Η Απάντηση
Την αρχή είχαν κάνει οι γονείς του 5ου Δημοτικού Σχολείου
Ωραιοκάστρου, στα μέσα Σεπτεμβρίου. Έκτοτε, και προς επιβεβαίωση της
θεωρίας του εύκολου μιμητισμού, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ξενοφοβία,
υπήρξαν και κάποιοι ακόμη Σύλλογοι που εξέφρασαν τις ίδιες ...
ακριβώς ενστάσεις ζητώντας να μην φοιτήσουν προσφυγόπουλα στα σχολεία των παιδιών τους. Απαντώντας στην ξενοφοβία ορισμένων γονιών, οι μαθητές του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, διαμηνύουν πως «επιθυμούν και καλωσορίζουν τα προσφυγόπουλα στο σχολείο τους» και δίνοντας ένα ισχυρό χτύπημα στις ρατσιστικές αντιλήψεις και προκαταλήψεις, ρωτούν τους γονείς: «Εμάς μας ρώτησε κανείς;».
Το κείμενο των μαθητών του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, που δημοσιεύθηκε στο blog του σχολείου τους:
Τον τελευταίο καιρό ακούμε από κάποιους γονείς και μεγάλους στην Ελλάδα, να δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία. Εμάς όμως μας ρώτησε κανείς; Είναι παιδιά που έχουν έρθει από χώρες που γνώρισαν τον πόλεμο, πέρασαν πολλά μέχρι να έρθουν εδώ τραυματισμένα και άρρωστα, ενώ πολλά απ’ αυτά έχασαν τη ζωή τους. Τώρα ζούνε σε οικόπεδα τριγυρισμένα από σύρμα χωρίς να τρέφονται καλά. Δεν φτάνει μόνο αυτό, τώρα δεν τους θέλουν και στα σχολεία.
Μας φαίνεται παράξενο και μας προκαλεί έκπληξη και απογοήτευση ότι γονείς, σκέφτονται έτσι για κάποια άλλα παιδιά που θα μπορούσαν να ήταν και δικά τους και δεν τα δέχονται με οποιαδήποτε προϋπόθεση. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνουμε όλοι πρόσφυγες, όπως πολλοί από εμάς υπήρξαμε παλαιότερα.
Εμείς οι μαθητές της Στ’ τάξης του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών δηλώνουμε ότι επιθυμούμε και καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στο σχολείο μας, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, φυλής χωρίς καμία προϋπόθεση. Είναι παιδιά σαν κι εμάς που χρειάζονται την αλληλεγγύη μας, την αγάπη μας, την συμπόρευσή μας για μόρφωση, για ελευθερία, ζωή χωρίς πόλεμο, ρατσισμό και εκμετάλευση από τους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Όλοι είμαστε ίσοι σε έναν κόσμο χωρίς διαχωρισμούς, σαν μια μεγάλη κοινότητα.
ΣΤ” ΤΑΞΗ 106ου Δ.Σ.ΑΘΗΝΩΝ
»Μια στράτα χιλιοπατημένη
τον καβαλάρη νηστικό
τον πεζοδρόμο διψασμένο
θάφτει στον κουρνιαχτό.
Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω
με μια βρυσούλα στην αυλή
πάντα η γωνιά του θα καπνίζει
κι η θύρα του ανοιχτή.»
Παλαμάς
Πηγή: http://tvxs.gr
ακριβώς ενστάσεις ζητώντας να μην φοιτήσουν προσφυγόπουλα στα σχολεία των παιδιών τους. Απαντώντας στην ξενοφοβία ορισμένων γονιών, οι μαθητές του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, διαμηνύουν πως «επιθυμούν και καλωσορίζουν τα προσφυγόπουλα στο σχολείο τους» και δίνοντας ένα ισχυρό χτύπημα στις ρατσιστικές αντιλήψεις και προκαταλήψεις, ρωτούν τους γονείς: «Εμάς μας ρώτησε κανείς;».
Το κείμενο των μαθητών του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, που δημοσιεύθηκε στο blog του σχολείου τους:
Τον τελευταίο καιρό ακούμε από κάποιους γονείς και μεγάλους στην Ελλάδα, να δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία. Εμάς όμως μας ρώτησε κανείς; Είναι παιδιά που έχουν έρθει από χώρες που γνώρισαν τον πόλεμο, πέρασαν πολλά μέχρι να έρθουν εδώ τραυματισμένα και άρρωστα, ενώ πολλά απ’ αυτά έχασαν τη ζωή τους. Τώρα ζούνε σε οικόπεδα τριγυρισμένα από σύρμα χωρίς να τρέφονται καλά. Δεν φτάνει μόνο αυτό, τώρα δεν τους θέλουν και στα σχολεία.
Μας φαίνεται παράξενο και μας προκαλεί έκπληξη και απογοήτευση ότι γονείς, σκέφτονται έτσι για κάποια άλλα παιδιά που θα μπορούσαν να ήταν και δικά τους και δεν τα δέχονται με οποιαδήποτε προϋπόθεση. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνουμε όλοι πρόσφυγες, όπως πολλοί από εμάς υπήρξαμε παλαιότερα.
Εμείς οι μαθητές της Στ’ τάξης του 106ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών δηλώνουμε ότι επιθυμούμε και καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στο σχολείο μας, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, φυλής χωρίς καμία προϋπόθεση. Είναι παιδιά σαν κι εμάς που χρειάζονται την αλληλεγγύη μας, την αγάπη μας, την συμπόρευσή μας για μόρφωση, για ελευθερία, ζωή χωρίς πόλεμο, ρατσισμό και εκμετάλευση από τους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Όλοι είμαστε ίσοι σε έναν κόσμο χωρίς διαχωρισμούς, σαν μια μεγάλη κοινότητα.
ΣΤ” ΤΑΞΗ 106ου Δ.Σ.ΑΘΗΝΩΝ
»Μια στράτα χιλιοπατημένη
τον καβαλάρη νηστικό
τον πεζοδρόμο διψασμένο
θάφτει στον κουρνιαχτό.
Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω
με μια βρυσούλα στην αυλή
πάντα η γωνιά του θα καπνίζει
κι η θύρα του ανοιχτή.»
Παλαμάς
Πηγή: http://tvxs.gr
