Tvxs Ανάλυση
Στον γόρδιο δεσμό ΔΝΤ – Σόιμπλε επιστρέφει το «κλειδί» του μπρα ντε
φερ Αθήνας δανειστών μετά την απεμπλοκή στο θέμα του χρέους και του
κοινωνικού μερίσματος, με τις εκλογές να παραμένουν το μη επιθυμητό
χαρτί για την κυβέρνηση και με το νέο ...
κρίσιμο χρονικό ορόσημο να
προσδιορίζεται στα τέλη Ιανουαρίου.
Ο Ιανουάριος είναι ο μήνας με τους τρεις καθοριστικούς σταθμούς – την
συνεδρίαση του EuroWorkingGroup στις 12 Ιανουαρίου όπου αναμένεται να
εγκριθεί και επισήμως το ξεπάγωμα των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος
όπως προανήγγειλε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, την δημοσιοποίηση της
έκθεσης βιωσιμότητας (ή μη) του χρέους από το ΔΝΤ, και την συνεδρίαση
του Eurogroup στις 26 Ιανουαρίου όπου, με βάση το θετικό σενάριο, μπορεί
να ληφθεί η πολιτική τουλάχιστον απόφαση για το κλείσιμο της
αξιολόγησης.
Τα σενάρια για το ΔΝΤ
Το «κλειδί» για να ληφθεί αυτή η πολιτική απόφαση θεωρείται πάντοτε η
λύση στο ζήτημα το ΔΝΤ – ήτοι, ο ρόλος που θα έχει το Ταμείο στο
ελληνικό πρόγραμμα και οι όροι της ενδεχόμενης συμμετοχής του. Πρόκειται
για ένα ζήτημα καθαρά πλέον πολιτικό και, παρά τον τελευταίο γύρο
έντασης που πυροδότησαν οι παροχές στους συνταξιούχους, στο Μαξίμου
εξακολουθεί να επικρατεί αισιοδοξία ότι η διέξοδος είναι εφικτή.
Η βάση αυτής της αισιοδοξίας, στο επίπεδο τουλάχιστον των στρατηγικών
κυβερνητικών σχεδιασμών, είναι διπλή: Αφ’ ενός οι νέες, ενισχυμένες
συμμαχίες στην Ευρώπη και αφ’ ετέρου οι κρίσιμες γεωπολιτικές εξελίξεις
που απαιτούν σταθερότητα στην Ελλάδα – εξελίξεις, οι οποίες εκτιμάται
ότι σύντομα θα έχουν εμφανές αποτύπωμα και στη στάση της Ανγκελα Μέρκελ.
Σε επίπεδο τακτικής, ο ιδανικός στόχος για την ελληνική κυβέρνηση θα
ήταν η «σιωπηλή αποστασιοποίηση του ΔΝΤ», ήτοι η παραμονή του στο
ελληνικό πρόγραμμα σε θέση συμβούλου. Εάν αυτό δεν αποδειχθεί εφικτό –
με δεδομένη την επιμονή Σόιμπλε για ενεργό παρουσία του Ταμείου στην
Ελλάδα -, το Plan B της κυβέρνησης στοχεύει στην αποσύνδεση του ρόλου
του ΔΝΤ από το κλείσιμο της αξιολόγησης και, παράλληλα, στη χρονική
μετάθεση της κατάρτισης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που θα
περιλαμβάνει και τους στόχους των πλεονασμάτων για μετά το 2018.
Ο «παράγων Μέρκελ»
Στο μέτωπο των στρατηγικών συμμαχιών η εκτίμηση του κυβερνητικού
επιτελείου – μετά και τις τελευταίες επαφές Τσίπρα στην Ευρώπη – είναι
πως η, παρασκηνιακή και δημόσια, πίεση από πλευράς Κομισιόν, Γαλλίας και
ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών για πολιτική λύση στο ελληνικό ζήτημα θα
ενταθεί όσο θα πλησιάζει η έναρξη της «εποχής Τραμπ» και των αμφίρροπων
εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη.
Παρά δε την οξεία ρητορική και στάση του γερμανού υπουργού
Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, οι αισιόδοξοι της κυβέρνησης
εξακολουθούν να ποντάρουν και στον «παράγοντα Μέρκελ», επιμένοντας ότι η
γερμανίδα καγκελάριος αναλαμβάνει πλέον νέο ρόλο στην Ευρώπη αλλά και
συνολικά στο διεθνές σκηνικό.
Ο ρόλος του Κυπριακού
Σ’ αυτό το πλαίσιο θεωρείται κομβική και η συγκυρία της παράλληλης
εξέλιξης των διαπραγματεύσεων για αξιολόγηση, κυπριακό και προσφυγικό –
τρία ζητήματα που, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά κυβερνητική πηγή,
«κάνουν την Ελλάδα σταθμό όλων των μεγάλων αποφάσεων που θα κληθεί να
πάρει η Ευρώπη το επόμενο διάστημα και, είτε το θέλει είτε όχι ο
Σόιμπλε, αναβαθμίζουν τον ρόλο της χώρας μας σε ένα ιδιαίτερα ασταθές
γεωπολιτικό σκηνικό».
Εδώ, όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, είναι χαρακτηριστικό το έντονο
ενδιαφέρον που δείχνει τελευταία η Γερμανία για την επίλυση του
Κυπριακού εν όψει και των συνομιλιών της Γενεύης τον Ιανουάριο. Το
ενδιαφέρον αυτό αναμένεται να γίνει ακόμη πιο εμφανές το επόμενο
διάστημα, σε μια περίοδο κλιμακούμενης αποσταθεροποίησης στην Τουρκία
και αυξημένης όξυνσης στις σχέσεις Βερολίνου και Αγκυρας.
Η ντε φάκτο σύνδεση, δε, κυπριακού, αποσταθεροποίησης στην Τουρκία
και προσφυγικού εκτιμάται ότι ενισχύουν τον ρόλο της Ελλάδας και την
ανάγκη πολιτικής σταθερότητας στη χώρα μας, ενισχύοντας παράλληλα και
την πολιτική βούληση στην Ευρώπη για ομαλό κλείσιμο της αξιολόγησης.
Το ανοιχτό ακόμη ερώτημα είναι εάν η εν λόγω βούληση θα υπερισχύσει
του δόγματος Σόιμπλε για «δομικές αλλαγές» στη νομισματική ένωση κι εάν
οι πολιτικοί σχεδιασμοί Μέρκελ και Λαγκάρντ θα αναδειχθούν πιο
μακρόπνοοι από τις προσωπικές επιδιώξεις των, πολιτικών και μη,
υφισταμένων τους. Επ’ αυτού, ασφαλέστερες απαντήσεις, δεν αναμένονται
πριν παρέλθει η εορταστική ανακωχή και ανασύνταξη σε όλα τα στρατόπεδα…
Πηγή: http://tvxs.gr