REUTERS |
Φαίνεται πώς υπάρχουν
αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για την πορεία των
διαπραγματεύσεων. Κάποια στελέχη, όχι μόνο της Αριστερής Πλατφόρμας,
εκφράζουν αντιρρήσεις για την υποχώρηση στα θέματα της διαγραφής μέρους
του χρέους και της ....
ευρωπαϊκής διάσκεψης για το χρέος.
Με βάση τα λεχθέντα προεκλογικά, έχουν φυσικά δίκιο. Η ρητορική γύρω από τα δύο αυτά ζητήματα ήταν συνεχής και σαφής. Ταυτοχρόνως όμως συνοδευόταν από τη θέση που διατυπωνόταν εμφατικά από τον Αλ.Τσίπρα ότι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες γιατί αυτό θα συνεπαγόταν ρήξη με τα ευρωπαϊκά όργανα και ενδεχομένως σε βάθος χρόνου θα οδηγούσε τη χώρα εκτός ευρωζώνης.
Έχουμε αναδίπλωση της κυβέρνησης; Προφανώς. Μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό χωρίς να θέσει σε αμφισβήτηση τη σχέση της χώρας με την ευρωζώνη; Νομίζω, όχι. Γιατί, αν τη θέση σου δεν τη συζητά κανένας τότε δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης. Βρίσκεις σε τοίχο και για να μη σπάσεις τα μούτρα σου, καλό θα είναι να στρίψεις.
Μπορείς βεβαίως να κρατήσεις τις απόψεις σου, να τις βάζεις σε διάφορα διεθνή όργανα, να προσπαθείς να πείσεις για την ορθότητα των επιχειρημάτων σου, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα αλλάξουν οι συσχετισμοί, αλλά έως εκεί. Όταν μπαίνεις σε μια διαπραγμάτευση και μάλιστα όχι από θέση ισχύος, γνωρίζεις πολύ καλά ότι πρέπει να δώσεις κάτι προκειμένου να πετύχεις μια αξιοπρεπή συμφωνία.
Θα ρωτήσει κάποιος: Είναι δυνατόν να προκύψει σύνθεση ανάμεσα σε δύο ευθέως ανταγωνιστικές προσεγγίσεις; Όταν η μία πλευρά λέει ότι είναι μέρα και η άλλη επιμένει ότι είναι νύχτα μπορούν να συμφωνήσουν ότι είναι χάραμα ή σούρουπο; Δύσκολο.
Γιατί το λέμε αυτό: Τα ευρωπαϊκά όργανα λένε ότι προέχουν οι συμφωνίες και οι συνθήκες. Η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει πως σέβεται τις συμφωνίες, ωστόσο γι αυτήν προέχει η ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Τα δύο αυτά μεγέθη (συμφωνίες-ψήφος) κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις. Είναι εφικτό να συγκλίνουν; Θα το δούμε.
Περιμένουμε να αποτυπωθεί στο χαρτί για να βγάλουμε συμπεράσματα. Ελπίζουμε η συμφωνία να είναι σε ευκρινή γλώσσα και να μην προσφέρεται σε διπλές ερμηνείες.
Πηγή: efsyn.gr
ευρωπαϊκής διάσκεψης για το χρέος.
Με βάση τα λεχθέντα προεκλογικά, έχουν φυσικά δίκιο. Η ρητορική γύρω από τα δύο αυτά ζητήματα ήταν συνεχής και σαφής. Ταυτοχρόνως όμως συνοδευόταν από τη θέση που διατυπωνόταν εμφατικά από τον Αλ.Τσίπρα ότι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες γιατί αυτό θα συνεπαγόταν ρήξη με τα ευρωπαϊκά όργανα και ενδεχομένως σε βάθος χρόνου θα οδηγούσε τη χώρα εκτός ευρωζώνης.
Έχουμε αναδίπλωση της κυβέρνησης; Προφανώς. Μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό χωρίς να θέσει σε αμφισβήτηση τη σχέση της χώρας με την ευρωζώνη; Νομίζω, όχι. Γιατί, αν τη θέση σου δεν τη συζητά κανένας τότε δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης. Βρίσκεις σε τοίχο και για να μη σπάσεις τα μούτρα σου, καλό θα είναι να στρίψεις.
Μπορείς βεβαίως να κρατήσεις τις απόψεις σου, να τις βάζεις σε διάφορα διεθνή όργανα, να προσπαθείς να πείσεις για την ορθότητα των επιχειρημάτων σου, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα αλλάξουν οι συσχετισμοί, αλλά έως εκεί. Όταν μπαίνεις σε μια διαπραγμάτευση και μάλιστα όχι από θέση ισχύος, γνωρίζεις πολύ καλά ότι πρέπει να δώσεις κάτι προκειμένου να πετύχεις μια αξιοπρεπή συμφωνία.
Θα ρωτήσει κάποιος: Είναι δυνατόν να προκύψει σύνθεση ανάμεσα σε δύο ευθέως ανταγωνιστικές προσεγγίσεις; Όταν η μία πλευρά λέει ότι είναι μέρα και η άλλη επιμένει ότι είναι νύχτα μπορούν να συμφωνήσουν ότι είναι χάραμα ή σούρουπο; Δύσκολο.
Γιατί το λέμε αυτό: Τα ευρωπαϊκά όργανα λένε ότι προέχουν οι συμφωνίες και οι συνθήκες. Η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει πως σέβεται τις συμφωνίες, ωστόσο γι αυτήν προέχει η ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Τα δύο αυτά μεγέθη (συμφωνίες-ψήφος) κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις. Είναι εφικτό να συγκλίνουν; Θα το δούμε.
Περιμένουμε να αποτυπωθεί στο χαρτί για να βγάλουμε συμπεράσματα. Ελπίζουμε η συμφωνία να είναι σε ευκρινή γλώσσα και να μην προσφέρεται σε διπλές ερμηνείες.
Πηγή: efsyn.gr