Οι «μικρές νίκες» του Αλέξη που (τους) προκαλούν αλλεργία...
Του Μάρκου Μουζάκη
Απολύτως κατανοητή αυτή η –περίπου- ταύτιση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε και των Αντ. Σαμαρά και Β. Βενιζέλου σε ό,τι αφορά στην αποτίμηση των αποτελεσμάτων του Eurogroup για την Ελλάδα.Στην πραγματικότητα και από...
διαφορετικές αφετηρίες ωθούμενοι οι τρεις έχουν πάθει αλλεργία απ' τις «μικρές νίκες» που πέτυχε ο Αλ. Τσίπρας σε αυτή τη μακρά, επίπονη διαπραγμάτευση, νίκες που απομένει βέβαια να ολοκληρωθούν την ερχόμενη Τρίτη.
Και τις μεν οικονομικές παραμέτρους αυτής της συμφωνίας έχουν αναλύσει αγαπητοί συνάδελφοι και από δω, απ' το Newsbomb.gr, με τρόπο εύληπτο και έγκυρα.
Θα περιοριστώ σε μικρές αναφορές των πολιτικών διαστάσεων που είχε η συμφωνία στο Eurogroup, διαστάσεων που έχουν φέρει σε κοινό μήκος κύματος αντιδράσεων και προσεγγίσεων τόσο τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, όσο και τον Έλληνα τέως πρωθυπουργό και τον εν τη κυβερνήσει συνεταίρο του. Και οι δυο πάντως συνέλληνες μυαλό δεν έχουν βάλει ως φαίνεται απ' το ηχηρότατο ράπισμα που υπέστησαν στις πρόσφατες εκλογές...
Τι λένε λοιπόν και οι τρείς με μικρές παραλλαγές, που δεν ακυρώνουν τη βασική κοινή τους προσέγγιση;
Ισχυρίζονται πως ο Αλ. Τσίπρας στην ουσία υπέστη μια ήττα, έχασε σε μια διαπραγμάτευση και αυτό θα του δημιουργήσει μείζονα προβλήματα. Ο μεν Γερμανός... λυπάται τον Τσίπρα επειδή, λέει, θα έχει μέγιστη δυσκολία να απευθυνθεί στους απατημένους ψηφοφόρους του, οι δε τέως κυβερνητικοί εν Ελλάδι εταίροι τον εγκαλούν για κυβίστηση, για νέα μνημόνια, για..., για...
Ότι ο νέος πρωθυπουργός δεν ηττήθηκε προκύπτει απ' την οικονομική ανάλυση της συμφωνίας, που –επαναλαμβάνουμε- απομένει να ολοκληρωθεί την Τρίτη.
Ότι αυτή η συμφωνία είναι μια συμφωνία που συναντά την αποδοχή της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, είναι πασιφανές. Μόνο ο Σόιμπλε, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και τα δημοσιογραφικά και πολιτικά καρακόλια τους καμώνονται ότι δεν το αντιλαμβάνονται αυτό!
Αλλά, έχουν λόγους να στρουθοκαμηλίζουν.
Ο μεν Herr Σόιμπλε τρέμει στην ιδέα ότι αυτές οι «μικρές νίκες» του αυθάδους –κατά την ολοκληρωτική του αντίληψη- νεαρού έλληνα πρωθυπουργού μπορούν να αλλάξουν το τοπίο στην Ευρώπη.
Ήδη δέχτηκε ηχηρό ράπισμα απ' το γεγονός ότι οι παγιωμένοι ως προχτές συσχετισμοί απειλούνται, ότι βρήκε συμμάχους ο Τσίπρας, ότι κάποιοι τόλμησαν να πουν nein στις ιταμές γερμανικές απαιτήσεις, ότι εν πάση περιπτώσει στα ματς δεν βγαίνουν... πάντα οι Γερμανοί κερδισμένοι.
