New York Times.
Ο Krugman διερωτάται γιατί η Ευρώπη είναι σε τέτοια δυσμενή θέση; Η κοινή αντίληψη των Ευρωπαίων φορέων χάραξης πολιτικής είναι ότι κοιτάζουμε στην τιμή της ευθύνης: ορισμένες κυβερνήσεις έχουν αποτύχει να ανταποκριθούν σε όσα απαιτεί ένα ενιαίο νόμισμα, επιλέγοντας αντ’ αυτού να υποκύψουν στους παραπλανημένους ψηφοφόρους και να προσκολλώνται σε αποτυχημένα οικονομικά δόγματα. «Και αν ρωτάτε εμένα (και σειρά άλλων οικονομολόγων που έχουν εξετάσει το ζήτημα προσεκτικά), αυτή η ανάλυση είναι ουσιαστικά σωστή, εκτός από ένα πράγμα: έχουν λάθος ταυτότητα των κακών παραγόντων».
«Διότι η κακή συμπεριφορά στον πυρήνα της καταστροφής σε αργή κίνηση της Ευρώπης, δεν προέρχεται από την Ελλάδα, την Ιταλία ή τη Γαλλία. Έρχεται από τη Γερμανία», τονίζει στο άρθρο του ο Krugman.
Συνεχίζει αναφέροντας πως μια μεν η ελληνική κυβέρνηση συμπεριφέρθηκε ανεύθυνα πριν από την κρίση, και η Ιταλία είχε πρόβλημα με τη στάσιμη παραγωγικότητα, αλλά η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα της οποίας το δημοσιονομικό χάος είναι μοναδικό, ενώ τα μακροπρόθεσμα προβλήματα της Ιταλίας δεν είναι η πηγή του αποπληθωρισμού της Ευρώπης, αναφέρει ο Krugman.
Προσθέτει δε πως «αν προσπαθήσεις να εντοπίσεις τις χώρες των οποίων οι τακτικές ήταν εκτός γραμμής πριν από την κρίση, έχουν πλήξει την Ευρώπη από την κρίση, και αρνούνται να μάθουν από την εμπειρία, όλα δείχνουν ότι η Γερμανία είναι ο χειρότερος παίχτης…».
Στο άρθρο του αναφέρεται πως παρόλα αυτά, οι Ευρωπαίοι φορείς χάραξης πολιτικής φαίνονται αποφασισμένοι να κατηγορήσουν τις λάθος χώρες και τις λάθος τακτικές για τα δεινά τους. Είναι αλήθεια, η Κομισιόν έχει εκπονήσει ένα σχέδιο για να τονώσει την οικονομία με δημόσιες επενδύσεις -αλλά η δημόσια δαπάνη είναι τόσο μικρή σε σχέση με το πρόβλημα, που το σχέδιο είναι σχεδόν αστείο. Και στο μεταξύ, η Κομισιόν προειδοποιεί τη Γαλλία, η οποία έχει το χαμηλότερο κόστος δανεισμού στην ιστορία, ότι μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με πρόστιμα εξαιτίας της μη μείωσης του δημοσιονομικού της ελλείμματος.
Αναφορικά με το πρόβλημα του πολύ χαμηλού πληθωρισμού στην Γερμανία, τονίζει ότι η πολύ επιθετική νομισματική πολιτική μπορεί να κάνει το κόλπο («αν και εγώ δεν θα βασιζόμουν σε αυτό»), αλλά Γερμανοί αξιωματούχοι της νομισματικής πολιτικής, προειδοποιούν εναντίον τέτοιων τακτικών.
«Αυτό που βλέπουμε, είναι η εξαιρετικά καταστροφική δύναμη των κακών ιδεών. Δεν είναι εξ ολοκλήρου το σφάλμα της Γερμανίας. Η Γερμανία είναι ένας μεγάλος παράγοντας στην Ευρώπη, αλλά είναι σε θέση να επιβάλει αποπληθωριστικές πολιτικές επειδή ένα τόσο μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής ελίτ έχει πιστέψει αυτή την ίδια ψευδή αφήγηση. Και πρέπει να αναρωτηθούμε τι θα προκαλέσει την επικράτηση της πραγματικότητας», τονίζει.
«Και τι συμβαίνει με το χρέος; Μήπως η μη-γερμανική Ευρώπη δεν πληρώνει το τίμημα για την παρελθούσα δημοσιονομική ανευθυνότητα; Στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια ιστορία για την Ελλάδα, και για κανέναν άλλο. Και είναι ιδιαίτερα λάθος στην περίπτωση της Γαλλίας, η οποία δεν αντιμετωπίζει καμία δημοσιονομική κρίση. Η Γαλλία μπορεί αυτή τη στιγμή να δανειστεί μακροπρόθεσμα σε ιστορικά χαμηλά επιτόκια, χαμηλότερα του 1%, οριακά υψηλότερα του γερμανικού επιτοκίου», σημειώνει ο Paul Krugman.
