τη στήριξή μας. Και μία τέτοια προσπάθεια είναι αυτή που εδώ και καιρό, εδώ και χρόνια, διεξάγεται από τον φιλανθρωπικό οργανισμό “Αποστολή” που σύστησε η Εκκλησία της Ελλάδος προκειμένου να μπορέσει να σταθεί δίπλα, με όσες δυνάμεις μπορεί να έχει, στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Πριν από λίγες ημέρες ήρθε στα χέρια μου η έκθεση της Unicef, Μακαριότατε, για τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια στην Ελλάδα, και διαπίστωσα ότι τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης είναι τα νέα παιδιά, τα μικρά παιδιά. Πάνω από 600.000 παιδιά στη χώρα μας βρίσκονται στον κοινωνικό αποκλεισμό, στη φτώχεια, πάνω από 600.000 παιδιά αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες οι οικογένειές τους ώστε να τους παρέχουν τα στοιχειώδη, ακόμα και το φαγητό. Και το πρόβλημα κυρίως εστιάζεται στα παιδιά μονογονεϊκών και πολύτεκνων οικογενειών. Οφείλουμε λοιπόν όλοι μας να σκύψουμε σε αυτό το πρόβλημα, διότι αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα της κρίσης. Το πραγματικό πρόβλημα της κρίσης, αν μου επιτρέπετε, δεν θα πολιτικολογήσω αλλά θα πω ότι το πρόβλημα της κρίσης είναι ότι τόσα χρόνια, τέσσερα και πλέον χρόνια, μας ανάγκασαν να ακολουθήσουμε ένα αδιέξοδο πρόγραμμα για την έξοδο από την κρίση, οικονομικό πρόγραμμα, που έχει διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, έχει διευρύνει την κοινωνική αδικία και έχει δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Πώς θα αντιμετωπίσουμε λοιπόν αυτή την πραγματικότητα σήμερα;
Εγώ, Μακαριότατε, πιστεύω βαθιά ότι μόνο αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα. Χρειάζεται λοιπόν να έχουμε στο μυαλό μας ότι ενώνοντας τις δυνάμεις μας, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Με το κεφάλι ψηλά και με αξιοπρέπεια, κυρίως όμως αν αναζητήσουμε πρωταρχικές αξίες. Πρωταρχικές αξίες και ιδέες και οράματα, όπως η αξία της αλληλεγγύης, της αγάπης στο συνάνθρωπο, όπως η αξία της γενναιοδωρίας, όπως η αξία της προσφοράς. Της προσφοράς χωρίς αντάλλαγμα. Αυτές οι αξίες, σε συνδυασμό με την πίστη ότι μπορούμε να βάλουμε τα δυνατά μας για να δημιουργήσουμε μία κοινωνία δικαιοσύνης, μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αυτά τα δύο είναι ο κοινός μας παρονομαστής».
Κατόπιν, ο κ. Τσίπρας συνεχάρη τη διοίκηση και όσους προσφέρουν υπηρεσίες στο Δημήτρειο Κέντρο, ενώ δεσμεύτηκε ότι «η προσπάθεια της Εκκλησίας περιβάλλει όχι μονάχα την υποστήριξή μας αλλά θα περιβάλλει και την αγάπη μας και την εμπιστοσύνη μας». «Κάθε προσπάθεια να προσφέρεται έργο για το καλό των συνανθρώπων μας θα πρέπει να ανταμείβεται κυρίως με την αναγνώριση της Πολιτείας, ταυτόχρονα να ενισχύεται και από την βούληση των συνανθρώπων μας που έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν σε αυτή την κατεύθυνση, διότι είμαι βέβαιος πως εάν δείξουμε όλοι μας το καλό κομμάτι του εαυτού μας και το βγάλουμε προς τα έξω, που υπάρχει σε καθέναν από εμάς και προσφέρουμε έστω τα ελάχιστα που μπορούμε, όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα», σημείωσε.
