Το πολιτικό timing ορίζει και το πλαίσιο αυτής της νέας αρχής, χαράσσοντας ταυτόχρονα τον οδικό χάρτη της κυβέρνησης: Με τις τελευταίες τροπολογίες που κατατέθηκαν στη Βουλή κλείνουν και οι «ουρές» της αξιολόγησης, η δόση έρχεται «πιθανότατα στις 13 Ιουνίου» σύμφωνα με πηγές του οικονομικού επιτελείου, και η πρώτη ανάσα για τις τράπεζες προσδοκάται σήμερα από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ είτε με την άμεση επαναφορά του waiver, είτε τουλάχιστον με την προαναγγελία επιστροφής του εντός του μήνα.
Σ’ αυτό το κάδρο, ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να δώσει στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο τη νέα πυξίδα της κυβέρνησης κινούμενος, κατά τις πληροφορίες, σε τρεις άξονες: Ανάκτηση της εμπιστοσύνης της κοινωνίας, στροφή από την διαπραγματευτική άμυνα στην «αναπτυξιακή επίθεση» και παραγωγή οράματος και προοπτικής.
Διάλογος με την κοινωνία
Στο πρώτο σκέλος, εκείνο της επούλωσης των τραυμάτων που προκάλεσαν τα μνημονιακά μέτρα στις σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με κρίσιμες κοινωνικές ομάδες, στόχος είναι να αναδειχθεί το «δίκαιον» της κατανομής της λιτότητας . «Πρέπει να εξηγήσουμε στον κόσμο τι μας ζητούσαν, τι δώσαμε, τι αποφύγαμε και τι κερδίσαμε», έλεγε χθες κυβερνητικό στέλεχος, δείχνοντας και τον δρόμο της «καμπάνιας πειθούς» που σχεδιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ εντός του καλοκαιριού. Σ’ αυτή την καμπάνια υπουργοί, βουλευτές και στελέχη θα κληθούν, από τον ίδιον τον πρωθυπουργό, να εξορμήσουν στην κοινωνία και να δώσουν τη μάχη του πολιτικού διαλόγου.
Προς ενίσχυση της προσπάθειας, η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα είναι να έρθουν άμεσα στη Βουλή όλα τα νομοσχέδια που στοχεύουν στις πηγές της κοινωνικής αδικίας – ήτοι, μαύρο και αδήλωτο χρήμα, φοροδιαφυγή, λαθρεμπόριο καυσίμων κ.λ.π.
Η «αναπτυξιακή επίθεση»
Στο δεύτερο μέτωπο, εκείνο της παραγωγικής και αναπτυξιακής στροφής, η επιλογή του πρωθυπουργού είναι να βγει από την κορυφή της καθημερινής ατζέντας η αέναη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και να αντικατασταθεί από την παραγωγή έργου σε όλα τα πεδία. Αμεσος στόχος είναι να «αρχίσει να κινείται η αγορά», με πρώτα όπλα επ’ αυτού την έναρξη αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου και τον νέο αναπτυξιακό νόμο.
Μεσοπρόθεσμα, η προσδοκία-κλειδί είναι η τόνωση της ρευστότητας των τραπεζών, ενώ στον μακροπρόθεσμο ορίζοντα ο σχεδιασμός Τσίπρα προβλέπει πενταετές σχέδιο για το νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας.
Στο ίδιο μακροπρόθεσμο πλαίσιο εντάσσονται και οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις, με έναρξη της συζήτησης για τις αλλαγές στο Σύνταγμα και τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος.
Τα αυτογκόλ της αντιπολίτευσης κι ο ανασχηματισμός
Με αυτόν τον σχεδιασμό, η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχει μπροστά της καθαρό πολιτικό χρόνο για να αποκαταστήσει τις κοινωνικές της συμμαχίες και να αναστρέψει το αρνητικό δημοσκοπικό κλίμα. Το ηθικό πλεονέκτημα - το οποίο απειλήθηκε από τον πολιτικό τραγέλαφο των off shore – θα παραμείνει ψηλά στην ατζέντα της, όπως και ο πόλεμος κατά της διαπλοκής που εκτιμάται ότι θα κορυφωθεί εν μέσω θέρους.
Αρωγό της, δε, εξακολουθεί να έχει μια αντιπολίτευση με σταθερό… ταλέντο να μετατρέπει τα κυβερνητικά οφσάιντ σε δικά της αυτογκόλ. Το εάν αυτό αρκεί για να κερδηθεί το πρώτο σκληρό, πολιτικό ματς της μετα-μνημονιακής διαχείρισης θα μετρηθεί στο τέλος του καλοκαιριού. Με τακτική εφεδρεία πάντοτε το «όπλο» του δομικού ανασχηματισμού και της κυβερνητικής – κομματικής διεύρυνσης…
Πηγή: tvxs.gr
