Ο ένας επέλεξε μαραθώνιο, ο έτερος σπριντ διαρκείας. Το ποιος εκ των
δύο θα δικαιωθεί θα κριθεί στη σκληρή αρένα με τους δανειστές – εκεί
που θα κριθούν τελικά και οι στρατηγικές Τσίπρα - Μητσοτάκη. Στο
κυβερνητικό στρατόπεδο μετά το ...
«προσύμφωνο» του Eurogroup το στοίχημα είναι προφανές: Υπογραφή και υπέρβαση, με το λιγότερο δυνατό πολιτικό και κοινωνικό κόστος, της συμφωνίας με τους δανειστές και, από εκεί και πέρα, καθαρός πολιτικός χρόνος ακόμη και μιας διετίας για ανάταξη της οικονομίας, μετάβαση στη «μετά-λιτότητας εποχή» και αναστροφή του αρνητικού δημοσκοπικού κλίματος.
«Δεν υπάρχουν μέτρα για το 2017-18»
«Το μεγάλο πολιτικό κέρδος από την επικείμενη συμφωνία είναι ότι, για πρώτη φορά, δεν θα περιλαμβάνει μέτρα άμεσης εφαρμογής. Δεν υπάρχει κανένα νέο μέτρο για το 2017 και το 2018», λέει χαρακτηριστικά κυβερνητικό στέλεχος με γνώση των σχεδιασμών του Μαξίμου.
Το δε στίγμα του πολιτικού πλαισίου που θέλει να διαμορφώσει ο Αλέξης Τσίπρας σ' αυτή την «κενή μέτρων» διετία το έδωσε με εύγλωττο τρόπο και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης στην συνέντευξή του στον Antenna:
«Μιλούμε για μία κατάσταση όπου έχουμε μετατόπιση, από τη φάση της λιτότητας σε μια νέα φάση που εγώ θα την πω μετά τη λιτότητα.... Η νέα κατάσταση που θέλουμε να εγκαθιδρύσουμε και προς την οποία μας βοηθάει αυτό που συμφωνήθηκε χθες είναι: Να έχουμε μια κατάσταση όπου η οικονομία θα αναπτύσσεται, θα δημιουργούνται θέσεις εργασίας, τα εισοδήματα μπορεί να μην αυξάνονται πολύ, αλλά θα σταματήσουν να μειώνονται και θα έχουμε και αυξήσεις βαθμιαία, οι κοινωνικές υπηρεσίες θα βελτιώνονται».
Καθαρός πολιτικός χρόνος διετίας
Προκειμένου να επιτευχθούν όλα αυτά ο μαραθώνιος έχει να περάσει από πολλές ανηφόρες ακόμη. Εαν όμως το στοίχημα βγει, ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να επιχειρήσει και τις εκλογές προς τα τέλη του 2018, ενδεχομένως τότε και σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό περιβάλλον στην Ευρώπη.
Οπως επισημαίνουν, δε, κυβερνητικές πηγές το πρόσθετο όπλο αυτής της στρατηγικής είναι και η πολιτική ρευστότητα και οι πιθανές εκλογικές ανατροπές στην Ευρώπη. «Μετά τον Σεπτέμβριο του 2017 όλα στην Ευρώπη μπορεί να είναι διαφορετικά», λέει χαρακτηριστικά κυβερνητική πηγή που, πάντως, συγκαταλέγεται στο μπλοκ των «αισιόδοξων».
Το αισιόδοξο, ή απλώς θετικό, σενάριο βεβαίως εμπεριέχει πολλές παραμέτρους υψηλού ρίσκου: Προϋποθέτει να μην υπάρξει εμπλοκή ή ανατροπή στις διαπραγματεύσεις των τεχνικών κλιμακίων για την αξιολόγηση, επιβάλλει την ένταξη - έστω και με κάποια καθυστέρηση - στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ και έξοδο στις αγορές το 2018 και, βεβαίως, δεν αντέχει πολιτικά ατυχήματα και σοβαρά τραύματα στην συνοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Που ποντάρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης
Σ' αυτές ακριβώς τις παραμέτρους του ρίσκου στηρίζει, στον αντίποδα, τη δική του στρατηγική ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο οποίος, όμως , εάν δεν υπάρξει άμεσο «ατύχημα» στη διαπραγμάτευση ίσως αναγκαστεί πολύ σύντομα να επαναπροσδιορίσει το πολιτικό του αφήγημα, ήτοι το αίτημα για «εκλογές εδώ και τώρα».