Τέλος, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ευχαρίστησε τον αρχιεπίσκοπο και την εκκλησία «για τη συνδρομή και την άμεση ανταπόκριση στην προσπάθειά μας να δείξουμε αλληλεγγύη στους Κούρδους στο Κομπάνι, στους ανθρώπους εκεί που δίνουν μία μάχη να επιβιώσουν και να κρατήσουν ψηλά αξίες, να ζήσουν, να επιβιώσουν και να κρατήσουν ψηλά την αξία της ανθρωπιάς απέναντι στην επέλαση της φρίκης».
Από την πλευρά του, ο Αρχιεπίσκοπος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο έργο που προσφέρουν οι εθελοντές και ζήτησε τη συμπαράσταση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο έργο της Εκκλησίας.
«Ένας μεγάλος λογοτέχνης, Έλληνας, ο Γιώργος Θεοτοκάς, γράφει ένα κομμάτι στους στοχασμούς του, ρωτούν πολλοί νέοι, τι μας χρειάζεται η εκκλησία, τι προσφέρει η εκκλησία σήμερα; Εγώ, λέει, που πέρασα από διάφορα στάδια και περιπλανήθηκα και διάβασα και μελέτησα, θα ήθελα να πω το εξής: Η εκκλησία ήταν, είναι και θα είναι για δύο σκοπούς. Πρώτα από όλα, να ημερώσει τον άνθρωπο, να τον μάθει από πού έρχεται, πού πηγαίνει, να τον καλλιεργήσει, να μη γίνει εμπόδιο για την ελευθερία, να τον αφήσει να δημιουργήσει και, ύστερα, τον όποιο άνθρωπο υποφέρει, είναι πλάι του, έχει δυσκολίες, είναι χτυπημένος, να τον συνδράμει, να τον βοηθήσει. Δεν είπε όμως τίποτε άλλο, παρά μόνο επανέλαβε αυτό που είχε ρωτήσει κάποιος το Χριστό μας, για πες μου, του είπε, Κύριε, εγώ θέλω να ζήσω ευτυχισμένος, θέλω φεύγοντας από αυτή τη ζωή να είμαι ήρεμος, πες μου ποιο είναι το νόημα της ζωής. Και ο Χριστός του είπε: Αγάπα με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, τη διάνοια, το Θεό, και ύστερα τον άνθρωπο, το συνάνθρωπο, όποιος είναι πλάι μας. Αν αυτά τα δύο πράγματα τα τηρήσεις, αυτό είναι το νόημα της ζωής», σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος και συνέχισε:
«Εμείς λοιπόν δεν κάνουμε τίποτα άλλο, και ο διευθυντής της αποστολής και οι εθελοντές και οιεργαζόμενοι, προσπαθούμε να τηρήσουμε αυτό το θέμα. Μιλήσαμε εδώ και το υπογράμμισε ο κύριος Πρόεδρος, το είπε και ο κύριος Δήμτσας, ότι είναι περίπου 10-15 οι εθελοντές. Δεν μπορούμε να τους μετρήσουμε πια. Εννιακόσιες γυναίκες μαγειρεύουν κάθε μέρα στα μαγειρεία της εκκλησίας. Με τη σοφία που έχει κοσμήσει ο Θεός τη γυναίκα, έκαναν πρόγραμμα κυλιόμενο 20-30 γυναίκες σε ένα χώρο, που κάθε μία, κάθε δέκα ημέρες δίνει ένα κομμάτι από το χρόνο της».
«Να ευχηθούμε, κύριε Πρόεδρε, να μην κάνουμε συσσίτια σε δύο χρόνια και τρία, αλλά να τα έχουμε αυτά τα κτίρια για να παίζουν τα παιδιά, να χορεύουν, να μαθαίνουν και να ερχόμαστε εμείς οι μεγαλύτεροι να τα διασκεδάζουμε. Σας ευχαριστούμε λοιπόν πάρα πολύ και σας παρακαλούμε να αγαπάτε αυτά τα παιδιά όπως το είπατε, αλλά και όλους τους άλλους, όπου βρίσκονται, κάτω από δύσκολες συνθήκες, να τα αγαπάτε, να λέτε καλά λόγια για αυτά και να τα ενθαρρύνετε», κατέληξε.