Μα κυρίως τρέμει στην ιδέα ότι το κύμα αντίστασης που ο «αυθάδης» Τσίπρας ενεργοποίησε μπορεί να βρει υποστηρικτές σε μια ήπειρο που τα τελευταία χρόνια κηδεμονεύεται απ' τη Γερμανία!
Δεν το θέλει με τίποτα, μα με τίποτα.
Οπότε αντιδρά, όπως αντέδρασε...
Οι δε Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν την ανάγκη να ισχυριστούν πως ο Τσίπρας έχασε, επειδή τους ακυρώνει βασικές στρατηγικές τους.
Πρώτον, στο βαθμό που η συμφωνία θα ολοκληρωθεί, ακυρώνεται σχεδόν εν τη γενέσει του το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης», στο οποίο έχουν και οι δυο τους επενδύσει, για λόγους ευνόητους.
Δεύτερο, στο βαθμό που ο Τσίπρας κερδίσει ορισμένα απ' αυτά που διεκδικεί (και κέρδισε, με βάση τη συμφωνία στο Eurogroup) ακυρώνει ένα βασικό τους επιχείρημα, ότι δηλαδή δεν μπορούσαν οι ίδιοι να κάνουν πιο αξιοπρεπή διαπραγμάτευση. Τους το αποδομεί, με συντριπτικό τρόπο!
Τρίτον, στο βαθμό που κερδίζει (και φαίνεται ότι αναμφισβήτητα κερδίζει) οι ίδιοι εμφανίζονται στα μάτια του λαού σαν καρπαζοεισπράκτορες, αφού επί χρόνια ανέχονταν κάθε ιταμό αίτημα της τρόικας και των Γερμανών!
Είναι δυνατό να ανεχτούν κάτι τέτοιο;
Ειδικά ο Βενιζέλος, ο οποίος με το υπερτονισμένο «εγώ» είχε πάθει και τη νίλα να... διώχνει την τρόικα και ύστερα να την ικετεύει να επιστρέψει προσφέροντάς της και το γνωστό χαράτσι το οποίο αργότερα ο συνεταίρος του Σαμαράς μετέτρεψε στον άθλιο ΕΝΦΙΑ που οσονούπω καταργείται;
Δεν είναι επομένως κατανοητή η σύμπλευση του Herr Σόιμπλε με τους τέως συνομιλητές του (λέμε τώρα...);
διαφορετικές αφετηρίες ωθούμενοι οι τρεις έχουν πάθει αλλεργία απ' τις «μικρές νίκες» που πέτυχε ο Αλ. Τσίπρας σε αυτή τη μακρά, επίπονη διαπραγμάτευση, νίκες που απομένει βέβαια να ολοκληρωθούν την ερχόμενη Τρίτη.
Και τις μεν οικονομικές παραμέτρους αυτής της συμφωνίας έχουν αναλύσει αγαπητοί συνάδελφοι και από δω, απ' το Newsbomb.gr, με τρόπο εύληπτο και έγκυρα.
Θα περιοριστώ σε μικρές αναφορές των πολιτικών διαστάσεων που είχε η συμφωνία στο Eurogroup, διαστάσεων που έχουν φέρει σε κοινό μήκος κύματος αντιδράσεων και προσεγγίσεων τόσο τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, όσο και τον Έλληνα τέως πρωθυπουργό και τον εν τη κυβερνήσει συνεταίρο του. Και οι δυο πάντως συνέλληνες μυαλό δεν έχουν βάλει ως φαίνεται απ' το ηχηρότατο ράπισμα που υπέστησαν στις πρόσφατες εκλογές...
Τι λένε λοιπόν και οι τρείς με μικρές παραλλαγές, που δεν ακυρώνουν τη βασική κοινή τους προσέγγιση;
Ισχυρίζονται πως ο Αλ. Τσίπρας στην ουσία υπέστη μια ήττα, έχασε σε μια διαπραγμάτευση και αυτό θα του δημιουργήσει μείζονα προβλήματα. Ο μεν Γερμανός... λυπάται τον Τσίπρα επειδή, λέει, θα έχει μέγιστη δυσκολία να απευθυνθεί στους απατημένους ψηφοφόρους του, οι δε τέως κυβερνητικοί εν Ελλάδι εταίροι τον εγκαλούν για κυβίστηση, για νέα μνημόνια, για..., για...