Μέχρι στιγμής, και με άγνωστα ακόμη πολλά κομβικά σημεία της κυοφορούμενης συμφωνίας με τους δανειστές, το επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι «η κυβέρνηση τα έδωσε όλα και δεν πήρε τίποτα», όπως είπε χαρακτηριστικά χθες ο εκπρόσωπος του κόμματος Βασίλης Κικίλιας.
Το αφήγημα των εκλογών πάσχει
Εάν, όμως, τελικά το δούναι και λαβείν με τους δανειστές αποδειχθεί σχετικά ισοβαρές και διαχειρίσιμο από την κυβέρνηση, η εν λόγω στρατηγική εξαντλείται. Και, ήδη, στο στρατόπεδο των καραμανλικών στελεχών της ΝΔ ακούγονται ψίθυροι δυσαρέσκειας. «Το χαρτί των εκλογών κάηκε από την κατάχρησή του», είναι το σχόλιο καραμανλικού στελέχους, ενώ στον αντίποδα η πλευρά των «σαμαρικών» ζητά όλο και πιο έντονα σκληρότερη αντιπολίτευση, ακόμη και με κάθοδο στους δρόμους.
Ανάμεσα στα δύο εσωκομματικά μπλοκ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναζητά δύσκολες ισορροπίες καλλιεργώντας από τη μία πλευρά την εικόνα της «υπεύθυνης εναλλακτικής» και διατηρώντας, από την άλλη, συμπαγή, την ήδη υψηλή συσπείρωση της ΝΔ.
Τα μηνύματα από το Βερολίνο
Στην αποστολή του αυτή δεν βοηθούν τα μηνύματα από την Ευρώπη, όπου η πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα δεν είναι αυτή τη στιγμή το προσφιλές σενάριο. Οι πληροφορίες φέρουν τον ίδιον τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να συνέστησε στον αρχηγό της ΝΔ να κατεβάσει τους εκλογικούς τόνους, ενώ δεν θεωρείται τυχαίο ούτε το σημερινό δημοσίευμα της Suddeutsche Zeitung που, μεταξύ άλλων, επισημαίνει:
«Ο Μητσοτάκης έστειλε στη Μέρκελ το μήνυμα ότι με αυτόν στην πρωθυπουργία το έργο των δανειστών θα γίνει πιο εύκολο: με συνεργασία και όχι αντιπαράθεση. Μια δελεαστική προσφορά... Ομως, χρειάζεται η χώρα μόνον μια άλλη κυβέρνηση, προκειμένου η πολιτική διάσωσης να στεφθεί τελικά με επιτυχία; Αυτή την ψευδαίσθηση δεν πρέπει να την έχει κανείς στο Βερολίνο»...
Πηγή: http://tvxs.gr
«προσύμφωνο» του Eurogroup το στοίχημα είναι προφανές: Υπογραφή και υπέρβαση, με το λιγότερο δυνατό πολιτικό και κοινωνικό κόστος, της συμφωνίας με τους δανειστές και, από εκεί και πέρα, καθαρός πολιτικός χρόνος ακόμη και μιας διετίας για ανάταξη της οικονομίας, μετάβαση στη «μετά-λιτότητας εποχή» και αναστροφή του αρνητικού δημοσκοπικού κλίματος.
«Δεν υπάρχουν μέτρα για το 2017-18»
«Το μεγάλο πολιτικό κέρδος από την επικείμενη συμφωνία είναι ότι, για πρώτη φορά, δεν θα περιλαμβάνει μέτρα άμεσης εφαρμογής. Δεν υπάρχει κανένα νέο μέτρο για το 2017 και το 2018», λέει χαρακτηριστικά κυβερνητικό στέλεχος με γνώση των σχεδιασμών του Μαξίμου.
Το δε στίγμα του πολιτικού πλαισίου που θέλει να διαμορφώσει ο Αλέξης Τσίπρας σ' αυτή την «κενή μέτρων» διετία το έδωσε με εύγλωττο τρόπο και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης στην συνέντευξή του στον Antenna:
«Μιλούμε για μία κατάσταση όπου έχουμε μετατόπιση, από τη φάση της λιτότητας σε μια νέα φάση που εγώ θα την πω μετά τη λιτότητα.... Η νέα κατάσταση που θέλουμε να εγκαθιδρύσουμε και προς την οποία μας βοηθάει αυτό που συμφωνήθηκε χθες είναι: Να έχουμε μια κατάσταση όπου η οικονομία θα αναπτύσσεται, θα δημιουργούνται θέσεις εργασίας, τα εισοδήματα μπορεί να μην αυξάνονται πολύ, αλλά θα σταματήσουν να μειώνονται και θα έχουμε και αυξήσεις βαθμιαία, οι κοινωνικές υπηρεσίες θα βελτιώνονται».
