Μία ακόμα έρευνα ξένου πανεπιστημίου έρχεται να επιβεβαιώσει τις
βαριές συνέπειες της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής λιτότητας που
ακολουθήθηκε από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, στην υγεία των Ελλήνων.Η έρευνα διενεργήθηκε από τον...
Οικονομολόγο του πανεπιστημίου Anglia Ruskin, Δρα Ν. Δρυδάκη, την περίοδο 2008-2013, με βάση 21.000 τηλεφωνικές συνεντεύξεις Ελλήνων πολιτών.
Οικονομολόγο του πανεπιστημίου Anglia Ruskin, Δρα Ν. Δρυδάκη, την περίοδο 2008-2013, με βάση 21.000 τηλεφωνικές συνεντεύξεις Ελλήνων πολιτών.
Συγκεκριμένα η έρευνα, η οποία θα δημοσιευθεί στην επιστημονική
επιθεώρηση «Social Science & Medicine» τον προσεχή Μάρτιο, εξετάζει
τον αντίκτυπο του προγράμματος λιτότητας στο μέσο Έλληνα πολίτη, καθώς η
ανεργία αυξανόταν από το 11,8% την περίοδο 2008-09 στο 25,2% το
διάστημα 2010-13.
Ο Δρ. Δρυδάκης ποσοστικοποίησε την κατάσταση υγείας των πολιτών χρησιμοποιώντας μία κλίμακα από το 1 έως το 5, επιτρέποντας στους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν την υγεία τους με βάση τη διαβάθμιση: εξαιρετική, πολύ καλή, καλή, μέτρια ή κακή.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η κατάσταση της υγείας των ανέργων επιδεινώθηκε κατά 10,5% το εξεταζόμενο διάστημα, ενώ επιδείνωση σημείωσε και η υγεία των εργαζόμενων πολιτών κατά 4,8%.
Επίσης, η ψυχική υγεία των ανέργων επιδεινώθηκε κατά ποσοστό 7,8%, ενώ των εργαζόμενων κατά 5,5%.
Η ανεργία έπληξε πιο πολύ τις γυναίκες, με τις αρνητικές συνέπειες στην ψυχική τους υγεία να είναι βαρύτερες από ό,τι στους άνδρες.
Από οικονομική σκοπιά, την περίοδο 2008-09 οι πολίτες κατά μέσο όρο έχαναν 10,57 ευρώ το μήνα, ποσό το οποίο εκτινάχθηκε στα 255,65 ευρώ το διάστημα 2010-13.
Ο Δρ. Δρυδάκης σημειώνει: «Κατά την περίοδο 2010-13, η Ελλάδα αντιμετώπισε σημαντικά χαμηλότερη ζήτηση εργασίας, διαρκή υψηλή ανεργία, υψηλό χρέος και αυξανόμενη φτώχεια, παράγοντες οι οποίοι είχαν αρνητική επίδραση στην ψυχική υγεία των πολιτών.
Οι βαριές οικονομικές συνέπειες της κρίσης δεν ελαφρύνθηκαν από τις δημόσιες πολιτικές υγείας. Η κρατική χρηματοδότηση για την ψυχική υγεία μειώθηκε στην Ελλάδα κατά 20% μεταξύ του 2010 και του 2011 και περαιτέρω κατά 55% το διάστημα 2011-12.
Εξίσου, μία μείωση στο εισόδημα μπορεί να περιορίσει σημαντικά την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, όπως η φαρμακευτική περίθαλψη. Πράγματι, το ποσοστό των πολιτών οι οποίοι δήλωναν ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης επειδή ήταν «πολύ ακριβή» ανέβηκε από 4,1% το 2009 σε 6,3% το 2011.
Σε περιόδους οικονομικής δυσχέρειας, η κοινωνική προστασία είναι κρίσιμη για την πρόληψη ή την ελάφρυνση των αρνητικών επιπτώσεων της ανεργίας στην κατάσταση της υγείας και ψυχικής υγείας των πολιτών».
Πηγή: http://www.newsbomb.gr
Ο Δρ. Δρυδάκης ποσοστικοποίησε την κατάσταση υγείας των πολιτών χρησιμοποιώντας μία κλίμακα από το 1 έως το 5, επιτρέποντας στους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν την υγεία τους με βάση τη διαβάθμιση: εξαιρετική, πολύ καλή, καλή, μέτρια ή κακή.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η κατάσταση της υγείας των ανέργων επιδεινώθηκε κατά 10,5% το εξεταζόμενο διάστημα, ενώ επιδείνωση σημείωσε και η υγεία των εργαζόμενων πολιτών κατά 4,8%.
Επίσης, η ψυχική υγεία των ανέργων επιδεινώθηκε κατά ποσοστό 7,8%, ενώ των εργαζόμενων κατά 5,5%.
Η ανεργία έπληξε πιο πολύ τις γυναίκες, με τις αρνητικές συνέπειες στην ψυχική τους υγεία να είναι βαρύτερες από ό,τι στους άνδρες.
Από οικονομική σκοπιά, την περίοδο 2008-09 οι πολίτες κατά μέσο όρο έχαναν 10,57 ευρώ το μήνα, ποσό το οποίο εκτινάχθηκε στα 255,65 ευρώ το διάστημα 2010-13.
Ο Δρ. Δρυδάκης σημειώνει: «Κατά την περίοδο 2010-13, η Ελλάδα αντιμετώπισε σημαντικά χαμηλότερη ζήτηση εργασίας, διαρκή υψηλή ανεργία, υψηλό χρέος και αυξανόμενη φτώχεια, παράγοντες οι οποίοι είχαν αρνητική επίδραση στην ψυχική υγεία των πολιτών.
Οι βαριές οικονομικές συνέπειες της κρίσης δεν ελαφρύνθηκαν από τις δημόσιες πολιτικές υγείας. Η κρατική χρηματοδότηση για την ψυχική υγεία μειώθηκε στην Ελλάδα κατά 20% μεταξύ του 2010 και του 2011 και περαιτέρω κατά 55% το διάστημα 2011-12.
Εξίσου, μία μείωση στο εισόδημα μπορεί να περιορίσει σημαντικά την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, όπως η φαρμακευτική περίθαλψη. Πράγματι, το ποσοστό των πολιτών οι οποίοι δήλωναν ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης επειδή ήταν «πολύ ακριβή» ανέβηκε από 4,1% το 2009 σε 6,3% το 2011.
Σε περιόδους οικονομικής δυσχέρειας, η κοινωνική προστασία είναι κρίσιμη για την πρόληψη ή την ελάφρυνση των αρνητικών επιπτώσεων της ανεργίας στην κατάσταση της υγείας και ψυχικής υγείας των πολιτών».