εκμετάλλευση γεωργικών καλλιεργειών». Αυτό εισηγήθηκαν στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου τόσο η Εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ευτέρπη Κουτζαμάνη, όσο και αρεοπαγίτης Παναγιώτης Χατζηπαναγιώτης. Αμφότεροι υποστήριξαν ότι η επίμαχη ευνοϊκή νομοθετική ρύθμιση (νόμος 3259/2004) με την οποία προβλέφθηκε ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές από δάνεια, πιστώσεις, κ.λπ. των φυσικών προσώπων που είναι αγρότες, δεν μπορούν να υπερβαίνουν το διπλάσιο του ληφθέντος δανείου, καταλαμβάνει και εκείνα τα νομικά πρόσωπα (εταιρείες, Αγροτικούς Συνεταιρισμούς, κ.λπ.) που ασκούν αγροτική δραστηριότητα, υπό την προϋπόθεση ότι:
-Τα νομικά αυτά πρόσωπα (εταιρείες, κ.λπ.) έχουν συσταθεί από πρόσωπα που είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.
-Η κύρια δραστηριότητά τους «συνίσταται πράγματι στην άσκηση γεωργικών εργασιών, σχετικών με συγκεκριμένη αγροτική εκμετάλλευση, από την οποία αντλούν τα εισοδήματά τους και
-Η σύσταση των νομικών αυτών προσώπων να έχει στηριχθεί στις νόμιμες διαδικασίες, όπως αυτές προβλέπονται από τον Αστικό Κώδικα.
Η ευνοϊκή αυτή ρύθμιση, σύμφωνα με τις δύο εισηγήσεις, καταλαμβάνει και τους δανειολήπτες εκείνους που δεν είναι πλέον αγρότες («έχουν απολέσει την ιδιότητα του αγρότη»). Αντίθετα, κατά το χρόνο λήψης του δανείου, απαιτείται να υπάρχει η ιδιότητα του αγρότη, χωρίς όμως να απαιτείται η συνέχιση του αγροτικού επαγγέλματος.
Σημειώνεται ότι, για το ίδιο θέμα υπήρξε και προγενέστερο νομοθετικό καθεστώς (νόμος 2789/2000), το οποίο όμως ήταν λιγότερο ευνοϊκό για τα κόκκινα δάνεια των αγροτών. Μάλιστα, ο νόμος του 2004 προβλέπει ότι για τα δάνεια που χορηγήθηκαν πριν το 1990 και δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την ανεύρεση του αρχικού κεφαλαίου (δανείου) που χορηγήθηκε, τότε η συνολική οφειλή δεν μπορεί να υπερβαίνει το 150% της οφειλής, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στην τελευταία προ του 1990 ρύθμιση.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή της.
-Η κύρια δραστηριότητά τους «συνίσταται πράγματι στην άσκηση γεωργικών εργασιών, σχετικών με συγκεκριμένη αγροτική εκμετάλλευση, από την οποία αντλούν τα εισοδήματά τους και
-Η σύσταση των νομικών αυτών προσώπων να έχει στηριχθεί στις νόμιμες διαδικασίες, όπως αυτές προβλέπονται από τον Αστικό Κώδικα.
Η ευνοϊκή αυτή ρύθμιση, σύμφωνα με τις δύο εισηγήσεις, καταλαμβάνει και τους δανειολήπτες εκείνους που δεν είναι πλέον αγρότες («έχουν απολέσει την ιδιότητα του αγρότη»). Αντίθετα, κατά το χρόνο λήψης του δανείου, απαιτείται να υπάρχει η ιδιότητα του αγρότη, χωρίς όμως να απαιτείται η συνέχιση του αγροτικού επαγγέλματος.
Σημειώνεται ότι, για το ίδιο θέμα υπήρξε και προγενέστερο νομοθετικό καθεστώς (νόμος 2789/2000), το οποίο όμως ήταν λιγότερο ευνοϊκό για τα κόκκινα δάνεια των αγροτών. Μάλιστα, ο νόμος του 2004 προβλέπει ότι για τα δάνεια που χορηγήθηκαν πριν το 1990 και δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την ανεύρεση του αρχικού κεφαλαίου (δανείου) που χορηγήθηκε, τότε η συνολική οφειλή δεν μπορεί να υπερβαίνει το 150% της οφειλής, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στην τελευταία προ του 1990 ρύθμιση.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή της.