Καθαρός πολιτικός χρόνος διετίας
Προκειμένου να επιτευχθούν όλα αυτά ο μαραθώνιος έχει να περάσει από πολλές ανηφόρες ακόμη. Εαν όμως το στοίχημα βγει, ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να επιχειρήσει και τις εκλογές προς τα τέλη του 2018, ενδεχομένως τότε και σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό περιβάλλον στην Ευρώπη.
Οπως επισημαίνουν, δε, κυβερνητικές πηγές το πρόσθετο όπλο αυτής της στρατηγικής είναι και η πολιτική ρευστότητα και οι πιθανές εκλογικές ανατροπές στην Ευρώπη. «Μετά τον Σεπτέμβριο του 2017 όλα στην Ευρώπη μπορεί να είναι διαφορετικά», λέει χαρακτηριστικά κυβερνητική πηγή που, πάντως, συγκαταλέγεται στο μπλοκ των «αισιόδοξων».
Το αισιόδοξο, ή απλώς θετικό, σενάριο βεβαίως εμπεριέχει πολλές παραμέτρους υψηλού ρίσκου: Προϋποθέτει να μην υπάρξει εμπλοκή ή ανατροπή στις διαπραγματεύσεις των τεχνικών κλιμακίων για την αξιολόγηση, επιβάλλει την ένταξη - έστω και με κάποια καθυστέρηση - στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ και έξοδο στις αγορές το 2018 και, βεβαίως, δεν αντέχει πολιτικά ατυχήματα και σοβαρά τραύματα στην συνοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Που ποντάρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης
Σ' αυτές ακριβώς τις παραμέτρους του ρίσκου στηρίζει, στον αντίποδα, τη δική του στρατηγική ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο οποίος, όμως , εάν δεν υπάρξει άμεσο «ατύχημα» στη διαπραγμάτευση ίσως αναγκαστεί πολύ σύντομα να επαναπροσδιορίσει το πολιτικό του αφήγημα, ήτοι το αίτημα για «εκλογές εδώ και τώρα».
Μέχρι στιγμής, και με άγνωστα ακόμη πολλά κομβικά σημεία της κυοφορούμενης συμφωνίας με τους δανειστές, το επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι «η κυβέρνηση τα έδωσε όλα και δεν πήρε τίποτα», όπως είπε χαρακτηριστικά χθες ο εκπρόσωπος του κόμματος Βασίλης Κικίλιας.
Το αφήγημα των εκλογών πάσχει
Εάν, όμως, τελικά το δούναι και λαβείν με τους δανειστές αποδειχθεί σχετικά ισοβαρές και διαχειρίσιμο από την κυβέρνηση, η εν λόγω στρατηγική εξαντλείται. Και, ήδη, στο στρατόπεδο των καραμανλικών στελεχών της ΝΔ ακούγονται ψίθυροι δυσαρέσκειας. «Το χαρτί των εκλογών κάηκε από την κατάχρησή του», είναι το σχόλιο καραμανλικού στελέχους, ενώ στον αντίποδα η πλευρά των «σαμαρικών» ζητά όλο και πιο έντονα σκληρότερη αντιπολίτευση, ακόμη και με κάθοδο στους δρόμους.
Ανάμεσα στα δύο εσωκομματικά μπλοκ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναζητά δύσκολες ισορροπίες καλλιεργώντας από τη μία πλευρά την εικόνα της «υπεύθυνης εναλλακτικής» και διατηρώντας, από την άλλη, συμπαγή, την ήδη υψηλή συσπείρωση της ΝΔ.
Τα μηνύματα από το Βερολίνο
Στην αποστολή του αυτή δεν βοηθούν τα μηνύματα από την Ευρώπη, όπου η πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα δεν είναι αυτή τη στιγμή το προσφιλές σενάριο. Οι πληροφορίες φέρουν τον ίδιον τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να συνέστησε στον αρχηγό της ΝΔ να κατεβάσει τους εκλογικούς τόνους, ενώ δεν θεωρείται τυχαίο ούτε το σημερινό δημοσίευμα της Suddeutsche Zeitung που, μεταξύ άλλων, επισημαίνει:
«Ο Μητσοτάκης έστειλε στη Μέρκελ το μήνυμα ότι με αυτόν στην πρωθυπουργία το έργο των δανειστών θα γίνει πιο εύκολο: με συνεργασία και όχι αντιπαράθεση. Μια δελεαστική προσφορά... Ομως, χρειάζεται η χώρα μόνον μια άλλη κυβέρνηση, προκειμένου η πολιτική διάσωσης να στεφθεί τελικά με επιτυχία; Αυτή την ψευδαίσθηση δεν πρέπει να την έχει κανείς στο Βερολίνο»...
Πηγή: http://tvxs.gr