Μάχη σε δύο μέτωπα
Οι δύο παράλληλες διαπραγματεύσεις, στο οικονομικό και το εθνικό μέτωπο, δεν συνδέονται μεν άμεσα, τέμνονται όμως εκ των πραγμάτων μέσα σε ένα εξαιρετικά ρευστό -έως και εκρηκτικό- γεωπολιτικό περιβάλλον:
Η έναρξη της προεδρίας Τραμπ στις ΗΠΑ στις 20 Ιανουαρίου επαναπροσδιορίζει τον παγκόσμιο ρόλο του ΔΝΤ καθορίζοντας στην πράξη και τον βαθμό εμπλοκής του (ή μη εμπλοκής του) στην Ευρώπη και την Ελλάδα.
Η αποσταθεροποιημένη Τουρκία και οι εύθραυστες ισορροπίες στο προσφυγικό αφήνουν ήδη βαρύ αποτύπωμα στην προεκλογική εκστρατεία της Μέρκελ και περιορίζουν τα περιθώρια «ατυχημάτων» και ρίσκων αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή.
Και την ίδια ώρα, το ενισχυμένο ενδιαφέρον της Γερμανίας για την ενεργειακή αγορά και η παρουσία της αμερικανικής Exxon Mobil στην κυπριακή ΑΟΖ καταδεικνύουν τη σύνθετη και ιδιαίτερη σημασία της εξέλιξης του Κυπριακού, πέραν της γεωστρατηγικής πτυχής.
Οι «έμφρονες» της Ευρώπης
Σ’ αυτό το κάδρο, η κυβερνητική εκτίμηση ότι ελάχιστοι -έμφρονες τουλάχιστον- στην Ευρώπη επιθυμούν υποτροπή της ελληνικής κρίσης μπορεί και να αποκτά αυξημένη βαρύτητα. Και οι συνομιλίες της Γενεύης για το Κυπριακό, από τις 9 Ιανουαρίου, γίνονται η νέα παράμετρος της μάχης με τους δανειστές για να κλείσει η αξιολόγηση «εντός αμοιβαία επωφελών… χρονικών ορίων» όπως σημειώνει με νόημα κυβερνητική πηγή.
Η ίδια πηγή σημειώνει πως, ακόμη και εντός της Γερμανίας, υπάρχουν ισχυροί παράγοντες που επιδιώκουν «ανακωχή στο ελληνικό μέτωπο» και που «η κινητικότητά τους» θα φανεί μέσα στο επόμενο διάστημα υπερβαίνοντας τις εμμονές Σόιμπλε.
«Θα χρησιμοποιήσουμε τις αντιθέσεις των δανειστών»
Ενδεικτική, και προς την ίδια κατεύθυνση ήταν και η άποψη του υπουργού Επικρατείας Χριστόφορου Βερναρδάκη στη χθεσινή συνέντευξή του στο tvxs.gr -μια συνέντευξη, με την οποία επεσήμανε τη δυνατότητα αξιοποίησης των αντιθέσεων στους κόλπους των δανειστών:
«Η επιλογή της κυβέρνησης», είπε, «είναι να «χρησιμοποιήσει» τις αντιθέσεις μεταξύ των δανειστών και με πειθώ να δείξει ότι το σημείο ισορροπίας δεν είναι η ακραία ιδεοληψία. Θα το επιτύχουμε, όπως το πετύχαμε και στην πρώτη αξιολόγηση όπου το κλίμα ήταν ανάλογο, τουλάχιστον εκ μέρους των «σκληρών».
Χρονοδιάγραμμα έως τον Απρίλιο
Καθ’ ότι, ωστόσο, κλειδί των εξελίξεων παραμένει ο ρόλος του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, οι ταχύτητες δεν διαγράφονται υψηλές. Στην πραγματικότητά, η κεντρική εκτίμηση στην κυβέρνηση είναι πως το ΔΝΤ δεν πρόκειται να πάρει τις αποφάσεις του για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα πριν αναλάβει πλήρως καθήκοντα και ενημερωθεί η νέα αμερικανική κυβέρνηση -εξ ου και θεωρείται πλέον πολύ δύσκολο να κλείσει η αξιολόγηση πλήρως στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου.
Από εκεί και πέρα ο συμβιβασμός μεταξύ Σόιμπλε και ΔΝΤ θεωρείται ζήτημα αμιγώς «πολιτικό» και δη εντεταγμένο σε διατλαντικό επίπεδο.
Το δε «καλό σενάριο» μετατοπίζει πλέον το χρονοδιάγραμμα λύσης στα τέλη Φεβρουαρίου, με την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ να θεωρείται πάντοτε εφικτή εάν όχι τον Μάρτιο, το αργότερο έως τα τέλη Απριλίου.
Πηγή: http://tvxs.gr