Ότι ο νέος πρωθυπουργός δεν ηττήθηκε προκύπτει απ' την οικονομική ανάλυση της συμφωνίας, που –επαναλαμβάνουμε- απομένει να ολοκληρωθεί την Τρίτη.
Ότι αυτή η συμφωνία είναι μια συμφωνία που συναντά την αποδοχή της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, είναι πασιφανές. Μόνο ο Σόιμπλε, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και τα δημοσιογραφικά και πολιτικά καρακόλια τους καμώνονται ότι δεν το αντιλαμβάνονται αυτό!
Αλλά, έχουν λόγους να στρουθοκαμηλίζουν.
Ο μεν Herr Σόιμπλε τρέμει στην ιδέα ότι αυτές οι «μικρές νίκες» του αυθάδους –κατά την ολοκληρωτική του αντίληψη- νεαρού έλληνα πρωθυπουργού μπορούν να αλλάξουν το τοπίο στην Ευρώπη.
Ήδη δέχτηκε ηχηρό ράπισμα απ' το γεγονός ότι οι παγιωμένοι ως προχτές συσχετισμοί απειλούνται, ότι βρήκε συμμάχους ο Τσίπρας, ότι κάποιοι τόλμησαν να πουν nein στις ιταμές γερμανικές απαιτήσεις, ότι εν πάση περιπτώσει στα ματς δεν βγαίνουν... πάντα οι Γερμανοί κερδισμένοι.
Μα κυρίως τρέμει στην ιδέα ότι το κύμα αντίστασης που ο «αυθάδης» Τσίπρας ενεργοποίησε μπορεί να βρει υποστηρικτές σε μια ήπειρο που τα τελευταία χρόνια κηδεμονεύεται απ' τη Γερμανία!
Δεν το θέλει με τίποτα, μα με τίποτα.
Οπότε αντιδρά, όπως αντέδρασε...
Οι δε Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν την ανάγκη να ισχυριστούν πως ο Τσίπρας έχασε, επειδή τους ακυρώνει βασικές στρατηγικές τους.
Πρώτον, στο βαθμό που η συμφωνία θα ολοκληρωθεί, ακυρώνεται σχεδόν εν τη γενέσει του το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης», στο οποίο έχουν και οι δυο τους επενδύσει, για λόγους ευνόητους.
Δεύτερο, στο βαθμό που ο Τσίπρας κερδίσει ορισμένα απ' αυτά που διεκδικεί (και κέρδισε, με βάση τη συμφωνία στο Eurogroup) ακυρώνει ένα βασικό τους επιχείρημα, ότι δηλαδή δεν μπορούσαν οι ίδιοι να κάνουν πιο αξιοπρεπή διαπραγμάτευση. Τους το αποδομεί, με συντριπτικό τρόπο!
Τρίτον, στο βαθμό που κερδίζει (και φαίνεται ότι αναμφισβήτητα κερδίζει) οι ίδιοι εμφανίζονται στα μάτια του λαού σαν καρπαζοεισπράκτορες, αφού επί χρόνια ανέχονταν κάθε ιταμό αίτημα της τρόικας και των Γερμανών!
Είναι δυνατό να ανεχτούν κάτι τέτοιο;
Ειδικά ο Βενιζέλος, ο οποίος με το υπερτονισμένο «εγώ» είχε πάθει και τη νίλα να... διώχνει την τρόικα και ύστερα να την ικετεύει να επιστρέψει προσφέροντάς της και το γνωστό χαράτσι το οποίο αργότερα ο συνεταίρος του Σαμαράς μετέτρεψε στον άθλιο ΕΝΦΙΑ που οσονούπω καταργείται;
Δεν είναι επομένως κατανοητή η σύμπλευση του Herr Σόιμπλε με τους τέως συνομιλητές του (λέμε τώρα...);
