8 Δεκ 2015

Πόλεμος κυβέρνησης - δανειστών για το Ταμείο «μαμούθ» των 50 δισ.

ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ Η ΑΓΡΙΑ ΚΟΝΤΡΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ - ESM ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΦΟΡΕΑ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ - ΠΟΙΑ Η ΔΟΜΗ ΤΟΥ - Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΟΪΜΠΛΕ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Η δημιουργία ενός νέου «υπερταμείου» αποκρατικοποιήσεων, η ακριβής δομή του αλλά και το ποιος θα ασκεί τον έλεγχο σε αυτό θα βρεθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων μεταξύ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των δανειστών.
...


 
Επιμέλεια: Χρήστος Θ. Παναγόπουλος
Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ταμείο αυτό θα διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 50 δισ. ευρώ, θα είναι πλήρως ανεξάρτητο από την ελληνική κυβέρνηση, θα έχει δικό του διοικητικό συμβούλιο και σε αυτό θα υπάγονται το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ).
Στον νέο φορέα αναμένεται να ενσωματωθούν, βάσει της συμφωνίας της 13ης Ιουλίου, πέραν της ακίνητης περιουσίας και των assets του ΤΑΙΠΕΔ (κινητή και μη), και η περιουσία του Δημοσίου στις τράπεζες, τα μετοχικά μερίδια των ΔΕΚΟ, καθώς και τα μελλοντικά δικαιώματα σε ενεργειακά αποθέματα.
Άγριες κόντρες και έντονο παρασκήνιο
Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρουν άλλες πληροφορίες, πίσω από το στήσιμο του νέου Ταμείου-«γίγας» έχει φουντώσει για τα καλά ένα έντονο παρασκήνιο, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι διαγκωνίζονται σχετικά με το ποιος θα ασκεί τη διακυβέρνηση του φορέα αλλά και ποιος θα έχει τον τελικό λόγο στη διαμόρφωση των αποφάσεων.
Η διαμάχη εστιάζεται στον άξονα Βερολίνου-Βρυξελλών-Λουξεμβούργου και αφορά στο ποιος θα αναλάβει εν τέλει τον ρόλο του ανώτατου επόπτη στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Στο σημείο αυτό, φαίνεται πως υπάρχει ένα πολεμικό κλίμα ανάμεσα στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ.
Μάλιστα, ως προς τη σύσταση των μελών του, οι δανειστές, και ιδίως το Βερολίνο με πρώτο και καλύτερο τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, επιδιώκουν το νέο Ταμείο να μην έχει ως έδρα του την Ελλάδα, αλλά κάποια χώρα του εξωτερικού (ακούγονται φήμες για το Λουξεμβούργο) και τα μέλη που θα το στελεχώνουν να είναι κατά κύριο λόγο ξένοι τεχνοκράτες, οικονομολόγοι και ειδικοί επί των αποκρατικοποιήσεων.
Επί της ουσίας, ο Σόιμπλε επιδιώκει να εγκαθιδρύσει ένα ιδιόμορφο μοντέλο, στο πρότυπο του φορέα που οδήγησε στο ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας των κρατιδίων που υπάγονταν στην πρώην Ανατολική Γερμανία.
Με την άποψη αυτή, ωστόσο, δεν φαίνεται να συμφωνεί διόλου ο ESM, που επιθυμεί το νέο Ταμείο να έχει σαφώς καθορισμένους επενδυτικούς στόχους. Με άλλα λόγια, επιδιώκει την αξιοποίηση σε βάθος χρόνου των ελληνικών assets, ώστε στο μέλλον, μόλις υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας, να αναβαθμιστεί η κρατική περιουσία, ενώ η μείωση του χρέους, έως τότε, θα καλύπτεται με την έκδοση τίτλων.
Αυτό, δεν σημαίνει, σε καμία περίπτωση, πως υπάρχει ένας διαχωρισμός μεταξύ «καλού» ESM και «κακού» Σόιμπλε. Το ESM θέλει πάση θυσία να πάρει πίσω τα χρήματα που δάνεισε στην Ελλάδα, μόνο που το σχέδιο του έρχεται να «κουμπώσει», με κάποιες αποκλίσεις, με τις βλέψεις και τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης, σε αντίθεση με τη λογική του «πλιάτσικου» που επιδιώκουν Βερολίνο και Σόιμπλε.

Ο ρόλος της Ελλάδας
Ασχέτως, πάντως, του μοντέλου που θα ακολουθηθεί πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε ήδη συμφωνήσει για μια μεγάλη σειρά παραμέτρων, ως προς τη δομή και τη σύσταση του Ταμείου, κατά το πρόσφατο ταξίδι του στις Βρυξέλλες.
Είναι, άλλωστε, φανερή η σπουδή της κυβέρνησης, όταν διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι ο νέος οργανισμός αξιοποίησης της ελληνικής περιουσίας θα έχει έδρα την Αθήνα και όχι το Λουξεμβούργο.
Μάλιστα, κύκλοι του ΥΠΟΙΚ επιμένουν ότι το Ταμείο θα έχει ελληνικό χρώμα, αλλά με ξένο «καπετάνιο», αφού εξετάζεται ο ρόλος του Γκλεν Κιμ, του συμβούλου του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος έχει αγαστή συνεργασία με τον νυν υπουργό Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Στις εβδομάδες που θα ακολουθήσουν, οι συζητήσεις για το «υπερταμείο» αναμένεται να βάλουν φωτιά στο πολιτικοοικονομικό σκηνικό και παρασκήνιο εντός και εκτός Ελλάδας, με μία και μόνη αλήθεια να παραμένει αμείλικτη: η δημόσια περιουσία των Ελλήνων βρίσκεται πλέον σε ξένα χέρια και τίθεται υπό την ισχυρή εποπτεία του άξονα Βερολίνου-Βρυξελλών-Λουξεμβούργου.