δημοσιεύει η βελγική εφημερίδα «Λ'Εκό».
Ειδικότερα, ο κ. Μηλιός επισημαίνει ότι «τα πρώτα μέτρα που θα λάβουμε θα είναι για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα: θα εξασφαλίσουμε τρόφιμα για όσους δεν καταφέρνουν να τρέφονται σωστά, βοήθεια για στέγαση στους άστεγους ή εκείνους που κινδυνεύουν να χάσουν την κατοικία τους, και δωρεάν ρεύμα για όσους δεν καταφέρνουν να το πληρώσουν».
Συνολικά, τα μέτρα αυτά αφορούν σε περίπου 300.000 νοικοκυριά που αντιστοιχούν στο 10% του πληθυσμού, αναφέρει και τονίζει ότι η δεύτερη σειρά μέτρων αφορούν στην αναθέρμανση της οικονομίας. Σύμφωνα με τον κ. Μηλιό, ο κύριος άξονας δράσης θα είναι το ιδιωτικό χρέος προς τις τράπεζες και την εφορία. «Θέλουμε να συνδέσουμε την αποπληρωμή των χρεών αυτών με τα μηνιαία εισοδήματα, ώστε κανείς να μην χρειάζεται πάνω από το 30% του πραγματικού μηνιαίου εισοδήματος του να αποπληρώσει για χρέη. Το υπόλοιπο θα παγώσει για κάποια χρόνια», αναφέρει.
Ο κ. Μηλιός σημειώνει ακόμη ότι πρέπει να επαναφέρουμε τον κατώτερο μισθό στον ιδιωτικό τομέα στα 750 ευρώ μεικτά, τον 13ο μισθό για τις συντάξεις κάτω από 700 ευρώ μεικτά, καθώς και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και άλλα δικαιώματα που απώλεσαν οι εργαζόμενοι, εξαιτίας των μέτρων που ελήφθησαν τα τελευταία 5 χρόνια.
Σε ό,τι αφορά το κόστος του προγράμματος, ο κ. Μηλιός τονίζει ότι συμπεριλαμβάνοντας μία σειρά μέτρων (όπως δωρεάν μεταφορά για τους πιο αδύναμους οικονομικά, μείωση του φόρου για το πετρέλαιο θέρμανσης, δημιουργία Τράπεζας Ανάπτυξης κ.λπ.), φτάνουμε σε συνολικό κόστος που υπολογίζεται σε 11,5 δισ. ευρώ, ενώ το κόστος της ανθρωπιστικής βοήθειας ανέρχεται σε 2,5 δισ. και συμπεριλαμβάνεται στο συνολικό κόστος.
Oσον αφορά το ελληνικό χρέος, ο κ. Μηλιός υπογραμμίζει ότι «η κρίση χρέους δεν αποτελεί ελληνικό φαινόμενο» και σημειώνει: «Η Ιταλία παρουσιάζει χρέος άνω των 2.000 δισ. ευρώ, η Ισπανία και η Γαλλία γνωρίζουν επίσης προβλήματα με το χρέος τους. Πρέπει να γίνει ρύθμιση του προβλήματος για όλες τις ενδιαφερόμενες ευρωπαϊκές χώρες». Υποστηρίζει πως κάθε χρέος που είναι μη βιώσιμο, που στραγγαλίζει την οικονομία μίας χώρας, πρέπει να αναδιαρθρωθεί- εξάλλου, αυτή είναι και η άποψη του ΔΝΤ και υπάρχει προηγούμενο. Το 1953, στη Διεθνή Συνθήκη του Λονδίνου (ΣΣ.: «Περί εξωτερικών γερμανικών χρεών»), το μεγαλύτερο μέρος του γερμανικού χρέους διαγράφηκε και η αποπληρωμή του υπολοίπου σχετίστηκε με το ρυθμό ανάπτυξης- εκεί βρίσκεται η ρίζα του περίφημου γερμανικού θαύματος, επισημαίνει.
«Η Ελλάδα συμφώνησε τότε, μαζί με πολλές άλλες χώρες, με αυτή τη διαγραφή. Ζητάμε το ίδιο πράγμα. Χρειάζεται μία ευρωπαϊκή διάσκεψη για όλες τις ενδιαφερόμενες χώρες. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν χωρίς να χρειαστεί οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι να πληρώσουν τον λογαριασμό. Έχουμε μελέτες που το αποδεικνύουν», προσθέτει.
Στην ερώτηση τι θα γίνει αν οι εταίροι της Ελλάδας αρνηθούν αυτή τη λύση ο κ. Μηλιός τονίζει: «Όσο αρνούνται, οι διαπραγματεύσεις δεν θα ολοκληρωθούν. Κάθε διαπραγμάτευση αρχίζει με άρνηση της θέσης του άλλου. Οι διαπραγματεύσεις, όμως, θα συνεχιστούν, μέχρι να βρεθεί συμφωνία. Διότι η Ευρωζώνη βρίσκεται σε αποτελμάτωση και οι εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας δεν πέτυχαν πουθενά. Αν εκτοξευθούν απειλές από τις δύο πλευρές, είναι και αυτό μέσα στη λογική των πραγμάτων. Ο πόλεμος δεν ωφελεί κανέναν και γι’ αυτό δεν θα γίνει».
Πηγή:http://www.newsbeast.gr
